Η απουσία κοινωνικής ενσυναίσθησης από πλευράς της Κυβέρνησης Μητσοτάκη δεν έχει αιφνιδιάσει όσους παρακολουθούν την πορεία του ως «Υπουργός των απολύσεων» και μετέπειτα «Πρωθυπουργός της διεύρυνσης των ανισοτήτων». Ωστόσο, αλγεινή εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι τόσο ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης όσο και οι επιλογές του σε θέσεις Προέδρων και Διοικητών, οργανισμών αποδεικνύονται κατώτερες των περιστάσεων, με «management» όχι μόνο κοινωνικά ανάλγητο, αλλά και μακροοικονομικά αποτυχημένο.

Παρόμοια φαινόμενα παρακμής, κόντρα σε κάθε λογική και παγκόσμια τάση, καταγράφονται και στην περίπτωση της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας και συγκεκριμένα των Ελληνικών Αμυντικών Συστημάτων (Ε.Α.Σ.). Σε μία ιστορική φάση, κατά την οποία η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει θέσει ως στρατηγική προτεραιότητα τη στήριξη των αμυντικών βιομηχανιών των κρατών-μελών της, η Κυβέρνηση της Ν.Δ. επέλεξε να εκχωρήσει την εγχώρια παραγωγή πυρομαχικών, με ταυτόχρονη δέσμευση τεχνολογίας και παραγωγικής ικανότητας ενός και πλέον αιώνα σε ξένη εταιρεία. Αποτέλεσμα ήταν η είσπραξη 13 εκ. € έναντι απώλειας τζίρου ύψους 280 εκ. μόνο την προσεχή διετία, τη στιγμή που πανευρωπαϊκά ο κλάδος της αμυντικής βιομηχανίας αναπτύσσεται με ρυθμούς έως και 10%, ενώ ο τομέας του R&D (Έρευνα και Ανάπτυξη) αναπτύσσεται με ποσοστό 18% (2022). Ας δούμε, όμως, τι συμβαίνει την ίδια στιγμή στη γειτονική μας Τουρκίας όπου η αμυντική της βιομηχανία, μεταξύ 2018-2022 αύξησε τις εξαγωγές οπλικών συστημάτων κατά 69% σε σύγκριση με την τετραετία 2013-2017, κατέχει μερίδιο 1,1% στις παγκόσμιες εξαγωγές όπλων, ενώ 2 τουρκικές εταιρείες συγκαταλέγονται στην παγκόσμια λίστα με τις 100 με τη μεγαλύτερη παραγωγή. Έναντι των εν λόγω συσχετισμών και παρά την προοπτική του ευρωπαϊκού προγράμματος SAFE, η Κυβέρνηση Μητσοτάκη μεθόδευσε την απαξίωση και των Ε.Α.Σ., αντί να προσφέρει διεξόδους δυναμικής ανάπτυξης με εκμετάλλευση του γεωπολιτικού περιβάλλοντος.

Ένα ακόμη ενδεικτικό παράδειγμα είναι αυτό της ΛΑΡΚΟ, της μέχρι πρότινος μεγαλύτερης μεταλλευτικής βιομηχανίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ενώ η πατρίδα μας διαθέτει το 90% των συνολικών αποδεδειγμένων κοιτασμάτων νικελίου και κοβαλτίου εντός της Ε.Ε., τα οποία θεωρούνται αναγκαία στη βιομηχανία κατασκευής μπαταριών, η Κυβέρνηση έχει επιλέξει να διαλύσει τη μεταλλευτική βιομηχανία μετά από έξι δεκαετίες παραγωγής σιδηρονικελίου και να υπονομεύσει, κατ’ αυτόν τον τρόπο, κάθε προοπτική Περιφερειακής Ανάπτυξης και συγκράτησης των κατοίκων στις περιοχές όπου δραστηριοποιούνταν. Είναι ενδεικτικό ότι όλες αυτές τις δεκαετίες, σύμφωνα με το Σωματείο Εργαζομένων, έχουν συνολικά παραχθεί 800.000 τόνοι νικελίου που αντιστοιχούν σε αξία 25 δισ. €, ενώ οι εκτιμήσεις αναφέρονται σε διαθέσιμα κοιτάσματα ακόμη 2.000.000 τόνων, συνολικής αξίας πλέον των 60 δισ. €. Παρ’ όλα αυτά, μετά από επτά χρόνια διακυβέρνησης Ν.Δ., εξειδικευμένοι εργαζόμενοι με πολυετή εμπειρία στη βαριά βιομηχανία είτε βρίσκονται σε προγράμματα της Δ.ΥΠ.Α. είτε στο δρόμο, οι εγκαταστάσεις της ΛΑΡΚΟ λεηλατούνται καθημερινά και η Κυβέρνηση παραμένει συνεπής σε μία μόνο δέσμευσή της: στο ότι «δε θα δώσει ούτε 1 ευρώ για τη ΛΑΡΚΟ», όπως είχε αναφέρει στη Βουλή το 2020 ο τότε Υπουργός Ανάπτυξης κ. Γεωργιάδης.

Οι ως άνω περιπτώσεις συνιστούν χαρακτηριστικά παραδείγματα κακοδιαχείρισης και διασπάθισης δημοσίου χρήματος εις βάρος του κοινού συμφέροντος και μάλιστα, σε κλάδους οι οποίοι σημειώνουν αξιοσημείωτη ανάπτυξη σε διεθνές επίπεδο. Όμως, ποιος θα ανέμενε κάτι διαφορετικό από έναν Πρόεδρο της Ν.Δ., ο οποίος υπερδιπλασίασε τα χρέη του κόμματός του μεταξύ 2016-2025; Το 2016, το σύνολο των χρεών της Ν.Δ. ήταν 239.389.853€, ενώ το 2025 ανέρχονται αισίως στα 541.866.905€, με τα 54.000.000 εξ αυτών να έχουν προστεθεί στο χρέος κατά το τελευταίο μη εκλογικό έτος, στοιχείο που δείχνει το μέγεθος της σπατάλης. Ο «τεχνοκράτης» κ. Μητσοτάκης παρέλαβε ένα χρεοκοπημένο κόμμα και σε εννέα χρόνια, κατάφερε… να υπερδιπλασιάσει το χρέος του! Είναι δυνατόν να αναμένει κάποιος να διαχειριστεί με επιτυχία τα δημόσια οικονομικά…;

* Ο Γιάννης Σαρακιώτης είναι δικηγόρος και βουλευτής Φθιώτιδας

Διαβάστε επίσης:

Οι «Μαυρογιαλούροι» της εποχής και η Ελλάδα των 800€

Καλός συνταξιούχος, ο νεκρός συνταξιούχος…

Φόβοι, «ποντικοί» και «αντικομουνιστικές βδομάδες»