Η μάχη της Σαϊπάν / 15 Ιουνίου – 9 Ιουλίου 1944 
Εννέα μόλις ημέρες μετά την απόβαση στη Νορμανδία, οι Αμερικανοί κάνουν επίθεση στο νησί Σαϊπάν. Η μάχη διήρκησε από τις 15 Ιουνίου μέχρι τις 9 Ιουλίου του 1944 και αποτέλεσε μέρος των αμερικανικών επιχειρήσεων για την κατάληψη του νησιωτικού συμπλέγματος των Μαριάνων. Το νησί της Σαϊπάν είχε ιδιαίτερη στρατηγική σημασία για τους Ιάπωνες. Εξαιτίας αυτού, όταν ο ιαπωνικός στρατός κατάλαβε ότι πιθανότατα θα έχανε τη μάχη, κάλεσε και τους άοπλους πολίτες να συμμετάσχουν. Τη ζωή τους έχασαν ακόμη 30.000 στρατιώτες της Ιαπωνίας. Από τον συνολικό αριθμό 71.000 στρατιωτών των ΗΠΑ που έφτασαν στη Σαϊπάν, οι 3.426 σκοτώθηκαν και πάνω από 13.000 τραυματίστηκαν. 

Η μάχη των Φιλιππίνων / Ιούνιος 1944
Επόμενος στόχος των Αμερικανών, τον Ιούνιο του 1944, ήταν η ανακατάληψη των Φιλιππίνων. Τον Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο του 1944, ο Τρίτος Αμερικανικός Στόλος, υπό την ηγεσία του ναυάρχου Χόλσι, εξαπέλυσε αεροπορικές επιδρομές κατά των Φιλιππίνων, της Φορμόζας και των νήσων Ryukyus, ώστε να εξασφαλισθεί ότι οι τοπικές ιαπωνικές αεροπορικές δυνάμεις δεν θα παρενοχλούσαν αμερικανική αποβατική ενέργεια στη στρατηγική νήσο Λέιτε, που βρίσκεται στην ανατολική πλευρά των Φιλιππίνων. Το αποτέλεσμα ήταν να καταστραφεί το σύνολο σχεδόν των τοπικών ιαπωνικών αεροπορικών δυνάμεων που αποτελούνταν από 1.200 αεροσκάφη, ανοίγοντας τον δρόμο για την πραγματοποίηση της απόβασης στη Λέιτε. 

Η ναυμαχία του Κόλπου της Λέιτε / 23-25 Οκτωβρίου 1944
Η κύρια αμερικανική απόβαση στη νήσο Λέιτε ξεκίνησε στις 20 Οκτωβρίου 1944, όταν οι δυνάμεις του στρατηγού Μακάρθουρ αποβιβάστηκαν στις πλησιέστερες στο Τακλομπάν παραλίες της νήσου, με την υποστήριξη του 7ου Αμερικανικού Στόλου.
Ακολούθησε η ναυμαχία του κόλπου της Λέιτε μεταξύ του ιαπωνικού και του αμερικανικού ναυτικού (23-25 Οκτωβρίου 1944) που περιέλαβε τέσσερις – στενά συνδεδεμένες μεταξύ τους – επιχειρήσεις.
Η ναυμαχία αυτή κάλυψε μια θαλάσσια έκταση 100.000 τετραγωνικών μιλίων και έδωσαν σ’ αυτήν το «παρών» περίπου 144.000 άνδρες του Αμερικανικού Ναυτικού και 43.000 του Ιαπωνικού Ναυτικού, αναδεικνύοντάς την ως τη μεγαλύτερη ναυμαχία της παγκόσμιας ναυτικής ιστορίας.

Η μάχη της Ιβοζίμα / 19 Φεβρουαρίου – 26 Μαρτίου 1945
Διήρκεσε από τις 19 Φεβρουαρίου ώς τις 26 Μαρτίου 1945. Οι ΗΠΑ στόχευαν στην ολοκληρωτική κατάληψη του νησιού, συμπεριλαμβανομένων των τριών αεροπορικών του βάσεων. Μέσω αυτών θα μπορούσαν να οργανώσουν την εκστρατεία για την κατάληψη της Ιαπωνίας. Έπειτα από πέντε εβδομάδες βίας και αιματοχυσίας, οι ΗΠΑ κατάφεραν να καταλάβουν το νησί. Από τους 22.000 Ιάπωνες μόνο 216 παραδόθηκαν στους Αμερικανούς. Οι υπόλοιποι σκοτώθηκαν ή αυτοκτόνησαν. Από την πλευρά των Αμερικανών, οι απώλειες ήταν μεγαλύτερες: 26.000 άνδρες σκοτώθηκαν ή τραυματίστηκαν.

Η μάχη της Οκινάουα / Απρίλιος – Ιούνιος 1945 
Πρόκειται για την πιο αιματηρή επιχείρηση του Πολέμου του Ειρηνικού, που διήρκεσε 82 ημέρες και θεωρείται από τις μεγαλύτερες μάχες στην Ιστορία σε γη, αέρα και θάλασσα. Με την κατάληψη του νησιού, οι Αμερικανοί αποκτούν μια αεροπορική και ναυτική βάση από όπου μπορούν να εξαπολύουν επιθέσεις στην ιαπωνική ενδοχώρα. 
Οι αμερικανικές απώλειες ανήλθαν σε 65.000 στρατιώτες, περισσότερες απ’ όσες σε οποιαδήποτε άλλη μάχη του πολέμου. Ανάλογες ήταν οι απώλειες και των ιαπωνικών δυνάμεων, στις οποίες θα πρέπει να προστεθούν και 100.000 άμαχοι. Από αυτούς, οι 24.000 ήταν ντόπιοι που εξαναγκάστηκαν να καταταγούν και βρήκαν τραγικό θάνατο στις εβδομάδες που διήρκεσε η σύγκρουση. Στη θάλασσα, η μάχη κράτησε από την 1η Απριλίου έως τις 30 Ιουνίου 1945. Πάνω από 2.500 αεροσκάφη της ιαπωνικής «ειδικής μονάδας κρούσης», ή αλλιώς Τοκοτάι, βύθισαν 36 αμερικανικά πλοία και προκάλεσαν ζημιές σε σχεδόν 400 ακόμη, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν 5.000 ναύτες και να τραυματιστούν άλλοι τόσοι.

Ο βομβαρδισμός της Χιροσίμα / 6 Αυγούστου 1945
Ο βομβαρδισμός της Χιροσίμα από τις ΗΠΑ ήταν η πρώτη πολεμική πυρηνική επίθεση της Ιστορίας. Υπολογίζεται ότι επιτόπου φονεύθηκαν περίπου 70.000 ψυχές, στην πλειονότητά τους άμαχοι. Πολύ περισσότεροι πέθαναν αργότερα ή υπέστησαν σημαντικές βλάβες στην υγεία τους εξαιτίας της ραδιενέργειας. 

Ο βομβαρδισμός του Ναγκασάκι / 9 Αυγούστου 1945
Τρεις μέρες αργότερα, στις 9 Αυγούστου 1945, οι αμερικανικές δυνάμεις έριξαν τη δεύτερη (και τελευταία μέχρι σήμερα) πυρηνική βόμβα εναντίον ανθρώπων και δη αμάχων, στο Ναγκασάκι. Η έκρηξη ήταν ακόμη σφοδρότερη από την προηγούμενη, ωστόσο, λόγω της γεωγραφικής θέσης του Ναγκασάκι, τα αποτελέσματά της στο έδαφος ήταν λιγότερο καταστροφικά από αυτά της βόμβας στη Χιροσίμα, αν και οι συνέπειες της ραδιενέργειας ήταν εξίσου θανατηφόρες.
Ο αρχικός αριθμός των θυμάτων που πέθαναν ακαριαία από τη ρίψη των βομβών υπολογίζεται σε περίπου 70.000 στη Χιροσίμα και 40.000 στο Ναγκασάκι. Όμως οι ολέθριες συνέπειες της πυρηνικής ακτινοβολίας τους επόμενους τέσσερις μήνες αύξησαν τον αριθμό των νεκρών σε 90.000 – 166.000 στη Χιροσίμα και 80.000 στο Ναγκασάκι. Μέχρι το 1950 ο απολογισμός των θυμάτων είχε φτάσει τα 200.000 θύματα.
Οι Αμερικανοί θεωρούν ότι χάρη στη βόμβα πήρε τέλος ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος – με την παράδοση της Ιαπωνίας λίγες μέρες αργότερα…