Δεκαετίες τώρα,  φλυαρούμε σχετικά με τα ελληνοτουρκικά, εκτός τερέν. Αν και οι ελληνοτουρκικές σχέσεις και εκκρεμότητες έχουν ιστορικό βάθος και είναι εξαιρετικά περίπλοκες, από την μεριά μας πρέπει να βάλουμε σε εφαρμογή απλά πράγματα. Η χώρα πρέπει να κατανοήσει  το συντομότερο, σήμερα, δηλαδή τώρα, ότι έχει διαχρονικό πρόβλημα με την Τουρκία, το όποιο θα είναι σε θέση να λύσει κυρίως εάν αποκτήσει αποτρεπτική ισχύ στις ένοπλες δυνάμεις.

Αυτή είναι η μοναδική λύση που μπορεί να αλλάξει τα δεδομένα. Όλα τα άλλα υπάρχουν: συμμαχίες, διπλωματία, διάλογος, διεθνές δίκαιο. Όμως αναιρούνται εύκολα την ώρα της αλήθειας, αν η χώρα δεν έχει την δυνατότητα σοβαρής πολεμικής αποτροπής. 

Αυτό σημαίνει μια σειρά πραγμάτων που σε γενικές γραμμές είναι γνωστά. Δεν γίνεται να μην θέλει κανείς να υπηρετήσει στρατιωτική θητεία σε αυτή τη χώρα, να την θεωρεί χάσιμο χρόνου, και οι πολιτικοί να πλειοδοτούν σε μειώσεις της. Δεν γίνεται να μην έχει δοθεί έμφαση στην ανάπτυξη της στρατιωτικής βιομηχανίας, στην συγκρότηση ενός σοβαρού -με όλη τη σημασία της λέξης- Συμβούλιου Εθνικής Ασφάλειας και σε  μια σειρά ριζικών αλλαγών, σχετικών με τα εξοπλιστικά προγράμματα και την γενικότερη  λειτουργία των Ενόπλων Δυνάμεων. Δεν μπορούν οι Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας να λειτουργούν σαν ΔΕΚΟ. 

Αν ληφθούν αυτά τα βασικά αυτονόητα μέτρα, τότε θα μπορούμε να κοιμόμαστε και να ξυπνάμε ήσυχοι. Η βασική προϋπόθεση είναι -το τονίζουμε- η αποτρεπτική ισχύς των ενόπλων δυνάμεων της χώρας μας. Τότε θα σε παίρνουν στα σοβαρά οι εχθροί αλλά και οι σύμμαχοι. Τότε θα έχουν ανάλογο βάρος οι εθνικές  δηλώσεις και οι αποφάσεις που ορίζονται από τα εθνικά συμφέροντα και όχι από το συναινετικό πνεύμα τρίτων διαμεσολαβητών. Στα εθνικά θέματα κανένας τρίτος δεν σε αδικεί αν δεν αδικείς ο ίδιος τον εαυτό σου.  

Στα εθνικά ζητήματα δεν μπορεί η νεολαία του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης και μεγάλο μέρος των στελεχών της να ζητούν τώρα να πέσει το τείχος του Έβρου. Αλλιώς, ας πάρουμε τα κουβαδάκια μας να παίζουμε στις ακτές που θα μας επιτρέπουν οι Τούρκοι. 

Κατά τα άλλα, η χώρα μπορεί να τα καταφέρει μια χαρά καθώς απολαύει των ελευθεριών του προηγμένου κόσμου στον οποίο ανήκει καθώς και της δημοκρατίας – σε σχέση με την γείτονα η όποια είναι μια τυπική ασιατική, ανελεύθερη, στρατοκρατούμενη κοινωνία. 

Η Ελλάδα είναι μια χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που απολαύει όλων των πλεονεκτημάτων του σύγχρονου κόσμου. Για την ακρίβεια,  βρίσκεται καταμεσής του! Αντίθετα, η Τουρκία είναι μια χώρα όπου ο πόλεμος αποτελεί στοιχείο της καθημερινότητάς της. Είναι μια χώρα όπου η ανθρώπινη ζωή δεν έχει και μεγάλη αξία, και τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν αποτελούν ζωτικό ζήτημα της κοινωνίας της. Στις συγκρίσεις όποιον και εμβριθείς σχετικές ανάλυσης να συμπεριλαμβάνονται όλα τα πραγματολογικά δεδομένα προκειμένου να έχουμε μια ολοκληρωμένη εικόνα αλλά και να βγάζουμε ορθά συμπέρασμα ώστε να αποφασίζουμε και ορθά.  

Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι οι ελευθερίες και όλα τα πλεονεκτήματα ζωής έχουν ένα κόστος, δεν διατίθενται δωρεάν, ούτε είναι υποχρεωμένος να μας τα παρέχει κάποιος τρίτος – όπως πολλές φορές λανθασμένα φρονούμε. Ήρθε η ώρα να σκεφτούμε και εμείς τις οφειλές μας έναντι της πατρίδας ως πολίτες.