Οι δύο κλώνοι γεννήθηκαν στην Κινεζική Ακαδημία Επιστημών στη Σαγκάη. Ανήκουν στο γένος των μακάκων, ακούν στα ονόματα Τζονγκ Τζονγκ και Χουά Χουά και κατασκευάστηκαν από την ανάπτυξη εμβρυϊκών κυττάρων.  Είναι μονοζυγωτικά δίδυμα και φέρουν το DNA του εμβρύου πιθήκου που παρείχαν τα αρχικά του κύτταρα, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Cell. 

 

Η Ντόλι – η πρώτη κλωνοποίηση – προερχόταν από κύτταρα μαστού που είχαν παγώσει για έξι χρόνια. Μέχρι εκείνο το κατόρθωμα, πολλοί ερευνητές πίστευαν ότι επρόκειτο για κάτι ανέφικτο, επειδή απαιτούσε τη λήψη ενηλίκων κυττάρων και την επαναφορά τους στην αρχική τους κατάσταση, δηλαδή τη στιγμή που το σπέρμα γονιμοποιεί το ωάριο. Το κύτταρο θα έπρεπε τότε να αρχίσει να αναπτύσσεται στη μήτρα μιας υποκατάστατης μητέρας και να μετατρέπεται σε ένα ολόκληρο ζώο, γενετικά ταυτόσημο με εκείνο που παρείχε το αρχικό κύτταρο.

 

Από τη στιγμή όμως που η κλωνοποίηση αποδείχθηκε εφικτή, οι ερευνητές άρχισαν να βελτιώνουν τις μεθόδους τους και να τις δοκιμάζουν σε άλλα είδη. Στα χρόνια που ακολούθησαν τη γέννηση της Ντόλι οι ερευνητές έχουν κλωνοποιήσει 23 είδη θηλαστικών συμπεριλαμβανομένων των βοοειδών, των γατών, των ελαφιών, των σκύλων, των αλόγων, των μουλαριών, των κουνελιών και των αρουραίων, όπως αναφέρει δημοσίευμα των «New York Times».

 

Ωστόσο, οι νέοι κλώνοι πιθήκων ξεχωρίζουν. «Είναι το πρώτο πρωτεύον που έχει ποτέ κλωνοποιηθεί», δήλωσε ο δρ Λέναρντ Ζον, διευθυντής του προγράμματος για τα βλαστοκύτταρα στο νοσοκομείο παίδων της Βοστώνης. «Είμαστε πιο κοντά στους ανθρώπους από ποτέ άλλοτε. Αυτό θέτει ερωτήματα για το πού θα θέλαμε να φτάσουμε», πρόσθεσε, αν και αρκετοί επιστήμονες ισχυρίζονται το αντίθετο, δηλαδή πιστεύουν ότι οι συγκεκριμένες τεχνικές κλωνοποίησης δεν μπορούν να εφαρμοστούν στον άνθρωπο.

 

Οι ερευνητές ξεκίνησαν τη διαδικασία με κύτταρα που έλαβαν από έμβρυο θηλυκού πιθήκου. Από αυτά δημιουργήθηκαν 149 πρόωρα έμβρυα – κλώνοι,  των οποίων το DNA προέρχεται εξ ολοκλήρου από τα εμβρυϊκά κύτταρα. Εβδομήντα εννέα έμβρυα επέζησαν στο εργαστήριο και μεταφέρθηκαν στις μήτρες υποκατάστατων μητέρων πιθήκων.

 

Τέσσερις από τις μητέρες παρέμειναν έγκυοι, μα δύο εξ αυτών απέβαλαν. Στο τέλος, πραγματοποιήθηκαν δύο γεννήσεις.

Οι ερευνητές εκτιμούν ότι η μέθοδος θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί στην παραγωγή πιθήκων για έρευνα, άποψη με την οποία διαφωνούν οι ΗΠΑ, καθώς δεν υποστηρίζουν τη χρήση πρωτευόντων θηλαστικών στην ιατρική έρευνα. Η κλωνοποίηση μπορεί να επιτρέψει στους επιστήμονες να διερευνήσουν τις λειτουργίες των γονιδίων και να δοκιμάσουν τα πειραματικά φάρμακα σε πιθήκους που έχουν κατασκευαστεί για να έχουν διάφορες γενετικές καταστάσεις.

 

Επιπλέον, η κλωνοποίηση μπορεί να συμβάλλει στην ανανέωση των ιστών του ανθρώπινου σώματος που έχουν υποστεί κάποια βλάβη. Ακόμη, θα ενισχύσει την ικανότητα των ανθρώπων να δημιουργούν γενετικά ταυτόσημα όργανα δότη όπως στο νεφρό και στη μεταμόσχευση μυελού των οστών, ενώ ζευγάρια που δεν μπορούν να τεκνοποιήσουν θα μπορούν να έχουν παιδιά που θα έχουν τις γενετικές πληροφορίες της μητέρας ή του πατέρα.

 

Ένα από τα αρνητικά που φέρνει μαζί της η κλωνοποίηση είναι ότι περιορίζει την ποικιλομορφία των γονιδίων, καθώς και ότι είναι μια εξαιρετικά κοστοβόρα διαδικασία.

 

Η κλωνοποίηση των ανθρώπων απασχολεί εδώ και αρκετά χρόνια τους επιστήμονες για διάφορους λόγους, πέραν από τα οφέλη που μπορεί να προσφέρει στον τομέα της υγείας. Οι ανθρώπινοι κλώνοι ίσως να αντιμετωπίζονται αργότερα ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας, οι οποίοι δημιουργούνται μόνο για να γίνουν δωρητές οργάνων. Εάν οι άνθρωποι καταφέρουν να κλωνοποιηθούν, τότε οι κλώνοι θα έχουν τα ίδια δικαιώματα με οποιοδήποτε άλλο ανθρώπινο ον; Ο Πωλ Μπίλινγκς, συνιδρυτής της εταιρείας εργαστηρίων επεξεργασίας DNA Genebase, ανέφερε: «Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να έχει ένα γενετικό παιδί. Η κλωνοποίηση δεν είναι ασφαλής, η κλωνοποίηση δεν θεωρείται νομικά ως ιατρική».

 

Πολλά ηθικά επιχειρήματα κατά της κλωνοποίησης ανθρώπων βασίζονται σε παρανοήσεις. Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι αυτοί οι κλώνοι θα έχουν τα ίδια χαρακτηριστικά είτε την ίδια προσωπικότητα με το άτομο που έχει κλωνοποιηθεί. Αν και ο κλώνος και το κλωνοποιημένο άτομο έχουν τα ίδια γονίδια, τα χαρακτηριστικά και οι προσωπικότητες είναι διαφορετικές. Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι ο κλώνος είναι φυσικά πανομοιότυπος με τον δότη και τη συμπεριφορά του, αλλά αυτό δεν είναι αληθές επειδή, παρ’ όλο που υπάρχει μια φυσική ταυτότητα, το περιβάλλον διαβίωσης διαμορφώνει τη συμπεριφορά και την ψυχολογία ενός ατόμου. Επίσης, πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι η κλωνοποίηση θα οδηγήσει τελικά στην απώλεια της ατομικότητας.

 

Ο αναπληρωτής καθηγητής φιλοσοφίας στο UCS, Λόρενς Νέλσον, υποστήριξε ότι τα έμβρυα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για έρευνα εάν:

 ο σκοπός της έρευνας δεν μπορεί να επιτευχθεί με άλλες μεθόδους, 

 τα έμβρυα έχουν φθάσει σε περισσότερες από 14-18 ημέρες ανάπτυξης, 

 απαγορευτεί να θεωρούνται ως προσωπική ιδιοκτησία από εκείνους που τα χρησιμοποιούν. 

 

Ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα της κλωνοποίησης ανθρώπινων εμβρύων για θεραπευτικούς σκοπούς είναι ότι δεν μπορούμε να περιορίσουμε την ύπαρξη ενός ανθρώπινου εμβρύου σε ένα «κύτταρο», εφόσον το έμβρυο είναι φορέας ζωής.

Η Αμερικανική Ένωση Προστασίας Μαιών και Γυναικολόγων (AAPLOG) μίλησε ενάντια στην κλωνοποίηση, εφιστώντας την προσοχή όλων στην πιθανότητα ορισμένοι επιχειρηματίες να σκεφτούν την εμπορία μιας ανθρώπινης ζωής. Το πιο σημαντικό είναι ότι θα μπορούσε να γίνει αναπαραγωγή ζωντανών ανθρώπων χωρίς να το γνωρίζουν, χωρίς να συμμετέχουν σε αυτή τη διαδικασία ή να δώσουν συγκατάθεση.

 

Μάλιστα, ένας συνασπισμός κρατών, όπως η Ισπανία, η Ιταλία, οι Φιλιππίνες και η Κόστα Ρίκα σημείωσαν ότι η θεραπευτική κλωνοποίηση παραβιάζει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.