Για καιροσκοπικές «µεταγραφές», που δεν µπορούν σε καµία περίπτωση να χαρίσουν στον ΣΥΡΙΖΑ πιστοποιητικά προσήλωσης στον µεσαίο χώρο, κάνει λόγο ο βουλευτής του Νοτίου Τοµέα της Β’ Αθηνών, Νίκος ∆ένδιας, και επιµένει πως το κυβερνών κόµµα παραµένει προσκολληµένο στις ιδεοληψίες του. Ο κ. ∆ένδιας τονίζει ότι η Ν∆ είναι το κόµµα που ιστορικά εκφράζει τον κοινωνικό φιλελευθερισµό, µακριά από άκρα και ακρότητες, και χαρακτηρίζει εφικτό τον στόχο της «γαλάζιας» αυτοδυναµίας.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιµένει ότι η χώρα µας διατηρεί το δικαίωµα του βέτο στην ένταξη των Σκοπίων στην ΕΕ, ωστόσο την προηγούµενη Κυριακή ο Γερµανός υφυπουργός Εξωτερικών, Μίχαελ Ροτ, προειδοποίησε όποιον «ανακινήσει µια διαφορά που έχει επιλυθεί» ότι θα έχει σοβαρές συνέπειες στις σχέσεις του µε τους Ευρωπαίους εταίρους. Τι απαντάτε;

To αν «η διαφορά έχει επιλυθεί» θα αποδειχθεί στην πράξη, αλλά επιτρέψτε µου να διατηρώ επιφυλάξεις επί του παρόντος. ∆υστυχώς η κυβέρνηση απώλεσε την ευκαιρία της ευνοϊκής διεθνούς συγκυρίας για άσκηση πιέσεως στη γειτονική χώρα, µε αποτέλεσµα να δώσει περισσότερα από όσα η ίδια έλαβε στη διαπραγµάτευση. Ηδη διαπιστώνουµε το παράδοξο -αλλά και εν δυνάµει ανοιχτό σε εκµετάλλευση από όσους επικαλούνται αλυτρωτικές δοξασίες- να δηλώνει ο κ. Ζάεφ «Μακεδόνας της Βόρειας Μακεδονίας». Οφείλουµε επίσης να λάβουµε υπόψη µας το ενδεχόµενο κυβερνητικής µεταβολής στα Σκόπια τα επόµενα χρόνια και της ανάληψης της διακυβέρνησης από δυνάµεις µη διακείµενες φιλικά στην Ελλάδα. Το ιδανικό θα ήταν, βέβαια, η ίδια η γειτονική χώρα, επιδιώκοντας να µην υπάρχουν «νέφη» στις σχέσεις των δύο κρατών, να προχωρήσει στην άµβλυνση των προβληµατικών σηµείων της Συµφωνίας, προς χάριν µιας πραγµατικά καλής συνεργασίας σε όλους τους τοµείς στην περιοχή µας και της ευρωπαϊκής της προοπτικής. Εάν αυτό όµως δεν συµβεί, η Ελλάδα έχει τη δυνατότητα να αξιοποιήσει όσα µέσα τής δίνει η συµµετοχή της στην Ευρωπαϊκή Ενωση.

Την επαύριον της κύρωσης της Συµφωνίας των Πρεσπών σπεύσατε να δηλώσετε ότι η ΝΔ είναι «ένα κεντροδεξιό κόµµα και όχι γκρουπούσκουλο µε εθνικιστικές κραυγές και λαϊκισµούς». Εκτιµάτε ότι η πολιτική γραµµή και η ρητορική του κόµµατός σας «γέρνουν» προς τα δεξιά;

Όπως και εσείς επισηµάνατε, είπα ότι η Νέα ∆ηµοκρατία είναι ένα κεντροδεξιό κόµµα και όχι ότι «θα έπρεπε να είναι». ∆εν υπάρχει καµία αµφιβολία ότι το κόµµα µας, υπό την ηγεσία του Κυριάκου Μητσοτάκη, είναι το κόµµα που εκφράζει τον κοινωνικό φιλελευθερισµό στη χώρα µας, µακριά από άκρα και ακρότητες. Η παράταξή µας εκφράζει το «όλον» της Κεντροδεξιάς και δεν «γέρνει» προς οπουδήποτε, όπως θέλει να µας εµφανίσει η κυβέρνηση. Η προσπάθεια του Μεγάρου Μαξίµου να µας ετεροπροσδιορίσει για λόγους µικροκοµµατικής σκοπιµότητας δεν αποδεικνύει µόνο το µέγεθος της συνήθους κυβερνητικής ανευθυνότητας, αλλά είναι και επικίνδυνη για το πολίτευµα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ διαφηµίζει εσχάτως το πολιτικό του άνοιγµα προς τον χώρο της Κεντροαριστεράς. Κατά τη γνώµη σας ποιος δύναται να εκφράσει τα ζητούµενα και τις ανάγκες του µεσαίου χώρου, ο Αλέξης Τσίπρας ή ο Κυριάκος Μητσοτάκης;

Οι καιροσκοπικές «µεταγραφές» του ΣΥΡΙΖΑ δεν µπορούν σε καµία περίπτωση να του χαρίσουν πιστοποιητικά προσήλωσης στον µεσαίο χώρο. Είναι γνωστό, άλλωστε, ότι ο ίδιος ο κ. Τσίπρας προέρχεται από τον χώρο της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, ο οποίος ουδεµία σχέση έχει µε τον Φιλελευθερισµό και τη Σοσιαλδηµοκρατία. Αλλωστε η πολιτική του δείχνει ότι η κυβέρνηση παραµένει προσκολληµένη στις ιδεοληψίες της και ότι αντιµετωπίζει µε εχθρότητα της παραγωγικές δυνάµεις της χώρας. Αντιθέτως, ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι ένας πολιτικός µε σύγχρονες ιδέες, που µπορεί να εκφράσει τους πολίτες από τον ευρύτερο µεσαίο χώρο -οι οποίοι, ως γνωστόν, δεν έχουν όραµά τους τη Βενεζουέλα του Μαδούρο- και ως πρωθυπουργός να οδηγήσει την Ελλάδα στην πραγµατική έξοδο από την κρίση.

Τελικώς η αυτοδυναµία είναι αυτοσκοπός για τη ΝΔ; Εάν όχι, ποιος πολιτικός σχηµατισµός θα µπορούσε να είναι εταίρος σε µια µελλοντική κυβέρνηση συνεργασίας; Θα µπορούσαν να διαπιστωθούν συναινέσεις µε τον ΣΥΡΙΖΑ και εάν ναι, σε ποια βάση;

Η Νέα ∆ηµοκρατία οφείλει να έχει ως στόχο την αυτοδυναµία και την προσπάθεια αυτή δεν επιτρέπεται να αποπροσανατολίσει ουδεµία σκέψη µετεκλογικών συνεργασιών. Αλλωστε οι δηµοσκοπήσεις δείχνουν ότι είναι απολύτως εφικτό ένα εκλογικό αποτέλεσµα που θα επιτρέψει τον σχηµατισµό αυτοδύναµης κυβέρνησης. Μια αυτοδύναµη κυβέρνηση της Νέας ∆ηµοκρατίας εκτιµώ ότι θα καταφέρει να καλύψει το χαµένο έδαφος σε όλους τους τοµείς και να επουλώσει τις πληγές της πολυετούς οικονοµικής κρίσης, χωρίς προσκόµµατα, µε την εφαρµογή ενός τολµηρού προγράµµατος µεταρρυθµίσεων και προσέλκυσης επενδύσεων αλλά και µε µια πολιτική κοινωνικής µέριµνας για τις ασθενέστερες τάξεις. Το γεγονός αυτό δεν αποκλείει µετεκλογικές συνεργασίες µε πρόσωπα που θέλουν και µπορούν να συνεισφέρουν σε αυτή την προσπάθεια και προέρχονται από άλλους κοµµατικούς χώρους. Αλλά η συζήτηση αυτή θα γίνει τότε και σε εντελώς διαφορετική βάση. Οσον αφορά, δε, το σενάριο συνεργασίας µε τον ΣΥΡΙΖΑ, επιτρέψτε µου να πω ότι µε τα τωρινά δεδοµένα µοιάζει µε σενάριο επιστηµονικής φαντασίας. Η χώρα δεν χρειάζεται συµµαχίες σε επίπεδο κοµµάτων, αλλά µια συµµαχία της Νέας ∆ηµοκρατίας µε πολίτες από ένα ευρύ ιδεολογικό φάσµα, από την Κεντροαριστερά µέχρι τη συνταγµατική Δεξιά, που θα την καταστήσει αυτοδύναµη κυβέρνηση.

Πώς σχολιάζετε την υπόθεση του καταναλωτικού δανείου του Παύλου Πολάκη και τη µετέπειτα ηχογράφηση της τηλεφωνικής του συνδιάλεξης µε τον Γιάννη Στουρνάρα;

Ειλικρινά θα ευχόµουν να είχε δώσει επαρκείς απαντήσεις ο κ. Πολάκης, προς χάριν της συνολικής αξιοπιστίας του πολιτικού κόσµου. Αλλά πέραν των ερωτηµάτων που παραµένουν ακόµη αναπάντητα, τεράστιο ζήτηµα προκύπτει από το πώς διαχειρίστηκε το ίδιο ζήτηµα ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας στη συνέχεια. Είναι αδιανόητο το γεγονός ότι ο κ. Πολάκης τηλεφώνησε, ως µη όφειλε, στον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος για προσωπικό του ζήτηµα και εν συνεχεία δηµοσιοποίησε τη συνοµιλία, διατυπώνοντας παράλληλα απειλές εις βάρος του κ. Στουρνάρα. Από τη στιγµή, όµως, που παραµένει στην κυβέρνηση, την κύρια ευθύνη έχει πλέον ο πρωθυπουργός, ο οποίος όχι µόνο δεν ζήτησε την παραίτησή του, αλλά του παρείχε και πολιτική κάλυψη. ∆υστυχώς είναι ακόµη ένα ζήτηµα που επιβεβαιώνει τον θεσµικό κατήφορο της σηµερινής διακυβέρνησης, σε συνδυασµό µε τις παρεµβάσεις της στη ∆ικαιοσύνη και στη λειτουργία των Ανεξάρτητων Αρχών.

Πηγή: Έθνος της Κυριακής