Και όμως πριν το debate, ο Νίξον σάρωνε στις δημοσκοπήσεις. Τι άλλαξε η τηλεόραση; 

 

26 Σεπτεμβρίου 1960. Οι αμερικάνοι καθηλώνονται μπροστά στις τηλεοράσεις τους. Λίγο πριν τις εκλογές για το ανώτατο πολιτειακό αξίωμα και για πρώτη φορά επρόκειτο να αναμετρηθούν οι δυο υποψήφιοι. Ο Νίξον με τον Κένεντι.

Ήταν κάτι που θα συνέβαινε για πρώτη φορά στην ιστορία. Σε ένα στούντιο στο Σικάγο, με 4 δημοσιογράφους από τα μεγαλύτερα δίκτυα της χώρας, ο υποψήφιος με τους δημοκρατικούς θα αντιμετώπιζε τον υποψήφιο των ρεπουμπλικάνων. 80.000.000 κάτοχοι τηλεοράσεων περίμεναν τη μεγάλη ώρα των μονομάχων. Η τηλεμαχία θα μεταδιδόταν ζωντανά.

Πριν την αναμέτρηση οι δημοσκοπήσεις υπέρ του Ρίτσαρντ Νίξον χτυπούσαν «κόκκινο». Όλοι προέβλεπαν έναν περίπατο, ο Τζον Κένεντι δεν είχε καμία ελπίδα. Και έφτασε η μεγάλη στιγμή. Η Αμερική κράτησε την ανάσα της και παρακολούθησε για μια ώρα τους δυο υποψήφιους να απαντούν στις ερωτήσεις των δημοσιογράφων και να αναλύουν το πρόγραμμα τους.

Και όμως το πρώτο debate στην ιστορία άλλαξε μέσα σε μια ώρα το ρεύμα των ψηφοφόρων που γύρισαν την πλάτη στον Νίξον και επέλεξαν να ψηφίσουν τον Κένεντι. Τι είχε συμβεί; Ο Νίξον σίγουρος για τη νίκη του και με την αυτοπεποίθηση του φαβορί, αρνήθηκε να τον βάψουν πριν βγει στο γυαλί. Λίγες ημέρες πριν όμως είχε βγει από το νοσοκομείο από κάποιο πρόβλημα που τον ταλαιπωρούσε στο πόδι.

Στις οθόνες φαινόταν χλωμός και καταβεβλημένος, ενώ τα φώτα του στούντιο και η ζέστη που δημιουργούσαν τον έκαναν να φαίνεται συνεχώς ιδρωμένος. Το επιτελείο του έκανε άλλο ένα βασικό λάθος. Δεν γνώριζε τα χρώματα του στούντιο και το σακάκι που του έδωσε να φοράει εκείνη τη βραδιά χτυπούσε «άσχημα» στο μάτι. Ο Νίξον πριν από κάθε απάντηση του έβγαζε την εικόνα του αγχωμένου ανθρώπου.

Στον αντίποδα, ο Κένεντι εμφανίσθηκε στο στούντιο, άνετος, με φωτογένεια και λίγο ηλιοκαμένος. Απαντούσε αμέσως με ευφράδεια και ουσιαστικά από την τηλεόραση «μπήκε» σαν ένας καλοδεχούμενος επισκέπτης στα σαλόνια του κόσμου.

Ήταν και η εικόνα των δυο υποψηφίων. Ο Κένεντι καθόταν άνετος σταυροπόδι, ενώ ο Νίξον έμοιαζε με άτακτο μαθητή που τον έπιασε ο δάσκαλος. Είχε σταυρώσει τα χέρια, τα πόδια του ήταν άκαμπτα, και έμοιαζε να κοιτάζει σαν φοβισμένος δεξιά και αριστερά.

Ο Κένεντι σάρωσε στο debate και αντέστρεψε το κλίμα. Οι ψηφοφόροι άρχισαν να φεύγουν μαζικά από τον Νίξον και να λένε ότι θέλουν τον Κένεντι για πρόεδρο. Εκείνη την εποχή 9 στους 10 Αμερικάνους είχαν τηλεοράσεις στο σπίτι τους. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό το γεγονός πως όσοι δεν είδαν το debate, αλλά το άκουσαν ζωντανά από το ραδιόφωνο (μεταδιδόταν ταυτόχρονα σε ραδιόφωνο και τηλεόραση) θεώρησαν ότι ο Νίξον ήταν ο νικητής. Όσοι όμως το είδαν στην τηλεόραση τάχθηκαν υπέρ του Κένεντι.

Τις εκλογές του 1960 κέρδισε ο Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι με διαφορά 100.000 ψήφων. Στις πολιτείες του Νότου όπου οι κάτοικοι άκουσαν στην πλειοψηφία τους το debate από το ραδιόφωνο, ο Νίξον σάρωσε, στις υπόλοιπες πολιτείες όπου οι άνθρωποι το είδα από την τηλεόραση, ο Κένεντι αντέστρεψε το κλίμα και κέρδισε.