«Φυγή προς τα μπρος» είναι το σύνθημα που ακούστηκε στην πρόσφατη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, επιβεβαιώνοντας τη συλλογική διάθεση του κόμματος να κινηθεί στον ρυθμό των μεγάλων προβλημάτων της κοινωνίας και της οικονομίας, αφήνοντας πίσω δυσλειτουργίες, αστοχίες, κακοφωνίες, λάθη κ.λπ. της αμέσως προηγούμενης περιόδου.

«Φυγή προς τα μπρος» είναι το σύνθημα που ακούστηκε στην πρόσφατη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, επιβεβαιώνοντας τη συλλογική διάθεση του κόμματος να κινηθεί στον ρυθμό των μεγάλων προβλημάτων της κοινωνίας και της οικονομίας, αφήνοντας πίσω δυσλειτουργίες, αστοχίες, κακοφωνίες, λάθη κ.λπ. της αμέσως προηγούμενης περιόδου. Ο στόχος που συνομολογείται δεν είναι τα όποια προβλήματα να κρυφτούν κάτω από το χαλί, αλλά να διορθωθούν με συζήτηση και συναίνεση και χωρίς αυτό να προκαλεί εσωστρέφεια.
Η προσπάθεια της ηγεσίας στο εξής αναμένεται να επικεντρωθεί:
• Αφενός στο ευρύτερο πλάνο και το μεγάλο «πολιτικό παιχνίδι», ώστε να αξιοποιηθούν οι όποιες αντιθέσεις ή τα νέα δεδομένα που προκύπτουν στο στρατόπεδο των δανειστών, με στόχο πάντα την ανάδειξη της ανάγκης να υπάρξει ένα μεγάλο «κούρεμα» με όρους ανάπτυξης και «κοινωνικής ανταποδοτικότητας».
• Αφετέρου στο εσωτερικό πολιτικό και κοινωνικό πεδίο, όπου θα προσπαθήσει να αξιοποιήσει τα δεδομένα που απορρέουν από την κυβερνητική «προσήλωση» στην υλοποίηση της πολιτικής της εσωτερικής υποτίμησης και τα καταστροφικά της αποτελέσματα σε όλα τα επίπεδα: οικονομία, εργασία, κοινωνία, δημοκρατία, εθνική κυριαρχία.
Στη φάση αυτή ο ΣΥΡΙΖΑ δείχνει να βρίσκεται σε ένα μεταίχμιο, καθώς και ο ίδιος παρουσιάζει σημάδια δημοσκοπικής κόπωσης και στασιμότητας. Εν μέρει αυτό οφείλεται και στο πολιτικό μήνυμα που η ηγεσία επέλεξε να εκπέμψει το προηγούμενο διάστημα, ότι δηλαδή «η κυβέρνηση καταρρέει», για το οποίο δέχτηκε κριτική στο πλαίσιο της παραπάνω συνεδρίασης της Κεντρικής Επιτροπής, κάτι που και ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας πρόσφατα παραδέχτηκε.

Η «πραγματική ατζέντα»
Έτσι, λοιπόν, παρά τα προβλήματα, η ηγεσία εκτιμά, βάσιμα είναι η αλήθεια, ότι ανοίγει ένας νέος πολιτικός κύκλος, που προσφέρει σημαντικές δυνατότητες αντεπίθεσης.
Συλλογική πεποίθηση της Κουμουνδούρου αποτελεί το ότι η αμέσως επόμενη περίοδος θα χαρακτηρίζεται από τη ραγδαία όξυνση των κοινωνικών προβλημάτων συνεπεία της μνημονιακής πολιτικής, επομένως δημιουργείται έδαφος πρόσφορο για κοινωνικές κινητοποιήσεις – με τις οποίες ο πρόεδρος θυμίζουμε έχει συνδέσει την άνοδο του κόμματος (ο ΣΥΡΙΖΑ πάει καλά «όταν ο λαός είναι στους δρόμους).
Χαρακτηριστική είναι η σχετική αναφορά που γίνεται στην Πολιτική Απόφαση της πρόσφατης Κεντρικής Επιτροπής:
«Η όξυνση των προβλημάτων πλέον δημιουργεί κοινωνική κινητικότητα. Οι κινητοποιήσεις στα ΜΜΜ, την Υγεία, τους ναυτεργάτες, τα ναυπηγεία, τους τραπεζοϋπάλληλους, τους αγρότες, τους δημοσίους υπαλλήλους κ.α., διαμορφώνουν την πραγματική ατζέντα. Εμείς χρειάζεται να στηρίξουμε πολιτικά αυτούς τους αγώνες και συγχρόνως να συμβάλουμε με τις δυνάμεις μας στο συνδικαλιστικό κίνημα και στα κοινωνικά κινήματα να συντονιστούν σ’ ένα ενιαίο κοινωνικό μέτωπο».

Τα νέα δεδομένα
Στο εξής το ηγετικό επιτελείο βάζει στο μικροσκόπιο τα εξής δεδομένα:
1 Ότι η κυβέρνηση και ουσιαστικά ο γαλάζιος πυρήνας της, παρά τις στοχευμένες προσπάθειες να βάλουν στο προσκήνιο την ατζέντα περί τρομοκρατίας, βίας και ανομίας και να διεγείρουν φοβικά αντανακλαστικά της κοινωνίας και δη εις βάρος του ΣΥΡΙΖΑ, δεν κερδίζουν σημαντικά οφέλη.
Ειδικά για την παράταξη της Ν.Δ., ύστερα από έναν μήνα επικοινωνιακής επίθεσης στον ΣΥΡΙΖΑ, διατηρείται η εικόνα «ντέρμπι» μεταξύ των δύο, καθώς τον ξεπερνά οριακά και προς το παρόν δεν καταφέρνει να πετύχει ένα υπολογίσιμο προβάδισμα. Την ίδια στιγμή ο ΣΥΡΙΖΑ, αν και καταγράφει απώλειες, αυτές δεν συνιστούν διαρροές προς άλλα κόμματα ως επί το πλείστον, αλλά προς τους αναποφάσιστους.
2 Από την άλλη, η Κουμουνδούρου θεωρεί ότι το «δόγμα Δένδια» («νόμος και τάξη»), η επίδειξη πυγμής και τα σόου καταστολής μακροπρόθεσμα θα αποτύχουν, δεδομένου ότι η κοινωνία σταδιακά – ήδη από τα τέλη Ιανουαρίου – συνειδητοποιεί σε τι συνίσταται η κυβερνητική ρητορική περί «ανάκαμψης»: περισσότερη ανεργία, περισσότεροι φόροι και χαράτσια, μεγαλύτερη ανασφάλεια, όλο και χαμηλότερο εισόδημα.
3 Παράλληλα η κυβέρνηση στο πεδίο της οικονομίας οδηγείται σε αδιέξοδο, καθώς από τη μία η ύφεση βαθαίνει και η απειλή της κατάρρευσης – ήδη ορατή σε κοινωνικό επίπεδο – είναι ισχυρή, ενώ η ανάγκη για νέα μέτρα συνιστά επιπρόσθετη δυσκολία, καθώς προσκρούει στην έλλειψη όχι μόνο κοινωνικών αλλά και πολιτικών ερεισμάτων (χαρακτηριστική η φράση που ακούγεται από διάφορες πλευρές στο κυβερνητικό στρατόπεδο ότι «το πολιτικό σύστημα δεν αντέχει νέα μέτρα»).
Ιδιαίτερα κρίσιμη περίοδος ως προς τις κοινωνικές και πολιτικές διεργασίες θεωρείται, κατά τον ΣΥΡΙΖΑ, το επόμενο εξάμηνο. Στο κείμενο της πολιτικής απόφασης της Κ.Ε. τονίζεται το εξής:
«Το επόμενο εξάμηνο είναι ιδιαίτερα κρίσιμο, όσον αφορά το προς τα πού θα κινηθούν τα πράγματα. Η ανησυχία της κυβέρνησης και διεθνών κέντρων για κοινωνική έκρηξη στην Ελλάδα, καθώς και η προφανής δυσκολία να επιβάλει πρόσθετα μέτρα περικοπών οδηγούν στο συμπέρασμα ότι θα υπάρξει αδιαλλαξία στην εφαρμογή των μέτρων που έχουν ψηφιστεί και θα οξυνθεί ο αυταρχισμός, η καταστολή και οι αντιδημοκρατικές συμπεριφορές».

Δύο σημεία
Από εκεί και πέρα, από το σύνολο ενεργειών και παρεμβάσεων στο οποίο θα προσανατολιστεί ο ΣΥΡΙΖΑ το επόμενο διάστημα, ξεχωρίζουν δύο σημεία:
• Η περαιτέρω προγραμματική επεξεργασία, ώστε να αναδειχθούν οι άμεσες ενέργειες μιας κυβέρνησης της Αριστεράς, αλλά και ο τρόπος που εννοεί το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.
• Η προσπάθεια να «μαζευτεί» και να οργανωθεί καλύτερα η λειτουργία του κόμματος αλλά και να διαμορφωθεί μια επικοινωνιακή πολιτική με στιβαρή δομή και λειτουργία.
Ως προς το πρώτο, στην απόφαση της Κ.Ε. σημειώνεται ότι χρειάζεται «ένα συνεκτικό προγραμματικό πλαίσιο άμεσων ενεργειών μιας κυβέρνησης της Αριστεράς», αντίστοιχο του προγράμματος που εκφωνήθηκε στην προεκλογική περίοδο του Ιουνίου, τέτοιο που να είναι και ρεαλιστικό και να απαντά στο ερώτημα «τι, πότε, ποιοι».
Από την άλλη, θα επιχειρηθεί η διασφάλιση μιας καλύτερης, πιο σφιχτής πολιτικής και επικοινωνιακής λειτουργίας στην καθημερινότητα, χωρίς, όπως με νόημα επισημαίνεται, «να πισωγυρίζουμε στο μοντέλο του αυταρχικού συγκεντρωτικού κόμματος».

Αυτοκριτική
Ως προς τα παραπάνω, στην απόφαση της Κ.Ε. καταγράφονται τα εξής σημεία αυτοκριτικής:
• «Στην καθημερινή πολιτική δραστηριότητά μας δεν έλειψαν τα λάθη και οι αδυναμίες. Η γόνιμη κριτική που αναπτύχθηκε στην Κ.Ε. γύρω από την ανάγκη συλλογικής λειτουργίας και δημοκρατικής οργάνωσης (…) θα αποτελέσει τη βάση για την παραπέρα πορεία μας».
• «Χρειάζεται να αναγνωρίσουμε ότι δεν υπάρχει ενιαία αντίληψη περί της μεταβατικής περιόδου του ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ. Για τον λόγο αυτόν υπάρχουν περιπτώσεις όπου εκδηλώνονται μια ανυπόμονη προσπάθεια λειτουργίας ως ένα κόμμα και περιπτώσεις που ανθίστανται υπέρ του συμμαχικού χαρακτήρα». Επομένως, «η επιδίωξη είναι η συναίνεση».
• «Η συγκρότηση των πολιτικών οργάνων και η τακτική και έκτακτη λειτουργία τους διήρκεσε πολύ περισσότερο χρόνο από ό,τι έπρεπε». Ακόμη, η λειτουργία του κόμματος αντιστοιχεί στον «παλιό τρόπο και τις παλιές συνήθειες του ΣΥΡΙΖΑ». Τέλος, «επικοινωνιακά δεν ήταν λίγες οι φορές που αμυνόμαστε, αν και έχουμε ισχυρά χαρτιά επίθεσης».
• Αντίστοιχα, «ανεπαρκώς προετοιμασμένες ήταν οι διεθνείς επαφές. Εκτίμησή μας είναι πως, ενώ το αποτέλεσμα είναι θετικό, εσωτερικά αλλά και μέσα στις οργανώσεις δεν αναδείξαμε επαρκώς τη σημασία τους και τα στρατηγικά ζητήματα των διεθνών σχέσεων».
Ειδικότερα, προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι επικοινωνιακές επιθέσεις που δέχεται το κόμμα, συχνά εξαιτίας δηλώσεων στελεχών, αποφασίστηκε οι δημόσιες παρεμβάσεις να «περνούν» μέσα από το Γραφείο Τύπου, το οποίο πλέον τα στελέχη του κόμματος οφείλουν να ενημερώνουν όταν επίκειται εμφάνισή τους σε μέσο πανελλαδικής εμβέλειας.
Επίσης αποφασίστηκε ότι για «λόγους ισότητας κανένα στέλεχος του κόμματος, πλην του εκπροσώπου Τύπου, δεν μπορεί να εμφανίζεται σε τηλεοπτικές εκπομπές πανελλαδικής εμβέλειας πάνω από δύο φορές την εβδομάδα, εκτός αν συντρέχει σπουδαίος λόγος (πολύ εξειδικευμένο θέμα, έκτακτο γεγονός κ.λπ.)».