Ο Αμερικανός Μπασάρ Σανκάρα ήταν 21 χρόνων όταν αποφάσισε να εκδώσει ένα περιοδικό. «Επένδυσε» στην ιδέα του ό,τι χρήματα είχε, ζήτησε τη βοήθεια φίλων και ανθρώπων που εκτιμούσε και έφτιαξε το «Jacobin»…

Ο Αμερικανός Μπασάρ Σανκάρα ήταν 21 χρόνων όταν αποφάσισε να εκδώσει ένα περιοδικό. «Επένδυσε» στην ιδέα του ό,τι χρήματα είχε, ζήτησε τη βοήθεια φίλων και ανθρώπων που εκτιμούσε και έφτιαξε το «Jacobin», «ένα περιοδικό πολιτισμού και πολεμικής», όπως το αποκαλεί. «Σίγουρη αποτυχία», θα προβλέπαμε πολλοί. Κι όμως, δύο χρόνια μετά, το έντυπο πάει από το καλό στο καλύτερο και ο ίδιος δεν σταματά να δέχεται προτάσεις συνεργασίας από μεγάλες αμερικανικές εφημερίδες.
Δεν είναι ο μόνος «μικρός εκδότης» που γνωρίζει αυτή την επιτυχία. Στην ανατολική ακτή των ΗΠΑ παρατηρείται, παράλληλα με την ενδυνάμωση του κινήματος Occupy-Wall-Street, μια άνθηση των περιοδικών παρόμοια με εκείνη των αρχών του 20ού αιώνα και της δεκαετίας του 1960. Τα περισσότερα από αυτά αυτοχαρακτηρίζονται πολιτιστικά. Με θέματα, όμως, «Γιατί αγαπάμε τους Ζαπατίστας», «Το πρόβλημα με τις τράπεζες», «Πώς να επιβιώσει κανείς στο τέλος του κόσμου», «Ο σοσιαλισμός στον οποίο θα μπορούσαμε να πιστέψουμε»  κ.λπ., δεν θυμίζουν τα συνήθη πολιτιστικά έντυπα. «Σκοπός μας δεν είναι να κάνουμε τον γνωστό ‘‘κουλτουροτουρισμό’’», εξηγούν οι δημιουργοί τους, «αυτό που θέλουμε είναι να υπενθυμίσουμε στους αναγνώστες μας την αξία των ιδεών, να απευθυνθούμε σε ανθρώπους που, ακόμα και μετά τον Φουκουγιάμα, επιμένουν να σκέφτονται». Γενικώς δεν θυμίζουν τα περιοδικά που γνωρίσαμε τις τελευταίες δεκαετίες. Και αυτό δεν οφείλεται μόνο στη θεματολογία τους και στην επιμονή τους να περιλαμβάνουν μεγάλα κείμενα, με χιούμορ αλλά και με άποψη, αλλά και στην εμφάνισή τους. Μερικές φορές μοιάζουν σα να μην έχουν ανακαλύψει ακόμα τη φωτογραφία και τα χρώματα. Δεν πρόκειται για «πρόχειρες», «φτηνιάρικες», «ερασιτεχνικές» εκδόσεις, αντιθέτως είναι πολύ προσεγμένες. Οι σελίδες τους όμως είναι λευκές με ελάχιστη εικονογράφηση και φιοριτούρες και πάνω… πολύ μαύρο μελάνι. Αυτό είναι και κάτι που, επίσης, παραξενεύει πολλούς: Πώς γίνεται 20άρηδες και 25άρηδες, παιδιά που έχουν μεγαλώσει  στο Ίντερνετ, να επιμένουν να τυπώνουν τα κείμενά τους, αντί να τα «ανεβάζουν» στο Διαδίκτυο; Οι δημιουργοί αυτών των περιοδικών δεν υποτιμούν τη δύναμη του Ίντερνετ. Αντιθέτως έχουν σάιτ (όπου παρακολουθούν στενά και την επικαιρότητα) και δημοσιεύουν άρθρα τους στις σελίδες κοινωνικής δικτύωσης. Αλλά επιμένουν στο χαρτί. «Το τύπωμα κοστίζει και δεν σε φέρνει τόσο εύκολα κοντά στους εν δυνάμει αναγνώστες σου», λέει  ο – 23χρονος – Σανκάρα, «παράλληλα όμως σε αναγκάζει να αντιμετωπίσεις με μεγαλύτερη σοβαρότητα, προσοχή και υπευθυνότητα το γραπτό σου».

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.