Τα παιδιά της «Κιβωτού του Κόσμου» επισκέφθηκαν ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκος Μητσοτάκης και ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, Μάνφρεντ Βέμπερ ο οποίος βρίσκεται στην Αθήνα για το συνέδριο της νεολαίας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος.

Τους κ.κ. Μητσοτάκη και Βέμπερ υποδέχθηκε θερμά ο ιδρυτής και ψυχή της Κιβωτού, πατήρ Αντώνιος, ενώ όλοι μαζί παρακολούθησαν εκδήλωση που είχαν ετοιμάσει τα μικρά παιδιά, παίρνοντας μάλιστα μέρος σε αυτή.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης επεσήμανε πως η παρουσία των δύο αντρών στην Κιβωτό αποτελεί μια αναγνώριση του μεγάλου έργου του πατέρα Αντώνιου, αλλά και των εκατοντάδων εθελοντών που στάθηκαν δίπλα στην Κιβωτό από την αρχή.

«Χαίρομαι που είμαι σήμερα μαζί σας. Η ζωή είναι γεμάτη δυσκολίες και απρόοπτα, αλλά πίσω από κάθε δυσκολία είναι μια ευκαιρία. Να δίνετε αγάπη και να παίρνετε αγάπη και το καλύτερο διαβατήριο για τη ζωή είναι η καλή μόρφωση και το σχολείο.

Να ξέρετε ότι θα είμαστε κοντά σας στην προσπάθεια που κάνετε. Και χαίρομαι που η Ευρώπη που εκπροσωπείται σήμερα εδώ από τον φίλο Μάνφρεντ Βέμπερ και πιθανότατα να είναι ο επόμενος πρόεδρος της Κομισιόν, είναι μαζί σας.

Και οι ευρωπαϊκές άξιες είναι οι ελληνικές αξίες που πρεσβεύετε και εσείς εδώ» τόνισε ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας.

Με τον @ManfredWeber, επικεφαλής του @EPP στην Ευρωβουλή, επισκεφτήκαμε την Κιβωτό του Κόσμου για να στηρίξουμε τον Πατέρα Αντώνιο και το έργο του. https://t.co/SkRNlevMYW pic.twitter.com/dPNdPmAsno

— Kyriakos Mitsotakis (@kmitsotakis) November 2, 2018

Από την πλευρά του, ο Μάνφρεντ Βέμπερ επεσήμανε πως η Ευρώπη έχει πολλά χρώματα, φυλές και γλώσσες.

«Η εμπειρία που έχετε εδώ σαν οικογένεια, είναι αυτό που κάνουμε στην Ευρώπη, έχουμε κοινή ταυτότητα την ταυτότητα της αγάπης και του χριστιανισμού. Με αυτές τις αξίες μπορούμε να προχωρήσουμε μπροστά.

Ευχαριστούμε τους δασκάλους και όλους όσοι εμπλέκονται στην Κιβωτό» δήλωσε ο πρόεδρος του ΕΛΚ.

Στη σύντομη ομιλία του, ο πατέρας Αντώνιος χαρακτήρισε τον Κυριάκο Μητσοτάκη «παλιό φίλο», επισημαίνοντας πως «τον θυμόμαστε με ευγνωμοσύνη, γιατί στα πολύ δύσκολα χρόνια της Κιβωτού όταν την αφήναμε σε ένα καφενείο, πραγματικά στο δρόμο, βρέθηκε και αυτός στο δρόμο μας και μας στήριξε σε μια πολύ δύσκολη στιγμή.»