Καμπανάκι χτυπάει για τον ΣΥΡΙΖΑ η δημοσκόπηση της Metron Analysis καθώς παρά τη φθορά της κυβέρνησης που καταγράφει η συγκεκριμένη έρευνα – πρώτη φορά εμφανίζεται κάτω από τις 30 μονάδες (28% από 31% στην προηγούμενη) – αυτό δε συνεπάγεται βελτίωση των δεικτών για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Το αντίθετο. Αντί ο ΣΥΡΙΖΑ να καρπώνεται την αυξανόμενη δυσαρέσκεια προς την κυβέρνηση ή έστω ένα μέρος αυτής, παρουσιάζει και ο ίδιος πτωτική τάση (18,3% από 20,3%), στη συγκεκριμένη έρευνα. Εν τούτοις η ψαλίδα κλείνει σε μονοψήφιο ποσοστό (9,7%).

Κι εδώ χτυπάει ένα δεύτερο καμπανάκι, καθώς το ΚΙΝΑΛ κλείνει την απόσταση από τον ΣΥΡΙΖΑ στις 8,5 μονάδες (9,8% από 8,5%). Το ΚΙΝΑΛ τις τελευταίες εβδομάδες, λόγω της περιπέτειας αρχικά και στη συνέχεια λόγω του ξαφνικού και πρόωρου χαμού της Φώφης Γεννηματά, και της τροπής που πήραν ακολούθως οι εσωκομματικές διαδικασίες για την ανάδειξη ηγεσίας φαίνεται ότι κεντρίζει το ενδιαφέρον των ψηφοφόρων με αποτέλεσμα την μικρή άνοδο στα ποσοστά του, σημαντική για το ίδιο όσο αγγίζει το ψυχολογικό όριο του διψήφιου.

Μπορεί λοιπόν ο Αλέξης Τσίπρας τελευταία όλο και πιο έντονα να διαπιστώνει ότι έρχεται η πτώση της κυβέρνησης, πως ο Μητσοτάκης είναι ένας «απερχόμενος πρωθυπουργός», όμως στον αντίποδα δεν υπάρχει ένα κοινωνικό ρεύμα, ή έστω ένα κύμα οργής όπως το 2015 το οποίο μπορεί να «καβαλήσει» εκ νέου ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ για να ανέλθει στην εξουσία. Αντιθέτως, διακρίνεται πλέον ένας κοινωνικός κατακερματισμός, αυτό φαίνεται να έχει αφήσει πίσω η δεκαετής κρίση.

Μετά τη διακυβέρνηση και τις εκλογές του 2019, περνώντας στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε συνεχή ενδοσκόπηση ως προς τα φυσιογνωμικά του χαρακτηριστικά και σε αναζήτηση αντιπολιτευτικού βηματισμού ο οποίος έχει εξάρσεις και υφέσεις, μπρος πίσω, στροφές από την υπεύθυνη αντιπολίτευση στη δομική αντιπολίτευση και το ανάποδο και πάει λέγοντας. Εν προκειμένω, φαίνεται να μην αποδίδει το «σκληρό ροκ» που ακολουθεί τους δύο τελευταίους μήνες, από την ΔΕΘ και μετά, και σε θεαματική αντίστιξη με την στάση που επέδειξε ο Αλέξης Τσίπρας στις πυρκαγιές – μεσολάβησε και η απόπειρα Μητσοτάκη για επίπλαστη συναίνεση με την «υφαρπαγή» του Ευάγγελου Αποστολάκη από τους κόλπους της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Δείχνει «κουρασμένος» και η διεύρυνση που επιχειρεί πατά κυρίως όχι σε δική του «ελκυστικότητα» και φυσιογνωμική σαφήνεια, αλλά σε αντιδεξιά ή και αντιμητσοτακικά αντανακλαστικά.

Προς το παρόν τα καμπανάκια είναι καμπανάκια και ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ χρειάζεται να εξετάσει διεξοδικά σε τι υπολείπεται, που πρέπει να στραφεί και τι πρέπει να κάνει. Μπορεί να είναι «κόμμα εν κινήσει» όπως συχνά έχει πει ο πρόεδρός του εννοώντας ότι μετεξελίσσεται ενόσω ταυτόχρονα μαίνεται η μάχη στην κεντρική πολιτική σκηνή, δεν έχει την πολυτέλεια της ανάπαυλας. Εν τούτοις δεν έχει την πολυτέλεια να χάνει χρόνο με επιφανειακές και άτσαλες κινήσεις που έχουν βραχυπρόθεσμο ορίζοντα ζωής.

Το ΚΙΝΑΛ μένει να φανεί – λίαν συντόμως – αν παρουσιάζει ένα παροδικό ενδιαφέρον για τους νυν και κάποιους απ’ τους πρώην ψηφοφόρους του, ή θα επιδείξει σταθερή ανοδική πορεία στο εξής που μπορεί να απειλήσει τον ΣΥΡΙΖΑ.

Διαβάστε επίσης:

Απροστάτευτα τα σχολεία ξανά στην πανδημία…

Το δικαίωμα της έκφρασης θύμα της παραπληροφόρησης

Επιβεβαιώθηκε ο μαρτυρικός θάνατος του Ζακ