Στα βήματα των πλέον ακραίων φονταμενταλιστικών χριστιανικών οργανώσεων στον κόσμο φαίνεται ότι αποφάσισε να κινηθεί η Εκκλησία της Ελλάδας, μπαίνοντας δυναμικά κι αυτή στον ακήρυχτο «πόλεμο» κατά των αμβλώσεων.
Συγκεκριμένα, στο πλαίσιο των εργασιών της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου για τον Ιούλιο, οι Ιεράρχες αποφάσισαν να καθιερώσουν ως «Ημέρα του Αγέννητου Παιδιού» την πρώτη Κυριακή μετά τα Χριστούγεννα, ικανοποιώντας έτσι αιτήματα διαφόρων οργανώσεων που πιέζουν εδώ και χρόνια για ενεργή συμμετοχή της Εκκλησίας στην προσπάθειά τους να αλλάξει το υφιστάμενο νομικό καθεστώς των αμβλώσεων στην Ελλάδα. Κι όλα αυτά σε μια φάση που στις ΗΠΑ, τόσο σε ομοσπονδιακό όσο και σε πολιτειακό επίπεδο, οι αρχές ουσιαστικά καθιστούν τόσο δύσκολη την άμβλωση, ώστε να θεωρείται σχεδόν αδύνατη και – σίγουρα – παράνομη.

Πανηγυρισμοί
Φυσικά, η σχετική εγκύκλιος της Ιεράς Συνόδου δεν κάνει καμία απολύτως αναφορά στο ζήτημα της άμβλωσης, ωστόσο, αναφέρεται ανοιχτά σε επιστολή (από 28.8.2018) «του κινήματος υπέρ της ζωής και κατά των εκτρώσεων “Αφήστε με να ζήσω”», προσθέτει δε ότι αποφασίστηκε να «καθιερώση την πρώτην Κυριακήν μετά την του Χριστού Γέννησιν, ως Ημέραν αφιερωμένην εις την προστασίαν της ζωής του Αγέννητου Παιδιού». Άλλωστε, η θέση της Εκκλησίας κατά των αμβλώσεων είναι έκπαλαι γνωστή, με το ιερατείο να αναφέρεται σε διάφορα εδάφια της Αγίας Γραφής για να στηρίξει την άποψη ότι το έμβρυο είναι άνθρωπος, «κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση του Θεού» και, ως εκ τούτου, η άμβλωση αποτελεί φόνο.

Όπως ήταν φυσικό, η απόφαση της Ιεράς Συνόδου έγινε δεκτή με πανηγυρισμούς από την οργάνωση «Αφήστε με να ζήσω», η οποία στην ιστοσελίδα της σημείωνε ότι «με αισθήματα χαράς και ευγνωμοσύνης υποδεχθήκαμε την απόφαση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, να καθιερωθεί η πρώτη Κυριακή μετά τα Χριστούγεννα ως ημέρα αφιερωμένη στην προστασία της ζωής του Αγέννητου Παιδιού. Το κίνημά μας, “Αφήστε με να ζήσω”, πιστό στον Λόγο του Ευαγγελίου και στην Παράδοση της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας, διακηρύττει την αλήθεια, ότι το αγέννητο παιδί είναι άνθρωπος, εικόνα Θεού, εξ άκρας συλλήψεως και αγωνίζεται για την προστασία της ζωής του χωρίς όρους και προϋποθέσεις». Προσέθεσε, δε, ότι «με την καθιέρωση της Ημέρας υπέρ της Ζωής του Αγέννητου Παιδιού, αποδίδεται τιμή στο παιδί από την πρώτη κιόλας στιγμή της ύπαρξής του, στιγμή κατά την οποία, ενώ είναι μόνο ένα μονοκύτταρο έμβρυο, είναι ήδη άνθρωπος με αιώνια αξία και προοπτική, και τίθεται υπό την προστατευτική αγκαλιά της Εκκλησίας μας», ενώ αντίστοιχες αντιδράσεις υπήρξαν και από άλλες σχετικές οργανώσεις. 

Το νομικό πλαίσιο
Εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι το εν Ελλάδι νομικό πλαίσιο για την άμβλωση θεωρείται από τα πλέον φιλελεύθερα, καθώς το άρθρο 304 του Ποινικού Κώδικα αναφέρει σαφώς ότι «δεν είναι άδικη πράξη η τεχνητή διακοπή της εγκυμοσύνης που ενεργείται με τη συναίνεση της εγκύου από γιατρό μαιευτήρα – γυναικολόγο με τη συμμετοχή αναισθησιολόγου, σε οργανωμένη νοσηλευτική μονάδα, αν συντρέχει μία από τις ακόλουθες περιπτώσεις:
α) Δεν έχουν συμπληρωθεί δώδεκα εβδομάδες εγκυμοσύνης.
β) Έχουν διαπιστωθεί, με τα σύγχρονα μέσα προγεννητικής διάγνωσης, ενδείξεις σοβαρής ανωμαλίας του εμβρύου που επάγονται τη γέννηση παθολογικού νεογνού και η εγκυμοσύνη δεν έχει διάρκεια περισσότερο από είκοσι τέσσερις εβδομάδες.
γ) Υπάρχει αναπότρεπτος κίνδυνος για τη ζωή της εγκύου ή κίνδυνος σοβαρής και διαρκούς βλάβης της σωματικής ή ψυχικής υγείας της. Στην περίπτωση αυτή απαιτείται σχετική βεβαίωση και του κατά περίπτωση αρμόδιου γιατρού.
δ) Η εγκυμοσύνη είναι αποτέλεσμα βιασμού, αποπλάνησης ανήλικης, αιμομιξίας ή κατάχρησης γυναίκας ανίκανης να αντισταθεί και εφόσον δεν έχουν συμπληρωθεί δεκαεννέα εβδομάδες εγκυμοσύνης», ενώ προστίθεται ότι «αν η έγκυος είναι ανήλικη, απαιτείται και η συναίνεση ενός από τους γονείς ή αυτού που έχει την επιμέλεια του προσώπου της ανήλικης». 

Παγκόσμιος «πόλεμος»
Το ζήτημα της άμβλωσης αποτελεί εδώ και δεκαετίες αντικείμενο ενός ακήρυχτου «παγκόσμιου πόλεμου», με τις διάφορες εκκλησίες και σχετικές οργανώσεις, ειδικά στις ΗΠΑ, να έχουν πάρει το πάνω χέρι από την εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ στη θέση του Προέδρου της χώρας.
O χειρότερος από τους νόμους που έχουν ώς τώρα περάσει σε πολιτειακό επίπεδο υπογράφτηκε τον περασμένο Μάιο στην Αλαμπάμα (από γυναίκα κυβερνήτη, παρακαλώ…) και ουσιαστικά απαγορεύει την άμβλωση, με μοναδική εξαίρεση την περίπτωση που διαπιστωθεί πέραν πάσης αμφιβολίας ότι η εγκυμοσύνη αποτελεί κίνδυνο ζωής και θανάτου για τη μητέρα ή αν το έμβρυο έχει κάποια «θανατηφόρα ανωμαλία». Οιαδήποτε άλλη άμβλωση θεωρείται κακούργημα και τιμωρείται με ποινή φυλάκισης ώς 99 (!) χρόνια. Ο νόμος τίθεται εν ενεργεία από τον ερχόμενο Νοέμβριο, ωστόσο, οργανώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα τον αμφισβητούν σε ομοσπονδιακά δικαστήρια.

Σε άλλες οκτώ πολιτείες επιχειρείται – με διάφορους βαθμούς επιτυχίας – η εφαρμογή του «νόμου της καρδιάς», δηλαδή, η απαγόρευση άμβλωσης άπαξ και ανιχνευτεί χτύπος καρδιάς στο έμβρυο, ήτοι εντός των πρώτων επτά εβδομάδων της κύησης, ενώ οι περισσότερες πολιτείες ακολουθούν πλάγια πολιτική, είτε μέσω της περικοπής της χρηματοδότησης οργανώσεων και κλινικών που κάνουν αμβλώσεις, είτε απαιτώντας εξωπραγματικά κριτήρια λειτουργίας των κλινικών αυτών. Και, στο βάθος, όλοι περιμένουν αν το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ, με τη νέα, πιο συντηρητική σύνθεσή του, θα ανατρέψει το δεδικασμένο της υπόθεσης «Roe vs. Wade» από το 1973, όταν το Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι οι περιορισμοί στις αμβλώσεις παραβιάζουν το δικαίωμα της ιδιωτικότητας.

Στην Ευρώπη
Αντιθέτως, στην Ευρώπη τα ρεύματα είναι αλληλοσυγκρουόμενα. Για παράδειγμα, την ώρα που στη Μάλτα η άμβλωση απαγορεύεται, στην Ιρλανδία, ύστερα από ένα εξαιρετικά φορτισμένο δημοψήφισμα, πλέον ο νόμος επιτρέπει τη διακοπή κύησης εντός 12 εβδομάδων ή και αργότερα σε ορισμένες περιπτώσεις. Οι περισσότερες πρώην ανατολικές χώρες έχουν επίσης «χαλαρούς» νόμους περί άμβλωσης, εκτός από την Πολωνία, όπου το πλαίσιο είναι εξαιρετικά αυστηρό, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι σε ορισμένες χώρες, όπως η Ιταλία ή η Αυστρία, ο νόμος επιτρέπει σε γιατρούς να αρνηθούν να κάνουν άμβλωση, επικαλούμενοι συνειδησιακές ενστάσεις.