Τριάντα εννέα χρόνια κλείνουν σήμερα για μια από τις συγκλονιστικότερες στιγμές του ελληνικού ποδοσφαίρου, μια ημέρα που γράφτηκε η χειρότερη σελίδα του ελληνικού αθλητισμού.

Είναι αυτή που τιμάται κάθε 8 Φεβρουαρίου. Είναι η ημέρα όπου χάθηκαν άδικα 21 φίλαθλοι του Ολυμπιακού που πανηγύριζαν τη μεγάλη νίκη της ομάδας τους με 6-0 επί της ΑΕΚ κι έχασαν τη ζωή τους στη Θύρα 7 έπειτα από ένα τραγικό γεγονός.

Οι οπαδοί για να βγουν έπρεπε να περάσουν από ένα μακρύ ημικυκλικό διάδρομο και στη συνέχεια να στρίψουν σε έναν κατηφορικό τούνελ με πολύ μικρά σκαλιά. Όλη αυτή η διαδρομή, σε σχήμα Γ, ήταν τυφλή. Δηλαδή κανείς από όσους έρχονταν από τις εξέδρες δεν είχε οπτική επαφή με την έξοδο, καθώς η θύρα ήταν στο αριστερό μέρος της σκάλας. Αποτέλεσμα, αυτοί που βρίσκονταν στο τέλος της σκάλας να ποδοπατηθούν από όσους βρίσκονταν πίσω τους και πίεζαν να βγουν χωρίς να βλέπουν ότι η έξοδος είχε μπλοκάρει. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι οι πρώτοι γλίστρησαν στα μαξιλαράκια που είχαν για να κάθονται στις εξέδρες και τα οποία είχαν βραχεί. Οι πρώτοι έπεσαν κάτω και ποδοπατήθηκαν από τους υπόλοιπους που δεν γνώριζαν τι γίνεται μπροστά τους. 7.000 οπαδοί προσπαθούσαν να βγουν από τη Θύρα 7 για να πάνε στη Θύρα 1 και να περιμένουν τους παίκτες της ομάδας τους.

Δεκάδες άτομα τραυματίστηκαν σοβαρά και πολλοί έχασαν τη ζωή τους από ασφυξία.

Για τα αίτια της τραγωδίας ειπώθηκαν πολλά, αλλά κυρίως ότι οι πόρτες της θύρας κατά την έξοδο ήταν μισάνοιχτες και τα τουρνικέ δεν είχαν απομακρυνθεί. Η τραγωδία του Πειραιά έχει καταγραφεί ως μια από τις 20 μεγαλύτερες που έχουν συμβεί στην ιστορία του παγκόσμιου ποδοσφαίρου….

Εικόσι ένας άνθρωποι, οι περισσότεροι παιδιά μεταξύ των οποίων κι ένας 14χρονος, έπεσαν σ’ εκείνο το σημείο. Στο νοσοκομείο Νίκαιας που μεταφέρθηκαν νεκροί και τραυματίες εκτυλίχθηκαν απίστευτες σκηνές. Το γεγονός αυτό έμεινε για πάντα χαραγμένο στο μυαλό όλων των φιλάθλων, όλων των Ελλήνων.