Η εθνική εταιρεία σιδηροδρόμων της Ολλανδίας ανακοίνωσε ότι πρόκειται να αποζημιώσει τους Εβραίους που μεταφέρθηκαν με τα τρένα της σε ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Η αποζημίωση αοφρά όχι μόνο τους επιζώντες αλλά και τους απογόνους εκείνων που στο μεταξύ πέθαναν, όπως έγινε γνωστό από τη Nederlandse Spoorwegen (NS). “Εκτιμούμε ότι πολλές χιλιάδες άνθρωποι έχουν δικαίωμα αποζημίωσης. Μεταξύ αυτών είναι και περίπου 500 επιζώντες”, σημείωσε. στην ανακοίνωσή της.

Η εταιρεία θα δαπανήσει “πολλές δεκάδες εκατομμύρια ευρώ” για τον σκοπό αυτό τα επόμενα χρόνια.

Πέρσι τον Νοέμβριο η NS είχε προαναγγείλει ότι σκόπευε να αποζημιώσει τους συγγενείς των Εβραίων και είχε συγκροτήσει μια επιτροπή για να καθορίσει τα ποσά που θα δοθούν. Η εταιρεία, που χαρακτηρίζει “μαύρη σελίδα” στην ιστορία της την εποχή εκείνη, είχε ζητήσει επισήμως συγγνώμη το 2005 για όσα έγιναν.

Ο πρώην φυσιοθεραπευτής της ποδοσφαιρικής ομάδας του Άγιαξ, Σάλο Μούλερ, ο οποίος έχασε τους γονείς του στον πόλεμο, αγωνιζόταν από το 2017 για να αποζημιώσει η NS τα θύματα.

Τα ποσά που θα δοθούν θα φτάνουν τα 15.000 ευρώ για τους επιζώντες του Ολοκαυτώματος και θα κυμαίνονται μεταξύ 5.000-7.000 ευρώ για τα παιδιά που γεννήθηκαν “πριν, κατά τη διάρκεια ή μετά τον πόλεμο”, καθώς και για τους χήρους και τις χήρες, εξήγησε ένας εκπρόσωπος της εταιρείας μιλώντας στο Γαλλικό Πρακτορείο. Συνολικά, υπολογίζεται ότι 5-6.000 άνθρωποι δικαιούνται αποζημίωση.

Όπως και πολλές άλλες δημόσιες εταιρείες στην Ολλανδία η NS συνέχισε τη δραστηριότητά της και μετά την κατοχή της χώρας από τους Ναζί, τον Μάιο του 1940. Εισέπραξε μάλιστα ποσά που ισοδυναμούν σήμερα με πολλά εκατομμύρια ευρώ επειδή μετέφερε οικογένειες Εβραίων στο Βέστερμπορκ, στα σύνορα με τη Γερμανία, σύμφωνα με τη δημόσια ραδιοτηλεόραση NOS. Συνολικά, 107.000 από τους 140.000 Εβραίους της Ολλανδίας μεταφέρθηκαν στο Βέστερμπορκ και από εκεί στάλθηκαν στα στρατόπεδα του θανάτου, όπως στο Άουσβιτς, το Σόμπιμπορ και το Μπέργκεν-Μπέλσεν.

Η Άννα Φρανκ, η έφηβη Εβραία που έγινε γνωστή σε όλον τον κόσμο μεταπολεμικά, αφού δημοσιεύτηκε το συγκινητικό ημερολόγιό της, είχε μεταφερθεί στο Βέστερμπορκ στις αρχές Αυγούστου του 1944, αφού η οικογένειά της, που κρυβόταν επί χρόνια, συνελήφθη από την Γκεστάπο.

ΑΠΕ