Η Μπριγκάμια (brighamia insignis), γνωστή και ως ολούλου/αλούλα ή Φοίνικας της Χαβάης, είναι ένα πολυετές παχύφυτο, ενδημικό στα νησία Καουάι και Νι’ιχάου της Χαβάης, όπου πρωτοεμφανίστηκε εκατομμύρια χρόνια πριν.

Στο φυσικό του περιβάλλον, αναπτύσσεται σε πετρώδεις απόκρημνες πλαγίες και ηφαιστειακούς βράχους.

Το φυτό αυτό απαριθμούσε χιλιάδες μέλη, μέχρι που το μοναδικό έντομο-επικονιαστής το οδήγησε στην εξαφάνιση, εξαιτίας την ανθρώπινης δραστηριότητας. Χωρίς τον πολύτιμο βοηθό του, επαπειλούμενο από άγρια ζώα, ξενικά είδη φυτών, και με το τοπίο να καταστρέφεται από πυρκαγιές και κατολισθήσεις, ο πληθυσμός του μειώθηκε σε λίγες δεκάδες τη δεκαετία του ’90.

Για καλή μας τύχη, οι επιστήμονες Στιβ Πέρλμαν και Κεν Γουντ, το 1977, με κίνδυνο της ζωής τους, αναρριχήθηκαν σε ύψος 2 χιλιομέτρων ώστε να επικονιάσουν και έπειτα να συλλέξουν  τους σπόρους των εναπομείναντων φυτών.

Βοτανικοί κήποι ανά τον κόσμο, καλλιέργησαν με επιτυχία τους σπόρους της Μπιργκμάνια, ενώ έγιναν πολλές προσπάθειες για επανεγκατάσταση του φυτού στη φύση, χωρίς όμως επιτυχία.

Το 2014, ένα και μοναδικό φυτό υπήρχε στους βράχους της Χαβάης, ενώ πλέον θεωρείται εξαφανισμένο από το φυσικό του περιβάλλον. Όμως, μπορεί κανείς να προμηθευτεί μια Μπριγκάμια σε γλάστρα, από φυτώρια παράγουν σπόρους με τεχνητή επικονίαση, ενώ μέρος των εσόδων πηγαίνει στο PEPP (Plant Extinction Prevention Program) , το πρόγραμμα για τη διάσωση των απειλούμενων με εξαφάνιση φυτών της Χαβάης.