Οι εξελίξεις στο συριακό μέτωπο είναι προφανώς πιο ανησυχητικές από το μέτωπο του κορωνοϊου και της τρομολαγνείας που τον ακολουθεί κατά πόδας.  Η ρωσική αεροπορία, συνεπικουρούμενη από τις επίγειες δυνάμεις του καθεστώτος Άσσαντ, έπληξαν τα τουρκικά στρατεύματα στην πόλη Ιντλίμπ. Οι επίσημες πηγές της Τουρκίας κάνουν λόγο για 33 νεκρούς Τούρκους στρατιώτες, ενώ από χθες τα ξημερώματα δεν λειτουργούν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (Fb, twitter και YouTube). Την ίδια στιγμή, Τούρκος αξιωματούχος δήλωνε στο πρακτορείο Reuters ότι δεν θα εμποδίζονται πλέον οι Σύριοι πρόσφυγες να περνούν στην Ευρώπη. Προφανώς, κανένας δεν θα ελέγχει την εθνικότητα -αν αυτό έχει και κάποια σημασία, τελικά- αυτών των προσφύγων οι οποίοι φαίνονται σε πλάνα που δόθηκαν στην δημοσιότητα περιχαρείς να κατευθύνονται προς την φιλόξενη και άνετη χώρα μας…  

Την ίδια στιγμή, οι εξεγερμένες κοινωνίες των νησιών του Βορειοανατολικού Αιγαίου που θα δεχτούν για μιαν ακόμα φορά το βάρος αυτής την «ειρηνικής εισβολής», ασχολούνται με τον Μουτζούρη , τους επαγγελματίες λαϊκούς αγωνιστές  του ΠΑΜΕ, τον ΣΥΡΙΖΑ που χειρίστηκε τέλεια και αψεγάδιαστα το μεταναστευτικό, τα ναζιστικά καλόπαιδα της Χρυσής Αυγής και τους συγκινητικά ανθρωπιστές των ΜΚΟ. Αισθάνονται υπερήφανοι που έδειραν, πυροβόλησαν και επέστρεψαν πακέτο στην «ξένη» χώρα της Αθήνας τους εισβολείς των ΜΑΤ. Νιώθουν εθνική υπερηφάνεια και επαναστατική ανάταση. Μια ακόμα επανάσταση για την επανάσταση, δίχως καμιά λύση, δίχως καμιά πρόταση, δίχως καμιά προοπτική – που δικαιολογεί και πριμοδοτεί  μόνο την ύπαρξη του εν Ελλάδι σταλινοφασισμού.     

Εντυπωσιακό είναι ότι διαχρονικά η ελληνική δημοσιογραφία καλλιεργεί συστηματικά ένα κλίμα εθνικής ηττοπάθειας, κατά το οποίο η Ελλάδα είναι μια χώρα που από την μια την πνίγουν όλα τα δίκια του κόσμου, κι από την άλλη, την προδίδουν σε μόνιμη βάση οι σύμμαχοι  που αγαπούν και λατρεύουν σε πείσμα της, την Τουρκία!  Ταυτόχρονα, κατ’ αυτούς, η πατρίδα μας ηττάται συντριπτικά σε όλα τα επίπεδα των ελληνοτουρκικών σχέσεων και υφίσταται ταπεινωτικές αλλεπάλληλες ήττες και σε διεθνές επίπεδο. Αυτή η δημοσιογραφική «άποψη» υποστηρίζεται κατά καιρούς από ειδικούς τουρκολόγους που έκαναν καριέρα και περιουσίες επισείοντας κινδύνους στο Έθνος.

Αναρωτιέται κανείς τι θα έλεγαν αν ακολουθούσε η χώρα μας αυτή την πολιτική …με νεκρούς φαντάρους;  

Κανείς δεν μπήκε στον κόπο, δεκαετίες τώρα, να υπενθυμίσει στο διψασμένο για ενημέρωση ελληνικό κοινό ότι η χώρα μας είναι μια χώρα δυτική η οποία απολαμβάνει ένα αδιανόητο επίπεδο ζωής (από τα υψηλοτέρα στον πλανήτη)  και όλους τους θρεπτικούς καρπούς της δημοκρατίας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των ελευθεριών. Παραλείπεται εκκωφαντικά η ειρήνη, η ευημερία και η ασφάλεια που οφείλεται στην διεθνή θέση της χώρας μας και τον σταθερό της προσανατολισμό στην δημοκρατία, την Ευρωπαϊκή Ένωση και τους υπερατλαντικούς μας συμμάχους.  Απέναντι σε όλα αυτά, η Ελλάδα παραθέτει την πίστη και την ακλόνητη προσήλωσή της στο διεθνές δίκαιο και την αξιοπιστία της στην εξωτερική πολιτική. Η Ελλάδα δεν είναι, ούτε μπορεί να είναι, χώρα τυχοδιωκτική, καθώς πριν από όλα σέβεται την ανθρώπινη ζωή. Δεν διαπραγματεύεται δια των όπλων ούτε δια των στρατιωτικών επεμβάσεων και εμπλοκών αλλά συντεταγμένα μέσω των εμπεδωμένων συμμαχιών της και του πολιτισμικού της προσανατολισμού. 

Ας αναλογιστούν όλοι αυτοί οι κινδυνολογούντες δεκαετίες τώρα, ποιος είναι απομονωμένος και ποιος όχι σε διεθνές επίπεδο, ποιος είναι παίκτης και με ποιο τίμημα, και να μας πουν αν επιθυμούν μια Ελλάδα κατσαπλιάδικη, μιαν Ελλάδα-διεθνή ταραξία που να αδιαφορεί για τα πτώματα των σκοτωμένων της παιδιών στο όνομα μιας «πολυδιάστατης» πολιτικής (σαν αυτή που εφάρμοσε με τρομερή αποτελεσματικότητα ο ΣΥΡΙΖΑ όταν αναζητούσε από την Κίνα και τη Ρωσία …δανεικά).  Ο αποσταθεροποιητικός παράγων είναι εσωτερικός  και η συμμαχία του με την βλακεία τον καθιστά ανεπίδεκτο μαθήσεως, απρόβλεπτο και  επικίνδυνο.  Καλό είναι να θυμόμαστε που και που τα παθήματα του παρελθόντος έναντι των τυχοδιωκτικών παραινέσεων ακροδεξιοαριστερών μορφωμάτων σταλινο-ναζιστικών ιδεωδών που ενδημούν στην χώρα.