Αντιμέτωπος με τη δικαιοσύνη θα βρεθεί ο αγρότης, Θόδωρος Φρούμης, ο οποίος σε ένδειξη αγανάκτησης το μεσημέρι της Τετάρτης, τράβηξε χειρόφρενο ακινητοποιώντας το αυτοκίνητό του πάνω στη γέφυρα της Κρεμαστής.

Σε βάρος του κινήθηκε διαδικασία παραπομπής στη δικαιοσύνη για το αδίκημα της παρακώλυσης συγκοινωνιών.
Ο ίδιος μίλησε την Πέμπτη στη «Ροδιακή» και υπογράμμισε μεταξύ άλλων ότι είναι ντροπή τόσα χρόνια να μην έχει βρεθεί λύση για το τι θα γίνει με τη γέφυρα της Κρεμαστής. Με ποιο τρόπο δηλαδή θα  σταματήσει η ταλαιπωρία χιλιάδων πολιτών οι οποίοι κάνουν δεκάδες χιλιόμετρα παραπάνω καθημερινά έτσι ώστε να προσεγγίσουν ή να διασχίσουν την Κρεμαστή.

Ο κ. Φρούμης, σημείωσε ότι αυτή τη στιγμή το πρόβλημα βιώνουν και εκατοντάδες άλλοι που διαμένουν στην Κρεμαστή, αλλά δυστυχώς, δεν μιλούν και δεν διαμαρτύρονται.

Τόνισε ότι κανείς δεν θέλει να ανοίξει η ιρλανδική διάβαση όταν βρέχει και τρέχει το ποτάμι, γιατί έτσι θα υπάρξει κίνδυνος.

«Θέλουμε όμως να δώσουν λύσεις. Αυτές που τόσα χρόνια μας υπόσχονται. Νέα γέφυρα θα είναι αυτό, φανάρι στην υφιστάμενη ή  παράλληλη γέφυρα, δεν ξέρουμε. Λύσεις θέλουμε, για να σταματήσει η ταλαιπωρία μας. Φτάνει πια».

Πριν να προβεί σε αυτή τη διαμαρτυρία, ο κ. Φρούμης, πέρασε και μίλησε με όλους τους εκπροσώπους φορέων και αρχών, ως απλός πολίτης. Βρήκε παντού, αόριστες απαντήσεις.

«Κανείς δεν μου απάντησε γιατί επιτράπηκε ιρλανδική διάβαση στον ποταμό Μάκκαρη για να εξυπηρετείται ο κόσμος και όχι και στην Κρεμαστή. Εκεί φυλάσσεται, μου είπαν. Να φυλάσσεται κι εδώ,  τους απάντησα. Κι όχι να στέλνετε τα περιπολικά να γράφουν τον κόσμο. Να τα στέλνετε να κλείνουν τη διάβαση όταν βρέχει και να μην κινδυνεύει κανείς, σημείωσε».

Εγώ είμαι ένας απλός πολίτης κι ένας βιοπαλαιστής. Δεν έκανα κάτι κακό για να βλάψω κανέναν. Απλώς αγανάκτησα. Και έβλεπα την ώρα εκείνη που είχα κλείσει τη γέφυρα, όλους όσους περνούσαν να μου δίνουν συγχαρητήρια. Κανείς όμως δεν έμπαινε μπροστά ή δεν στεκόταν δίπλα μου.

Φανταστείτε να συμμετείχαν όλοι αυτοί στην κινητοποίηση; Σίγουρα το αποτέλεσμα θα ήταν διαφορετικό. Όσο δε μιλάμε, κι όσο περιμένουμε από τους άλλους, τόσο τα προβλήματα συνεχίζονται,  κατέληξε ο κος Θ. Φρούμης.