Σίλας Σεραφείμ. Ένας κωμικός- ηθοποιός- ραδιοφωνικός παραγωγός και, το σημαντικότερο ίσως για τον ίδιο, stand up comedian που προκαλεί με την σάτιρα που έχει επιλέξει να δίνει στον κόσμο που τον παρακολουθεί.

Σίλας Σεραφείμ. Ένας κωμικός- ηθοποιός- ραδιοφωνικός παραγωγός και, το σημαντικότερο ίσως για τον ίδιο, stand up comedian που προκαλεί με την σάτιρα που έχει επιλέξει να δίνει στον κόσμο που τον παρακολουθεί. Βρεθήκαμε στο διαδικτυακό κέντρο του…γέλιου (Comedy Lab) και πριν συζητήσουμε μαζί του παρακολουθήσαμε ένα γύρισμα για το επερχόμενο επεισόδιό του για την ιστοσελίδα, βίντεο που τιτλοφορούνται «Στο μυαλό του Σίλα». Μας μίλησε για την κωμωδία, την σάτιρα, τα όρια που επιλέγει αλλά φυσικά και την ΕΡΤ, στην οποία εργαζόταν ως ραδιοφωνικό παραγωγός και συγκαταλέγεται πλέον στους απολυμένους εργαζομένους.
 
Που γεννήθηκες; Μεγάλωσες, έζησες και ζεις ακόμα; 
 
Γεννήθηκα στην Κομοτηνή όπου και μεγάλωσα. Είμαι 45 ετών και δεν το κρύβω. Τώρα ζω φυσικά στην Αθήνα εδώ και πολλά χρόνια.
 
Τι έχεις σπουδάσει;
 
Σπούδασα οικονομικά στη Θεσσαλονίκη αλλά δεν την τελείωσα ποτέ την σχολή μου. Μετά πήγα στο κρατικό θέατρο Βορείου Ελλάδος όπου αποφοίτησα μετά από τρία χρόνια. Τη σχολή οικονομικών δεν την τελείωσα ποτέ. Ακόμα χρωστάω μαθήματα (γέλια). Δεν μου άρεσε τόσο όσο το θέατρο και η ηθοποιία και γι αυτόν τον λόγο δεν ασχολήθηκα ποτέ με το συγκεκριμένο αντικείμενο
 
Τι είναι κωμωδία για σένα; Βάζεις όρια σε αυτά που λες; Υπάρχουν όρια στη σάτιρα;
 
Φυσικά και δεν βάζω κανένα  όριο στη σάτιρά μου τουλάχιστον έτσι όπως την κάνω εγώ. Και ο Λαζόπουλος όταν έλεγε για τη Μιμή Ντενίση δεν έβαλε κανένα όριο. Εκεί έγκειται και η επιτυχία του και η πορεία του. Ήταν εύστοχος αρκετά. Άρεσε στον κόσμο. Αυτό είναι πολύ σημαντικό. Για μένα στη σάτιρα δεν υπάρχουν όρια και δεν πρέπει να βάζουμε όρια.  Τα δικά μου όρια είναι η δική μου λογική. Σημαντικότερο για μένα είναι η σάτιρά μου να είναι εύστοχη. Αυτό επιδιώκω. Βέβαια, δεν θεωρώ πως πρέπει να βάζουμε κανένα όριο στην Τέχνη γενικότερα. Αυτό που κάνουμε εμείς οι Stand up Comedians είναι Τέχνη, όσο και αν μας αγνοούν οι κριτικοί που αναλώνονται στην ψευτοκουλτούρα. Αρκετοί stand up Comediansγεμίζουν τα μαγαζιά στα οποία παίζουν γιατί αρέσουν στον κόσμο. Απέναντι υπάρχουν θέατρα που κόβουν ελάχιστα εισιτήρια ή άλλα που είναι άδεια.
 
Έχεις αποφασίσει πλέον να δώσεις ένα καθαρά πολιτικό τόνο στη σάτιρά σου. Γιατί;
 
Από μικρός ενημερωνόμουν. Θυμάμαι τον πατέρα μου να αγοράζει κατά τη μεταπολίτευση την Ελευθεροτυπία την οποία διάβαζα κάθε μέρα προκειμένου να είμαι ενημερωμένος. Για να κάνω πολιτική σάτιρα φυσικά και πρέπει να γνωρίζω πολύ καλά την επικαιρότητα. Άλλωστε αυτή συνιστά το αντικείμενο του σχολιασμού μου και της Σάτιρας. Παραδείγματος χάρη στο γύρισμα που είδες πριν αναφέρθηκα στην περίπτωση του προφυλακισμένου χωρίς δίκη Κώστα Σακκά. Αυτό επέλεξα να σχολιάσω σήμερα όπως και διάφορα άλλα πράγματα που θα κυκλοφορήσουν στο διαδίκτυο και στο Comedy Lab. Το κάνω γιατί αφορά τον κόσμο. Μας αφορά όλους. Γι αυτό σχολιάζω επικαιρότητα, ασχολούμαι μαζί της και την παρακολουθώ συνέχεια. Ο κόσμος αναγκάστηκε ειδικά τα τελευταία χρόνια λόγω των εξελίξεων να πολιτικοποιηθεί. Παλιά οι περισσότεροι Έλληνες ήταν απολιτίκ. Τώρα όχι. Ενημερώνονται και ξέρουν τι συμβαίνει. Επομένως αποφάσισα να το ταιριάξω με αυτόν τον τρόπο.
 
Πως προέκυψε η ενασχόλησή σου με το stand up comedy; Ξεκίνησες πρώτα στην τηλεόραση και μετά συνέχισες στο Comedy Lab;
 
Ξεκίνησα πρώτα σαν ηθοποιός. Η βάση μου ήταν το θέατρο. Ήταν από τα πράγματα που μου άρεσαν περισσότερο από όλα.  Είμαι και συγγραφέας παράλληλα.  Το 1993 με 94 μπήκα στην ομάδα της Λουκίας Ρικάκη, που ήταν η πρώτη ομάδα stand up στην Ελλάδα. Και κάπως έτσι ξεκίνησε το ταξίδι μου. Στην τηλεόραση βρέθηκα αρχικά αλλά από πάντα έκανα Stand up Comedy. Ήταν αυτό που μου άρεσε αρκετά και το ακολουθούσα από μικρός. Μετά έκανα και ραδιόφωνο και ήμουν στο δυναμικό της ΕΡΤ. Ανήκω δηλαδή και εγώ στους 2.500 περίπου απολυμένους από την ΕΡΤ. Είχα παρακολουθήσει αρκετούς Αμερικανούς να το κάνουν και μου άρεσε. Προφανώς και είναι το χόμπι μου για να το κάνω. Κανένας δεν γίνεται ηθοποιός άμα δεν το αγαπάει και δεν το θεωρεί το χόμπι του.  Περίπου 20 χρόνια τώρα το Stand up είναι η ζωή μου.  Είναι το χόμπι που έγινε επάγγελμα προφανώς. Δεν μπορείς να το χαρακτηρίσεις αλλιώς. Δεν νομίζω να υπάρχει κανένας που να καταφέρνει να επιβιώνει από την Τέχνη του και να μην είναι το χόμπι. Όλες οι δουλειές έχουν μεγαλύτερη επιτυχία αν σου αρέσουν και τις κάνεις με λαχτάρα και με θέρμη.
 
Πως σχολιάζεις τους διάφορους κριτικούς Tέχνης που αγνοούν ή μάλλον δεν αναγνωρίζουν το Stand Up Comedy;
 
Είναι εξωπραγματικό αυτό που συμβαίνει. Αναγνωρίζουν την ψευτοκουλτούρα και δεν αναγνωρίζουν το Stand up Comedy τη στιγμή που αρκετοί συνάδελφοί μου είναι αρεστοί σε πολύ κόσμο, γεμίζουν τα μαγαζιά στα οποία παίζουν. Ξέρεις τι είναι να έχει κάποιος δύωρο πρόγραμμα, μπροστά σε ένα μικρόφωνο μόνος σου χωρίς καμία θωράκιση να κόβει ο κόσμος σε καιρούς κρίσης εισιτήριο και να γεμίζουν ολόκληρα μαγαζιά. Δεν γίνεται να μην αναγνωρίζεις αυτό το πράγμα ως Τέχνη. Είναι κωμωδία. Ο κόσμος που έχει τα προβλήματά του έρχεται και μας βλέπει να βγάζουμε ζωντανό πρόγραμμα γιατί  έχει ανάγκη το γέλιο. Είναι κάτι που λείπει από τις ζωές των ανθρώπων, ειδικά στην Ελλάδα και εμείς εκπληρώνουμε στην ουσία αυτή την ανάγκη τους. Οι άνθρωποι που έρχονται , το κάνουν για τον κωμικό και για κανέναν άλλον από τη στιγμή που είναι μόνος του στη σκηνή. Δεν μιλάω για μένα. Αυτό μόνο στην Ελλάδα συμβαίνει. Πουθενά αλλού.
 
Ποια είναι τα μελλοντικά σου επαγγελματικά σχέδια; Ετοιμάζεις κάτι στην τηλεόραση;
Την επόμενη φορά που θα κάνω κάτι στην τηλεόραση θα βάζω εγώ τις προϋποθέσεις και τα όρια για την δουλειά μου. Δεν θέλω να μπλέξω πάλι με πράγματα και καταστάσεις τις οποίες ήθελα να αποφύγω φεύγοντας.  Ήταν η τελευταία φορά που λειτούργησα με τέτοιους όρους. Όταν θα κάνω το οτιδήποτε στην τηλεόραση θα θέλω να εξαρτάται από εμένα. Να πληρώσω τις δικές μου αμαρτίες και όχι τις αμαρτίες των άλλων. Μόνο τότε θα ασχοληθώ ξανά με την τηλεόραση. Η ίδια η τηλεόραση βέβαια έχει πρόβλημα. Δεν υπάρχει κάτι ενόψει που θα μπορούσατε να περιμένετε. Δεν ετοιμάζω κάτι. Μπορεί να προκύψει, φυσικά, δεν το αποκλείω. Αλλά δεν θα εξαρτάται, ξανα λέω, από τίποτα και από κανέναν.
 
Στο Comedy Lab να περιμένουμε κάτι καινούριο; 
 
Φυσικά στο Comedy Lab έχουμε αρκετές ιδέες για το τι θα κάνουμε μελλοντικά. Ωστόσο, δεν πρόκειται να σου αποκαλύψω τίποτα γιατί θα τα δείτε όλα από τον Σεπτέμβριο και μετά. Περνάμε όμορφες στιγμές εδώ και έχουμε αρκετοί φαντασία. Δεν μπορώ να σου πω κάτι παραπάνω γι αυτό θα τα δείτε όλα όταν έρθει η στιγμή. Μην βιάζεσαι.
 
Ανεργία στους ηθοποιούς. Τελικά, όλοι θέλουν να γίνουν ηθοποιοί και πάνε σε σχολές βγαίνοντας άνεργοι ή φταίει συλλήβδην η οικονομική κρίση;
 
Αρχικά όλοι έχουν στο μυαλό τους ότι θα παίζουν σε ένα σίριαλ και θα παίρνουν του κόσμου τα λεφτά. Ονειρεύονται ένα lifestyle που πλέον στην Ελλάδα δεν υπάρχει. Παλιά υπήρχαν πολλές καθημερινές εκπομπές και σήμερα υπάρχουν μόνο της Μελέτη και της Μενεγάκη. Αυτό δείχνει πολλά. Φυσικά, όμως, υπάρχει ευθύνη και στην οικονομική κρίση. Φταίει κι αυτή όχι μόνο για το επάγγελμά μας αλλά και για όλα τα επαγγέλματα. Για μία δεκαετία, του 90 ήταν ένα glamour επάγγελμα και όλοι ήθελαν να γίνουν ηθοποιοί. Τα πράγματα αλλάζουν. Όταν έλεγαν trendy δεν ήθελαν να ανέβουν στο σανίδι. Αλλά να γίνουν διάσημοι. Πλέον με την κρίση αποδεικνύονται πολλά. Σήμερα επιβιώνουμε από την δουλειά μας, εμείς οι standup κωμικοί. Σήμερα φθίνει η επιθυμία των νέων να γίνουν ηθοποιοί. Προφανώς αυτοί που επιλέγουν να ακολουθήσουν αυτό το επάγγελμα σήμερα είναι περισσότερο συνειδητοποιημένοι από ότι ήταν στο παρελθόν. Ηθοποιός σημαίνει σανίδι, κόπος και δουλειά γιατί το lifestyle έχει πεθάνει πλέον.  
 
ΕΡΤ. Εν μία νυκτί, η κυβέρνηση κόβει ένα…χέρι του δημόσιου φορέα και μετά αποφασίζει να το συζητήσει.
 
Ναι, πρώτα κάνουν την εγχείρηση στον ασθενή και μετά ρωτάνε «τι είχε αυτός ο καημένος και του κάναμε την εγχείρηση;». Είναι σαφές πως οι άνθρωποι δεν ξέρουν να κυβερνάνε. Ήταν ένας απόλυτος πανικός και μία αποδοχή της κυβέρνησης. Οι άνθρωποι δεν έχουν την ικανότητα να κάνουν αυτό που κάνουν. Έπρεπε να βρουτν 2.000 υπαλλήλους και να τους διώξουν. Αποφάσισαν ότι αυτοί θα είμαστε εμείς.  Μας απέλυσαν με όρους συλλογικής ευθύνης πράγμα που θα αποδειχθεί στο μέλλον όταν μετά από 10 ή 12 χρόνια θα έρθει το Ευρωπαϊκό Δικαστήρια να κρίνει και να αποζημιώσει πολύ κόσμο.  Δημιουργήθηκε σαφέστατα αδικία. Αρκετοί μας αποκάλεσαν «λαμόγια» και ότι τα «παίρναμε»  αλλά δεν ήταν έτσι. Αυτά τα έκανε ο Χίτλερ. Είναι ίδιο με το σκεπτικό των χουντικών. Δηλαδή, το κράτος δεν λειτουργεί καλά, άρα κλείνω την βουλή και μετά την ξανα ανοίγω.
 
 
Στην ΕΡΤ ήσουν συνέχεια. Γιατί, λοιπόν, συμπαράσταση στους εργαζομένους της ΕΡΤ και όχι σε άλλους δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς που κλείνουν;
 
Ο κόσμος δεν συμπαρίσταται μόνο στην ΕΡΤ. Η δημόσια ραδιοτηλεόραση έχει μετατραπεί σε ένα σύμβολο συμπαράστασης σε όλους τους εργαζομένους που βρέθηκαν στον δρόμο από τη μία μέρα στην άλλη όπως έγινε και με εμάς. Μέσα στην ΕΡΤ ήταν άνθρωποι που ήταν απολυμένοι και ακούστηκαν οι φωνές τους. Όσοι ήμασταν εκεί το διαπιστώσαμε αυτό. Για όσους δεν ήταν δεν ξέρω γιατί κρίνουν εκ του ασφαλούς. Δεν ήταν όλοι λαμόγιο. Στις ειδικές θέσεις υπήρχε κόσμος που είχε πολιτικές πλάτες από πίσω. Όπως συμβαίνει και είναι προφανές αυτό και σε άλλους δημόσιους φορείς. Κανείς δεν λέει τίποτα βέβαια. Το θέμα είναι να το λύσεις με τον σωστό τρόπο και όχι με προχειρότητες. Η ΕΡΤ είχε μπει στο ενιαίο μισθολόγιο και όλοι υπάλληλοί της πληρώνονταν με τον απλό κανονικό μισθό. Οποιεσδήποτε υπερβάσεις οφείλονταν στους διοικούντες και όχι στους εργαζομένους. Αν μιλάει η κυβέρνηση γι αυτή τη διαφθορά, αυτή είναι προφανώς η δική της διαφθορά.
 
Και αντί να «πέσει» η κυβέρνηση, επιστρέψαμε στον παλιό «χρυσό» δικομματισμό (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ) ο οποίος έχει συσπειρωθεί πλέον και μας κυβερνάει. 
 
Στον διπολισμό πλέον υπάρχει ο ΣΥΡΙΖΑ αντί του ΠΑΣΟΚ το οποίο συγκυβερνά με τη Νέα Δημοκρατία. Δεν ξέρω τι έχει μείνει από το ΠΑΣΟΚ του 7%. Για κάποιο περίεργο λόγο το ΠΑΣΟΚ και ο Βενιζέλος θεωρούν πως όση μεγαλύτερη συμμετοχή έχουν στην κυβέρνηση την επηρεάζουν, υποτίθεται, προς τα αριστερά ή προς τον σοσιαλισμό. Για μένα συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο. Όσα περισσότερα υπουργεία σου δίνουν τόσο λιγότερο επηρεάζεις.
 
Υπάρχει για τον Έλληνα πολίτη μία καθαρή πολιτική επιλογή; Χαρακτήρισέ μου με μία λέξη όποιον πολιτικό θες.
 
Για τον Έλληνα πολίτη θα υπήρχε μία καθαρή πολιτική επιλογή αν ψήφιζε με γνώμονα το γενικό συμφέρον και όχι με το δικό του. Είναι καθαρά θέμα νοοτροπίας. Δεν πρέπει να παραβλέπουν την αξιοκρατία και να σκέφτονται με γνώμονα το δικό τους συμφέρον μόνο. Όσο δεν αλλάζει αυτό είναι λογικό οι Έλληνες να στρέφονται σε λάθος πολιτικά πρόσωπα. Δημιουργούμε μόνοι μας ένα αναξιοκρατικό σύστημα και πάμε από τον ένα αφερέγγυο πολιτικό στον άλλον. Δεν θα μπορούσα να χαρακτηρίσω έναν πολιτικό με μία λέξη. Γιατί θα αφήσουμε πράγματα απ’ έξω. Αν χαρακτηρίσω έναν πόλιτικό με μία λέξη θα αναρωτηθούν πολλοί «γιατί δεν είναι και το ένα, γιατί δεν είναι και το άλλο;». Και θα έχουν και δίκιο.

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.