Με τις συγκρούσεις στην ευρύτερη περιοχή του Ιντλίμπ της Συρίας να μαίνονται ανάμεσα στον στρατό του Άσαντ και τις δυνάμεις της Τουρκίας, οι Ρώσο-Τουρκικές σχέσεις, περνούν την μεγαλύτερη τους κρίση.

Ένα από τα ευρέως παραγόμενα τεθωρακισμένα μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο που η συριακή κυβέρνηση τα εισάγει για πάνω από 30 χρόνια, το Τ-72, είναι ο πρωταγωνιστής και της τωρινής σύγκιρουσης σε επιχειρησιακό επίπεδο.

Κι αυτό γιατί όλα αυτά τα χρόνια του πολέμου στη Συρία, έχει αποδειχθεί ότι είναι ιδανικό για τους δρόμους των συριακών πόλεων, λόγω του ότι είναι σχετικά ελαφρύ και εύκολο στον χειρισμό με μεγάλη ικανότητα ελιγμών.

Κατά τα τέλη της δεκαετίας του ΄70 το Τ-72 έγινε η βάση των σοβιετικών τεθωρακισμένων στρατευμάτων στη Δύση, εξαγόταν στις χώρες του Συμφώνου της Βαρσοβίας και τους συμμάχους της Σοβιετικής Ένωσης έξω από τα όρια του Συμφώνου της Βαρσοβίας, καθώς επίσης σε ορισμένες περιπτώσεις, με μεταβίβαση άδειας παραγωγής (στην Πολωνία, τη Γιουγκοσλαβία, τη Ρουμανία, την Ινδία και σε άλλες χώρες).

Σύμφωνα με την εκτίμηση πολλών αρματηλατών, αυτό το τανκ είναι ένα ορθολογικά «στημένο» όχημα, το οποίο συνδυάζει την απλότητα και την αξιοπιστία, με μεγάλες δυνατότητες και υψηλές δυνατότητες εκσυγχρονισμού.

Οι τελευταίες τροποποιήσεις του Τ-72 με βελτιωμένα συστήματα διεύθυνσης πυρός και δυναμική προστασία -που μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης διεκδικούσε το ρόλο του βασικού άρματος μάχης του ρωσικού στρατού- σε τίποτα δεν υστερούν από το Τ-80UM και του διαδόχου του Τ-90.

Ενώ τέλος, πληροφορίες αναφέρουν πως η Ρωσία έχει φέρει και το προηγμένο μοντέλο Τ90 στους δρόμους της Συρίας, μετά την εμπλοκή της στη συριακή κρίση.

Ρώσοι διοικητές έχουν δηλώσει ότι θέλουν το T-90 να επιχειρεί μακριά από το πεδίο της μάχης.