Η μετωπική σύγκρουση Τσίπρα – Μητσοτάκη γύρω από τα ζητήματα διαφθοράς με αφορμή τη χθεσινή συζήτηση στη Βουλή για τη δανειοδότηση των κομμάτων είναι ενδεικτική του κλίματος όξυνσης που συντηρείται στην πολιτική επικαιρότητα.

Ο Αλέξης Τσίπρας θεω­ρεί προνομιακό πεδίο τα ζητήματα διαχείρι­σης των οικονομικών των κομμάτων και τις τοξικές σχέσεις ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. με τα συγκροτήμα­τα ΜΜΕ και επιχείρησε να αποδομή­σει το πολιτικό προφίλ του Κυριάκου Μητσοτάκη δείχνοντας και τον δρό­μο της πολιτικής αντιπαράθεσης από εδώ και πέρα.

Από την άλλη πλευρά ο πρόεδρος της Ν.Δ., με ούριο τον άνεμο των δημοσκοπήσεων, ενέμεινε στο αί­τημά του για εκλογές ζητώντας από τον πρωθυπουργό να εγκαταλείψει το κυβερνητικό σκάφος πριν το ρίξει στα βράχια.

Στη Ν.Δ. επισημαίνουν ότι ο Τσίπρας έχει χάσει την έξωθεν καλή μαρτυρία και ο τρόπος με τον οποίο διαπραγματεύεται, συμβάλλει στην περαιτέρω οικονομική ασφυξία και ανεβάζει το κόστος των μέτρων. Στο Μοσχάτο επισημαίνουν ότι η πολιτι­κή πίεση μπορεί να αποδώσει, αφού η κυβέρνηση έχει αρχίσει να απο­σταθεροποιείται όσο σφίγγει η θη­λιά των απαιτήσεων.

Ο Μητσοτάκης, με το βλέμμα στραμμένο στην ευρωπαϊκή περι­οδεία του, φρόντισε ήδη να στείλει μηνύματα στη Μέρκελ ότι δεν προτίθεται με κανέναν τρόπο να συναινέσει στην υπερψήφιση νέων μέτρων ή νέου μνημονίου ούτε να υποστείλει την εκλογική σημαία.

«Ο Μητσοτάκης λέει έξω ό,τι και μέσα, τα μηνύματά του είναι σαφή και καθαρά» επισημαίνουν συνερ­γάτες του σπεύδοντας να προεξο­φλήσουν πως ο αρχηγός της Ν.Δ. θα συναντηθεί με την καγκελάριο της Γερμανίας προκειμένου να την ενη­μερώσει για το σχέδιό του και να κα­ταστήσει σαφές ότι θα εμμείνει στην άποψή του πως πρέπει να γίνουν εκλογές αμέσως.

Τις ίδιες θέσεις θα προβάλει και στις συναντήσεις με τον Γάλλο πρόε­δρο Φρανσουά Ολάντ και τον Ισπα­νό πρωθυπουργό Μαριάνο Ραχόι σε μια προσπάθεια ενίσχυσης του ευρω­παϊκού του προφίλ. Στη γαλλική πρω­τεύουσα αναμένεται να συναντηθεί και με τον συντηρητικό προεδρικό υ­ποψήφιο Φρανσουά Φιγιόν.

Η συσπείρωση

Στο εσωτερικό τώρα η Ν.Δ. επιχει­ρεί να αξιοποιήσει στο έπακρο τον α­έρα στη διαφορά πρόθεσης ψήφου που λαμβάνει στις δημοσκοπήσεις, παρότι τα ποιοτικά στοιχεία δεν θα επέτρεπαν τέτοιες θριαμβολογίες. Εί­ναι προφανές ότι η συσπείρωση του συντηρητικού ακροατηρίου είναι τέ­τοια ώστε δίνει μεγάλες διαφορές α­πό τον ΣΥΡΙΖΑ στην πρόθεση ψήφου, αφού το κυβερνών κόμμα βρίσκεται στη χειρότερη φάση της κυβερνητι­κής του θητείας.

Ο Μητσοτάκης δεν φαίνεται να σαγηνεύει την πλατιά πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Γι’ αυτό και το επικοινωνιακό επιτελείο επιχειρεί να «πιαστεί» από κάθε τι στην ελληνική επικαιρότητα προκειμένου να επι­βεβαιώσει την καθημερινή αντιπο­λιτευτική ρητορική ότι πρόκειται για την πιο επικίνδυνη κυβέρνηση μετα­πολιτευτικά και πρέπει να φύγει τάχι­στα.

Η Ν.Δ. καθημερινά επιχειρεί και μέ­σω των φιλικών σε αυτή ΜΜΕ να ανε­βάσει τους τόνους και να εμπεδώσει ένα κλίμα πλήρους αδιεξόδου στις παρασκηνιακές διαβουλεύσεις για τη δεύτερη αξιολόγηση προβάλλοντας μια εικόνα πλήρους καταστροφής. Ο κίνδυνος του Ο^χίί, που επανήλθε ως απειλή από τον Σόιμπλε, αφήνεται να κυριαρχήσει στην επικαιρότητα, παρότι επισήμως η Ν.Δ. αρνείται να σχολιάσει μια τέτοια προοπτική.

Ό,τι όμως δεν κάνει επίσημα η ΝΔ το αναλαμβάνει ο άνθρωπος για όλες τις δου­λειές Άδωνις Γεωργιάδης, ο οποίος έσπευσε να καταστροφολογήσει δηλώνοντας ότι θα πεινάσου­με και θα υποφέρουμε λόγω ΣΥΡΙΖΑ. Είναι κάτι παραπά­νω από προφανές ότι η αξι­ωματική αντιπολίτευση ακολουθεί έναν καθημερινό λυσσαλέο αγώνα αποδόμησης της κυβερνητικής εικόνας.

Το οξύμωρο εί­ναι ότι τις τελευ­ταίες μέρες, είτε λόγω αστοχίας εί­τε λόγω απειρίας, τα κυβερνητικά στελέχη θέτουν την ατζέντα, αλλά με αρνητικό πρόσημο για την κυβέρνηση. Οι άστοχες δη­λώσεις Φλαμπουράρη και Ξυδάκη

έδωσαν τη δυνατότητα να ξαναβγεί επιθετικά μπροστά από η Ν.Δ. Ο Μη­τσοτάκης αξιοποίησε στο έπακρο τις δηλώσεις Ξυδάκη για να κινδυνολο­γήσει εμμένοντας ότι η κυβέρνηση έ­χει σχέδιο β’ για έξοδο της χώρας από το ευρώ.

Ψυχραιμία

Παρ’ όλα αυτά η Ν.Δ. την προη­γούμενη εβδομάδα κατέβαλε προ­σπάθεια να διατηρηθεί ένα επίπεδο υπευθυνότητας στην αντιπολιτευ­τική τακτική, αφού στο ζήτημα της τουρκικής προκλητικότητας ο Μη­τσοτάκης συνέστησε ψυχραιμία, αρνήθηκε να ανεβάσει τους τόνους, φάνηκε υποστηρικτικός στους χα­μηλούς κυβερνητικούς τόνους και είπε ξεκάθαρα ότι δεν χρειάζεται σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών.

Ωστόσο στο άλλο μείζον ζήτημα των ημερών, που αφορά την κατάρ­ρευση του ΔΟΛ, ενός ιστορικού εκ­δοτικού συγκροτήματος, η προσπά­θεια της κυβέρνησης για στοιχειώδη συνεννόηση ΣΥΡΙΖΑ – Ν.Δ., ώστε να κατατεθεί μια τροπολογία που θα δί­νει τη δυνατότητα στις τράπεζες να ξεμπλοκάρουν μια λύση, δεν βρήκε ευήκοα ώτα στην αξιωματική αντιπο­λίτευση.

Πολλοί από τους εργαζομένους καταλογίζουν ιδιοτέλεια στον Μητσοτάκη και συνεργασία με αντίπα­λο «μαγαζί» προκειμένου να φύγει α­πό τη μέση ένα μιντιακό συγκρότημα που παραδοσιακά στήριξε την προ­οδευτική παράταξη, αλλά τα τελευ­ταία χρόνια είχε κάνει έντονη στροφή προς τα δεξιά. Επισημαίνουν ότι το ενδεχόμενο ένας διασωθείς ΔΟΛ να κάνει στροφή επί το προοδευτικότερον προσμετρήθηκε στην από­φαση να απέχει η Ν.Δ. από μια λύση.

Η κριτική αυτή, παρότι κυκλοφορεί ευρέως, δεν διαψεύστηκε. Είναι εν­διαφέρον το ότι, ενώ όλα τα κόμματα ασχολήθηκαν με το κλείσιμο ενός μεγάλου συγκροτήματος ΜΜΕ, η Ν.Δ. δεν βρήκε ούτε λέξη να πει για το θέμα. Μόνο Ώ δύο στελέχη του, ο Άδωνις Γεωργιάδης και ο Νί­κος Δένδιας, που όσο ο ΔΟΛ ήταν δυνατό μαγαζί τα εί­χαν πολύ καλά μαζί του, έσπευσαν να αντιμετω­πίσουν με κυνικό τρόπο το ενδεχόμενο λουκέτο.