Η συμμετοχή του στο λαΐκό ορατόριο «Άξιον εστί» που θα γίνει σε συναυλία στη Νέα Σμύρνης στις 2 Μάιου στα πλαίσια του εορτασμού της εργατικής Πρωτομαγιάς προς τιμήν του Μίκη Θεοδωράκη, έχει προκαλέσει ποικίλες αντιδράσεις. 

Όταν πριν από μερικά χρόνια είχε ανακοινωθεί η συμμετοχή του Αντώνη Ρέμου σε συναυλία του Μίκη Θεοδωράκη, είχε προκληθεί  … χαμός. Τα σχόλια ήταν στην πλειοψηφία τους αρνητικά τόσο για την επιλογή του συνθέτη που είχε ξαφνιάσει, όσο και για το γεγονός ότι ο λαΐκός τραγουδιστής αποδέχτηκε την πρόταση. Το επιχείρημα τότε ήταν ότι ο Ρέμος προερχόταν από ένα άλλο «είδος» τραγουδιού, αυτό που μεσουρανούσε στις πίστες και στα σκυλάδικα της παραλιακής και επομένως, δε θα ταίριαζε στο Ηρώδειο, αλλά και στο ίδιο το έργο του σπουδαίου συνθέτη.

Ο Ρέμος βέβαια, είναι ένας λαΐκός τραγουδιστής με καλή φωνή. Στην περίπτωση του το ζήτημα που είχε τεθεί δεν ήταν φωνητικών ικανοτήτων, αλλά είχε να κάνει με τις μουσικές-επαγγελματικές καταβολές και τη θητεία στα σκυλάδικα του γαρύφαλλου. Και είναι αλήθεια, ότι οι σκληροπυρηνικοί δε συγχωρούν ένα τέτοιο crossover…

Στην περίπτωση του Σάκη Ρουβά τα πράγματα είναι διαφορετικά. Γιατί στον λαμπερό τραγουδιστή περισσεύει η λάμψη, αλλά η φωνή … είναι μια άλλη υπόθεση. Η συμμετοχή του στο λαΐκό ορατόριο «Άξιον εστί» που θα γίνει σε συναυλία στη Νέα Σμύρνης στις 2 Μάιου στα πλαίσια του εορτασμού της εργατικής Πρωτομαγιάς προς τιμήν του Μίκη Θεοδωράκη, έχει προκαλέσει ποικίλες αντιδράσεις.

Ο ποπ τραγουδιστής έχει γαλουχηθεί πλέον στις αντιδράσεις, αφού και το καλοκαίρι όταν ανακοινώθηκε ότι θα πρωταγωνιστήσει ως Διόνυσος στις «Βάκχες» του Ευρυπίδη σε σκηνοθεσία Δημήτρη Λιγνάδη, είχε προκαλέσει την … μήνιν θεατρόφιλων και επαγγελματιών του θεάτρου. Από τότε άρχισε η στροφή του σε ένα άλλο είδους «θέαμα» από αυτό που μεσουρανούσε ο δημοφιλής και συμπαθέστατος τραγουδιστής, ο οποίος για χρόνια έδειχνε τους καλογυμνασμένους κοιλιακούς του, επεδείκνυε τις χορευτικές του ικανότητες και γενικώς τα κατάφερνε περίφημα σε μια ποπ σκηνή, όπου βασίλευε σχεδόν χωρίς αντιπάλους.

Μαθαίνουμε λοιπόν, ότι ο Ρουβάς επιλέχθηκε «με τη σύμφωνη γνώμη του συνθέτη». Επομένως, έχει την «ευχή» του να ερμηνεύσει εμβληματικές συνθέσεις σε ποίηση Οδυσσέα Ελύτη , όπως «Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ», «Της αγάπης αίματα», «Ένα το χελιδόνι», «Ανοίγω το στόμα μου», «Με το λύχνο του άστρου». Πέρα από την ερμηνευτική δυσκολία που έχουν τα ίδια τα τραγούδια, αυτές οι συνθέσεις είναι ταυτισμένες με τον ογκόλιθο Γρηγόρη Μπιθικώτση. Ακόμα και μεταγενέστερες καλές φωνές, όπως ο Μ. Μητσιάς, ο Γ. Κότσιρας, δεν κατάφεραν να αποφύγουν την σύγκριση, έστω κι αν παρουσίασαν μια νέα εκδοχή των αγαπημένων τραγουδιών που απογείωσε ο Μπιθικώτσης.

Ενδεχομένως ο Σάκης Ρουβάς κολακεύτηκε πολύ με την πρόταση. Και δικαιολογημένα. Ίσως πάλι, να είναι το «Άξιον εστί» από τα αγαπημένα του έργα. Και αυτό πιθανό είναι. Πολλές φορές όμως, ίσως και τις περισσότερες, οι καριέρες χτίζονται με τα «όχι». Απ’ ότι φαίνεται ο Σάκης Ρουβάς έχει πάρει φόρα για να περάσει στην απέναντι «όχθη» της τέχνης. Και αυτό είναι απολύτως θεμιτό. Αλλά με τέτοιες τολμηρές επιλογές, είναι αμφίβολο αν θα καταφέρει να φτάσει στην … όχθη. Μάλλον θα πνιγεί, και μάλιστα, στα … βαθιά.