Παρά τις συχνές κυβερνητικές αναφορές ότι η Ελλάδα βρίσκεται στις “πρώτες θέσεις” απορρόφησης του Ταμείου Ανάκαμψης, η πραγματική εικόνα είναι πιο περίπλοκη. Η χώρα έχει αντλήσει περίπου 18 δισ. ευρώ, όμως άλλο η εκταμίευση και άλλο η πραγματική, τελική απορρόφηση — δηλαδή το πότε τα έργα υλοποιούνται στο έδαφος και όχι μόνο σε ανακοινώσεις και ΦΕΚ.

Σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, η “ενεργοποίηση” των πόρων ξεπερνά το 70%. Πίσω όμως από τον αριθμό αυτό κρύβεται μια αλήθεια που κανείς δεν λέει δυνατά: πολλά έργα έχουν εγκριθεί, λιγότερα έχουν συμβασιοποιηθεί και ακόμη λιγότερα έχουν φτάσει στο σημείο των εργασιών. Κι αυτό δημιουργεί μια ανομοιογενή, σχεδόν “δύο ταχυτήτων” εικόνα.

Τα πιο ώριμα έργα είναι:

• ψηφιακές υποδομές του Δημοσίου (νέα gov services, cloud projects),
• μεγάλα ενεργειακά έργα και διασυνδέσεις,
• αναβαθμίσεις σχολείων, νοσοκομείων και δημοτικών υπηρεσιών,
• προγράμματα ενεργειακής αναβάθμισης κτιρίων,
• επενδύσεις επιχειρήσεων μέσω των δανείων του Ταμείου.
• Ειδικά στα δάνεια, οι τράπεζες δείχνουν αξιοσημείωτη ταχύτητα· χιλιάδες επιχειρήσεις έχουν ήδη ενταχθεί, με την απορρόφηση να κινείται πολύ πιο γρήγορα από τα αντίστοιχα δημόσια έργα.

Την ίδια ώρα όμως στα μεγάλα έργα υποδομής το σύστημα βαραίνει:

• διαγωνισμοί που τραβούν μήνες,
• ενστάσεις μεταξύ εταιρειών,
• μελέτες που χρειάζονται επαναπροσαρμογές,
• αδειοδοτήσεις που πηγαινοέρχονται μεταξύ υπηρεσιών.
• Δεν είναι λίγα τα έργα που γράφουν καθυστερήσεις 6 έως και 12 μηνών. Κι αυτό είναι κρίσιμο, γιατί το Ταμείο Ανάκαμψης δεν λειτουργεί όπως το ΕΣΠΑ: δεν επιτρέπει ουσιαστικές παρατάσεις.

Το Ταμείο Ανάκαμψης έχει ξεκάθαρο “τέλος”:

Όλα τα έργα πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί έως το τέλος του 2026.

Υπάρχει μια μικρή δυνατότητα ολοκλήρωσης ορισμένων δράσεων μέχρι το 2027, αλλά μόνο εφόσον έχουν ήδη ξεκινήσει και δεν παρουσιάζουν μεγάλες καθυστερήσεις.

Με απλά λόγια, μετά το 2026 η χρηματοδότηση σταματά οριστικά. Αυτό σημαίνει ότι όσα έργα δεν προλάβουν, δεν “μεταφέρονται” σε άλλο πρόγραμμα, ούτε παίρνουν παράταση. Τα χρήματα χάνονται.

Και επειδή η Ελλάδα στηρίζει μεγάλο μέρος της αναπτυξιακής της στρατηγικής σε αυτούς τους πόρους, η έγκαιρη ολοκλήρωση δεν είναι απλώς θέμα επιτυχίας – είναι ζήτημα να μην κλείσει το μοναδικό παράθυρο επενδύσεων μιας ολόκληρης δεκαετίας.

Σημαντικό τέλος να αναφερθεί είναι οτι οι επενδυτικές εξαγγελίες εκτός Ταμείου, που αφορούν έργα για μετα το 2027, συμφωνα με τους επενδυτες φαίνεται να είναι «κενού περιεχομένου» , αφού δεν έχουν εξασφαλισμένη χρηματοδότηση και δεν θα συνδέονται πλέον με το Ταμείο Ανάκαμψης.

Μάλιστα στελέχη της αγοράς σημειώνουν οτι : “Χωρίς Ταμείο, δύσκολα κλείνουν έργα τέτοιου μεγέθους”. Έτσι, αρκετές ανακοινώσεις που παρουσιάζονται ως «μεγάλα έργα» ουσιαστικά παραμένουν προθέσεις στα χαρτιά, ώσπου να βρεθούν πόροι — και συχνά δεν βρίσκονται ποτέ. Για τον τεχνοκρατικό κόσμο, μια επένδυση υπάρχει μόνο όταν έχει πηγή χρηματοδότησης. Όλα τα υπόλοιπα είναι επικοινωνιακά σχέδια.

Διαβάστε επίσης:

Απειλές Ζαχάροβα σε Ελλάδα: «Προκλητική και αντιρωσική» η Αθήνα – Υπόσχεται απάντηση για την κοινή παραγωγή drones με Ουκρανία

Βουλή: Ψηφίσθηκε το ν/σ για την ΕΡΤ – Στο «κόκκινο» η ένταση ανάμεσα σε Μαρινάκη – Κωνσταντοπούλου

Pulse: Η ακρίβεια «εξοντώνει» σχεδόν 9 στους 10 πολίτες – Προς τη θετική κατεύθυνση οι συμφωνίες για τα ενεργειακά