Η Τουρκία προχωρά ακάθεκτη, κλείνει συμφωνίες, σχεδιάζει αγωγούς και επεκτείνει την ενεργειακή της κυριαρχία, ενώ στην Ελλάδα… αναθέτουμε μελέτες και περιμένουμε «εξωτερικούς συμβούλους» να μας πουν τι να κάνουμε.

Σκυλακάκης και βαλίτσες… γεμάτες αέρα:

Στην Αθήνα, η μεγάλη είδηση είναι μια τηλεδιάσκεψη του κ. Σκυλακάκη με τους Γερμανούς για τη μεταφορά υδρογόνου. Οι Γερμανοί ζητούν εισαγωγές από την Ελλάδα, αλλά η απάντηση είναι κλασική: «Δεν έχουμε θεσμικό πλαίσιο, το ετοιμάζουν σύμβουλοι και βλέπουμε το 2025». Το μόνο που παράγεται μέχρι τότε είναι λόγια και απραξία.

Η Τουρκία ξαναχτίζει τη Συρία, η Ελλάδα περιμένει εγκρίσεις:

Οι τουρκικές εταιρείες ήδη αναλαμβάνουν έργα ανοικοδόμησης στη Συρία, με τη Δαμασκό να δίνει προτεραιότητα στην Άγκυρα. Η Τουρκία βλέπει ευκαιρία σε κάθε κρίση, ενώ εμείς περιμένουμε να ξεκινήσει το πρώτο έργο παραγωγής υδρογόνου το… 2027.

Αγωγός αδράνειας και γραφειοκρατίας:

Ακόμα και το φιλόδοξο σχέδιο της Hellenic Hydrogen (Motor Oil – ΔΕΗ) για το «North 1» περιορίζεται σε «μελλοντικές δυνατότητες» και «σταδιακή ανάπτυξη». Οι επενδυτές ζητούν καθαρούς όρους, αλλά το κράτος δεν μπορεί να βρει ούτε καν ποιος θα είναι ο διαχειριστής του υδρογόνου.

Ο Ερντογάν παίζει σκάκι, η Αθήνα παίζει πασιέντζα:

Η Τουρκία διαμορφώνει τις εξελίξεις και η ελληνική κυβέρνηση αναλώνεται σε ανακοινώσεις. Αντί να ηγηθεί των ενεργειακών εξελίξεων, παρακολουθεί αμήχανα.

Μήπως τελικά ο μεγαλύτερος «αγωγός» της κυβέρνησης είναι εκείνος της αναβλητικότητας και της πολιτικής ανικανότητας;

Διαβάστε επίσης

Τάιλερ ΜακΜπέθ: «Ο Στέφανος Κασσελάκης θα γίνει μια μέρα ο επόμενος πρωθυπουργός» (Video)

Οι βουλευτές έτρωγαν τα νύχια τους, αλλά ο Σκέρτσος έλειπε

Ευχολόγια και «λόγια του αέρα», κατά το ΚΚΕ, τα μέτρα για τον εθισμό στο Διαδίκτυο