Τα παχύφυτα είναι στις τοπ προτιμήσεις όσων αγαπούν τα φυτά σε γλάστρες. Στο instagram, τα #succulents μετράνε 9 εκατομμύρια δημοσιεύσεις και στην πραγματική ζωή, τα συναντάμε πολύ συχνά σε σπίτια και γραφεία. Ο λόγος; Είναι όμορφα, τα βρίσκουμε παντού σε προσιτές τιμές και μεγάλη ποικιλία, χρειάζονται ελάχιστη φροντίδα και ζουν ευτυχισμένα μέσα και έξω από το σπίτι.

Όσοι έχουμε φυτά στο σπίτι μας, ξέρουμε πως ένα φυτό δεν είναι ποτέ αρκετό. Αντί να αγοράζουμε καινούρια παχύφυτα για το σαλόνι μας, μπορούμε να κάνουμε τη δική μας παραγωγή παχύφυτων, καθώς όσο εύκολα είναι στην περιποίησή τους, άλλο τόσο εύκολο είναι και να τα πολλαπλασιάσουμε.

Τι χρειαζόμαστε;

1. Ένα παχύφυτο.
2. Χώμα.
3. Μικρά γλαστράκια.
4. Λίγη υπομονή.

Τι διαδικασία ακολουθούμε;

1. Κόβουμε ένα υγιές φύλλο ή ένα κλαδάκι από το παχύφυτο.

Κάποια είδη πολλαπλασιάζονται μόνο από μοσχεύματα, ενώ κάποια άλλα ριζώνουν και με τις δύο μεθόδους. Πειραματιζόμαστε. Πιάνουμε απαλά ένα φύλλο, από τα παλαιότερα κατώτερα στρώματα, και το αφαιρούμε προσεκτικά, προσέχοντας να το κόψουμε ολόκληρο, από τη βάση του. Για να κόψουμε μόσχευμα, χρησιμοποιούμε ένα απολυμασμένο κοφτερό ψαλίδι ή κοπίδι και αφαιρούμε ένα μικρό κλαδί, κόβωντάς το ακριβώς πάνω από ένα φύλλο.

2. Αφήνουμε το φύλλο ή κλαδάκι να στεγνώσει.

Αυτό μπορεί να σημαίνει 1-5 μέρες, ανάλογα με το φυτό και την υγρασία του χώρου. Αυτό που θέλουμε είναι να στεγνώσει το σημείο αποκοπής και να σχηματίσει έναν επουλωτικό ιστό, διαφορετικά θα σαπίσει μόλις το βάλουμε σε βρεγμένο χώμα.

3. Φυτεύουμε.

Χρησιμοποιούμε μικρά γλαστράκια, με τρύπα για να στραγγίζει το νερό. Γεμίζουμε με χώμα που είναι κατάλληλο για κάκτους και παχύφυτα, ή εναλλακτικά, ένα κοινό φυτόχωμα στο οποίο έχουμε προσθέσει άμμο και περλίτη. Τοποθετούμε τα γλαστράκια σε φωτεινό σημείο, προφυλαγμένο από ανέμους, ψύχος και άμεσες ηλιακές ακτίνες. Αν έχουμε κόψει ένα φυλλαράκι, το ακουμπάμε οριζόντια πάνω στο χώμα. Μπορούμε και να το τοποθετήσουμε κάθετα, αυτή η μέθοδος όμως έχει μικρότερο ποσοστό επιτυχίας. Αν έχουμε κόψει κλαδάκι, αφαιρούμε τα κατώτερα φύλλα και το βάζουμε μέσα στο χώμα, σε μικρό βάθος.

4. Ποτίζουμε.

Ρίχνουμε μικρές ποσότητες νερού για να μην παρασύρουμε τα μοσχεύματά μας και ποτίζουμε τακτικά, μόλις δούμε πως το επιφανειακό χώμα έχει στεγνώσει. Ιδανικά, ψεκάζουμε τα γλαστράκια χρησιμοποιώντας ένα ψεκαστήρι.

5. Περιμένουμε.

Κάποια παχύφυτα θα χρειαστούν λίγες εβδομάδες, ενώ άλλα περισσότερο χρόνο για να ριζώσουν και να αρχίσουν να αναπτύσσονται. Κάνουμε υπομονή και περιμένουμε. Τα μωρά παχύφυτα θα μεγαλώσουν και θα αποκτήσουν «ενήλικο» μέγεθος σε λίγους μήνες. Τότε, μπορούμε να τα μεταφυτεύσουμε σε μεγαλύτερη γλάστρα. Υπάρχει περίπτωση, καθώς ποτίζουμε, το χώμα να παρασυρθεί και οι ρίζες να εκτεθούν. Φροντίζουμε ώστε οι ρίζες να είναι πάντα καλυμμένες με χώμα.

Άλλοι τρόποι:

• Κάποια παχύφυτα παράγουν «μωρά» από το ριζικό τους σύστημα. Θα τα δούμε να μεγαλώνουν δίπλα στο βασικό φυτό, στην επιφάνεια του χώματος. Μπορούμε να τα κόψουμε προσεκτικά, αφού πρώτα έχουμε βγάλει το φυτό από τη γλάστρα και έχουμε αφαιρέσει όσο περισσότερο χώμα μπορούμε. Προσέχοντας πάντα να μην τραυματίσουμε τις ρίζες, κόβουμε το «μωρό» φυτό, μαζί με λίγες ρίζες. Όσο περισσότερες, τόσο το καλύτερο.
• Τα παχύφυτα που αναπτύσσονται με μορφή ροζέττας, όπως η ετσεβέρια, ψηλώνουν και σχηματίζουν κλαδιά με νέες ροζέττες. Αν ο κορμός είναι πολύ μακρύς και δεν μπορεί να στηρίξει τα φύλλα, ή αν απλά δε μας αρέσει η μορφή του, μπορούμε να κόψουμε τη ροζέτα στη βάση της και να την τοποθετήσουμε απ’ ευθείας στο χώμα. Αφήνουμε ένα μικρό κομμάτι βλαστού στο μόσχευμά μας, από όπου θα μεγαλώσουν οι ρίζες. Αφήνουμε 4 μέρες να στεγνώσει η τομή και φυτεύουμε, ποτίζοντας σπάνια. Δεν πετάμε τον αρχικό βλαστό, καθώς σύντομα θα αναπτύξει νέα φύλλα.