Η ΕΜΦΑΝΙΣΗ του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ θα αρχίσει με την ομιλία του στους παραγωγικούς φορείς. Πολλά θα ήθελε να παρουσιάσει ως αποτελέσματα και ως προοπτικές της οικονομίας, αλλά το πρώτο σκέλος είναι ιδιαίτερα φτωχό. Οι τελευταίοι αριθμοί δεν δικαιολογούν ιδιαίτερη αισιοδοξία ούτε για τους φορείς ούτε για την ελληνική κοινωνία, η οποία στενάζει υπό το τεράστιο φορολογικό βάρος.

Έτσι, μένει το δεύτερο σκέλος: η προοπτική, η οποία επίσης επιβαρύνεται από την τρέχουσα δυσπραγία. Η παραγωγή νέου πλούτου είναι πολύ δύσκολη υπόθεση, άρα και το αφήγημα περί αναδιανομής χωλαίνει. Η ραχοκοκαλιά της οικονομίας υποφέρει, αλλά η Ελλάδα, την ώρα που διεκδικεί διεύρυνση του «πακέτου Γιούνκερ», είναι προς το παρόν ουραγός στην αξιοποίησή του στη σημερινή του μορφή και έκταση.

 

ΑΝ ΑΥΤΟ συνδυαστεί με τη βαριά φορολογία και τα πολύ φτωχά αποτελέσματα στην προσπάθεια πάταξης της φοροδιαφυγής, η οποία φορτώνει με τεράστια βάρη τους συνεπείς επιχειρηματίες και λοιπούς φορολογούμενους, τότε ευλόγως μπορούμε να συμπεράνουμε ότι η μάχη με το τέρας είναι μέχρι στιγμής ολότελα χαμένη.

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ γνωρίζει άριστα αυτό που σε κάθε ευκαιρία, σχεδόν καθημερινά, υπενθυμίζουν παράγοντες της Ευρωζώνης και της Ε.Ε.: μόνο η πλήρης και ταχεία εφαρμογή του προγράμματος μπορεί να οδηγήσει στην ένταξη στην ποσοτική χαλάρωση, στην έξοδο στις αγορές, στη ρύθμιση του χρέους και άρα στην έξοδο από το μνημόνιο. Απαλλαγή από το μνημόνιο χωρίς εφαρμογή του δεν μπορεί να υπάρξει. 

 

ΤΗΝ ΑΥΤΑΠΑΤΗ ότι μπορεί να υπάρξει άλλου είδους διαφυγή τη βίωσε και η κυβέρνηση Σαμαρά, η οποία την πλήρωσε ακριβά: στο τέλος βρέθηκε κατηγορούμενη για εξαπάτηση της κοινωνίας και εξαιτίας αυτού απαξιώθηκε και έπεσε κατ’ ουσίαν άπρακτη, παρά τις προσδοκίες περί «επιτυχίας». 

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ Τσίπρα δεν βρίσκεται σε πολύ διαφορετική θέση, υπό την έννοια ότι και αυτή επιχειρεί, μέσω πολιτικής διαπραγμάτευσης, να αποφύγει όσα και όπως μπορεί. Οι Βρυξέλλες και το Βερολίνο όμως άλλα κελεύουν. 

ΕΠΙΠΛΕΟΝ, η Ν.Δ., παθούσα και η ίδια την τριετία 2012-2014, με αλλεπάλληλες βαριές ήττες έκτοτε, επαναλαμβάνει καθημερινά τα περί ψεμάτων και εξαπάτησης της κοινωνίας εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ, στην προσπάθειά της να αποδομήσει πλήρως τον Τσίπρα και την κυβέρνησή του. 

 

ΑΦΟΥ ΛΟΙΠΟΝ παροχές δεν μπορούν να υπάρξουν, αφού το περιβάλλον παραμένει δύσκολο και η προοπτική αβέβαιη, η ΔΕΘ είναι μια ευκαιρία για τον πρωθυπουργό να κάνει δύο απλά πράγματα: να περιγράψει την πραγματικότητα χωρίς ψεύτικα στολίδια και να εμφανίσει ένα ρεαλιστικό σχέδιο ανάκαμψης χωρίς πομπώδεις υποσχέσεις. Ίσως, προσεχώς, και ένα πιο αποτελεσματικό κυβερνητικό σχήμα. Η ειλικρίνεια πάντα εκτιμάται πολύ περισσότερο από υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα.