Με δύο δεσμεύσεις θαλάσσιων περιοχών (με έκδοση Νotam και Νavtex) στο βόρειο και το κεντρικό Αιγαίο, τη συνάντηση του Ερντογάν με τους εκλεγμένους ψευτομουφτήδες της Θράκης καθώς και τη συνάντηση του υπουργού Εξωτερικών Χακάν Φιντάν με το προεδρείο της «Τουρκικής Μειονότητας Θράκης», η Άγκυρα έστειλε το μήνυμα πως παραμένει αμετακίνητη στις θέσεις της, λίγες μόλις μέρες μετά τη συνάντηση Μητσοτάκη – Ερντογάν στη Νέα Υόρκη και την εντολή τους να προχωρήσει η συζήτηση για την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών των δύο χωρών.

Στο βόρειο Αιγαίο η τουρκική Νotam αφορά σε ασκήσεις (με πυρά) της Πολεμικής Αεροπορίας, ενώ η περιοχή που έχει δεσμευτεί «αγκαλιάζει» το νότιο τμήμα της Σαμοθράκης, φτάνοντας μόλις στα δύο μίλια από τις ακτές της.

Στο κεντρικό Αιγαίο η Τουρκία δέσμευσε με Νavtex για πραγματοποίηση ασκήσεων μια μεγάλη περιοχή μεταξύ Χίου, Σάμου, Ικαρίας, Τήνου και Άνδρου, διατυμπανίζοντας τη θέση / απαίτηση όχι απλώς για απρόσκοπτη πρόσβαση στο Αιγαίο, αλλά για τη συνδιαχείρισή του με την ταυτόχρονη υπονόμευση των δικαιωμάτων των ελληνικών νησιών σε Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη πέρα των χωρικών (έξι μίλια) υδάτων τους.

Όσο για τις συναντήσεις της τουρκικής ηγεσίας με τους ψευτομουφτήδες και το προεδρείο της «Τουρκικής Μειονότητας της Θράκης», συναντήσεις οι οποίες προβλήθηκαν με φωτογραφικό υλικό από το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών, η Άγκυρα τις αξιοποιεί προκειμένου να υπενθυμίσει πως για την Τουρκία το θέμα της «τουρκικής μειονότητας» στη Θράκη καθώς και στη Ρόδο και την Κω παραμένει στο τραπέζι, παρά το γεγονός ότι, σύμφωνα με τη Συνθήκη της Λωζάννης, στη Θράκη η μειονότητα είναι θρησκευτική (μουσουλμανική) και όχι (τουρκική) εθνική.

«Πολιτική» κατευνασμού

Σε άλλες εποχές τέτοιες κινήσεις θα προκαλούσαν έντονες αντιδράσεις από την Αθήνα, την κυβέρνηση, την αντιπολίτευση αλλά και τον Τύπο, που θα αναδείκνυαν την ανελαστική / επιθετική στάση της Άγκυρας, η οποία δεν συνάδει με το κλίμα της προσέγγισης που προβάλλεται αυτήν την περίοδο.

Στην τρέχουσα συγκυρία, ωστόσο, η ελληνική κυβέρνηση, τα κόμματα που κυβέρνησαν και ονειρεύονται πως θα ξανακυβερνήσουν (ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ) καθώς και η συντριπτική πλειονότητα των MΜΕ σιωπούν προκειμένου να μην διαταραχτεί το κλίμα προσέγγισης και η διαδικασία που έχει δρομολογηθεί για την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών, η οποία (να υπογραμμιστεί) προϋποθέτει συμφωνίες για μείζονα ζητήματα που άπτονται εθνικής κυριαρχίας και κυριαρχικών δικαιωμάτων.

Τίποτε απ’ αυτά, ωστόσο, δεν φαίνονται αρκετά για να αποπροσανατολίσουν την ελληνική κυβέρνηση από την επιλογή του κατευνασμού που με συνέπεια ακολουθεί προς την Άγκυρα.

Μάλιστα, προκειμένου να δικαιολογήσει αυτήν την επιλογή ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Εξωτερικών προβάλλουν τη μισή αλήθεια, κρύβοντας την άλλη μισή. Για παράδειγμα:

• Η μόνη προς συζήτηση διαφορά, το μόνο θέμα που βρίσκεται προς διαπραγμάτευση στο τραπέζι, είναι η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας με βάση τις αρχές του Διεθνούς Δικαίου κ.λπ., κ.λπ.
• Το καλό κλίμα που επικρατεί στα ελληνοτουρκικά στο πλαίσιο της διαδικασίας προσέγγισης έχει μηδενίσει της παραβιάσεις και τους συνηθισμένους «σκυλοκαβγάδες» των μαχητικών αεροσκαφών στον αέρα.

Η σκοτεινή πλευρά…

Προβάλλοντας αυτές τις «αλήθειες», ωστόσο, η ελληνική κυβέρνηση προσπαθεί να κρατήσει στο σκοτάδι τις άλλες μισές:

• Δεν είναι δυνατή η οποιαδήποτε συμφωνία οριοθέτησης αν δεν καθοριστεί το εύρος των ελληνικών χωρικών υδάτων ή, με άλλα λόγια, αν η Ελλάδα θα ασκήσει το δικαίωμα επέκτασής τους στα 12 μίλια ή αν η χάραξη θα γίνει με έξι μίλια, όπως απειλώντας με πόλεμο απαιτεί η Τουρκία. Επίσης δεν μπορεί να γίνει οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών αν δεν διευκρινιστεί σε ποιον ανήκουν τα Ίμια καθώς και εκατοντάδες άλλες νησίδες, την ελληνική κυριαρχία των οποίων αμφισβητεί η Άγκυρα.
• Πίσω από τον μηδενισμό των τουρκικών παραβιάσεων στον αέρα, τον οποίο προβάλλει η ελληνική κυβέρνηση ως επίτευγμα της προσέγγισης, κρύβεται η de facto εγκατάλειψη εθνικού εναέριου χώρου από τα έξι μέχρι τα 10 μίλια. Με απλούστερα λόγια, τα ελληνικά πολεμικά αεροσκάφη δεν πετούν πέρα από τα έξι μίλια, παρ’ ότι ο διακηρυγμένος εθνικός εναέριος χώρος είναι 10 μίλια. Αποτέλεσμα αυτής της «κρυφής» ελληνικής παραχώρησης είναι ο μηδενισμός των αντιδράσεων της τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας.

Και ενώ αυτά συμβαίνουν στον αέρα και τα μισά απ’ αυτά προβάλλονται ως επιτεύγματα από την κυβέρνηση, στη θάλασσα η κατάσταση είναι εντελώς διαφορετική: οι παραβιάσεις των ελληνικών χωρικών υδάτων (έξι μίλια) από τουρκικά πολεμικά, κυρίως γύρω από νησίδες που η Τουρκία θεωρεί αδιευκρίνιστης κυριαρχίας, έχουν υπερπολλαπλασιαστεί, χωρίς μάλιστα την παραμικρή ελληνική αντίδραση.

Κυπριακό στο «ράφι»

Μια επιπλέον μισή αλήθεια την οποία προβάλλει η κυβέρνηση προκειμένου να κρύψει την εγκατάλειψη μιας σταθεράς της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής από το 1974 και μετά, έχει να κάνει με το Κυπριακό.

Η ελληνική κυβέρνηση έχει χαιρετίσει την επανέναρξη της διαδικασίας των συνομιλιών των δύο πλευρών – όχι της Κυπριακής Δημοκρατίας, αλλά Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας του γ.γ. του ΟΗΕ.

Με αυτόν τον τρόπο η Αθήνα αξιοποιεί το πρόσχημα των διακοινοτικών συνομιλιών για να εγκαταλείψει την πάγια θέση πως δεν νοείται καμία πρόοδος στα ελληνοτουρκικά, αν δεν υπάρξει δίκαιη και βιώσιμη λύση στο Κυπριακό με την αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων κατοχής και στη βάση των αποφάσεων και των ψηφισμάτων του Σ.Α. του ΟΗΕ.

Κι όλα αυτά, από τη στιγμή που ο Ερντογάν έχει ξεκαθαρίσει δημόσια και από το βήμα της Γ.Σ. του ΟΗΕ τον περασμένο μήνα πως (το λέμε παραφρασμένο, αλλά αυτή είναι η ουσία του) το Κυπριακό έχει επιλυθεί και η διεθνής κοινότητα θα πρέπει να αναγνωρίσει την Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου…

Διαβάστε επίσης

Τουρκικές πηγές: Δεν γίνεται οι διαφορές με την Ελλάδα να περιοριστούν σε ένα θέμα

Συνάντηση Μητσοτάκη – φον ντερ Λάιεν στην Πάφο: Το μεταναστευτικό στο επίκεντρο των συνομιλιών

ΣΥΡΙΖΑ κατά Μαρινάκη για τις δηλώσεις του για τις τιμές ρεύματος: «Πολύχρωμη κοροϊδία με τα τιμολόγια»