Με την κατάθεση της Πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ για Σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής αναφορικά με τα υποβρύχια και τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά άμεση ήταν και η απάντηση του ΠΑΣΟΚ. 

 
Με την κατάθεση της Πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ για Σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής αναφορικά με τα υποβρύχια και τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά άμεση ήταν και η απάντηση του ΠΑΣΟΚ. Από το οργισμένο ύφος και την έκταση (9 σελίδες περίπου όση και η έκταση της πρότασης Εξεταστικής) του εν λόγω «ενημερωτικού σημείωματος» της Χαριλάου Τρικούπη μπορεί κανείς να συμπεράνει ότι συντάχθηκε από τον ίδιο τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος αντέδρασε εν θερμώ.
 
Η αντίδρασή του φαίνεται να αντανακλά το μέγεθος της ζημιάς που απειλείται για τον ίδιο και την κυβέρνηση από την υπόθεση αυτή. Γιατί παρόλο που η Εξεταστική επικεντρώνει στη σύμβαση των Βενιζέλου – Παπακωνσταντίνου και τον κυρωτικό νόμο 3885/2010, αφορά όλη την περίοδο από το 2000 και μετά, από την προμήθεια των υποβρυχίων έως τη διαχείριση της κατάστασης από τη σημερινή κυβέρνηση. Κι εκεί μπορεί να βγουν στο φως πολλά.
 
Επιπλέον, οι παρενέργειες εντός ΝΔ από την στήριξη που είναι αναγκασμένος να παράσχει στον Βενιζέλο ο Σαμαράς (τόσο για λόγους σταθερότητας της κυβέρνησης όσο και λόγω ενδεχόμενης αποκάλυψης ευθυνών και από την πλευρά της ΝΔ, για την περίοδο 2004-2009 ή και σημερινές) είναι ευνόητες. Όσον αφορά το ίδιο το ΠΑΣΟΚ, μπορεί να επιχειρεί αυτή τη στιγμή να παρουσιάσει το αίτημα για διερεύνηση της υπόθεσης ως προϊόν μιας υποτιθέμενης προσωπικής εμπάθειας του Τσίπρα για τον Βενιζέλο, ωστόσο επιβαρύνεται η ήδη απαξιωμένη εικόνα του και απειλείται η περαιτέρω δημοσκοπηκή του διολίσθηση, είναι δε πιθανή μια αποστασιοποίηση όσων θα θελήσουν για λόγους μελλοντικής πολιτικής επιβίωσης να διαχωρίσουν το ΠΑΣΟΚ από τον Βενιζέλο και τις ενδεχόμενες βαρύτατες ευθύνες του.
 
Η πρόταση για Εξεταστική αναμένεται πάντως, να πιέσει και την ΔΗΜΑΡ, ήδη μοιρασμένη για το ζήτημα της κεντροαριστεράς, αλλά και για την πρόταση Ντόρας για επάνοδο στην κυβέρνηση. 
 
Τεράστια η ζημία Δημόσιου – φορολογουμένων – Πολεμικού Ναυτικού – Ναυπηγείων
 
Ο ΣΥΡΙΖΑ, πάνω από όλα, θα επιχειρήσει να καταφέρει τη μεγαλύτερη δυνατή φθορά στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ με στόχο να την κεφαλαιοποιήσει ο ίδιος, σε μια περίοδο οικονομικής εξόντωσης της κοινωνίας και ξεπουλήματος της χώρας, επικαλούμενος τα γεγονότα, ότι δηλαδή:
 
κατά το διάστημα 2000 – 2011 έχουν ουσιαστικά παραγγελθεί 7 υποβρύχια, έχουν πληρωθεί στο μεγαλύτερο μέρος τους (περίπου 2,5 δις), έχει παραλειφθεί μόνο το ένα κι αυτό με προβλήματα ευστάθειας, τρία ακόμη με ποσοστό ναυπήγησης 75-85% παραμένουν ασυντήρητα και ανασφάλιστα στον Σκαραμαγκά, με άμεσο κίνδυνο ολικής καταστροφής,  ενώ τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά και οι 1200 εργαζόμενοι σε αυτά τελούν υπό την ιδιότυπη ομηρεία του ιδιώτη – «επενδυτή» Ισκαντάρ Σάφα έναντι του οποίου το Ελληνικό Δημόσιο με ευθύνη των αρμοδίων πρώην υπουργών Βενιζέλου και Παπακωνσταντίνου δεν φρόντισε να προστατευθεί.
 
Ειδικότερα, όπως αναφέρεται στο κείμενο της πρότασης Εξεταστικής ο νόμος 3885/2010 (Βενιζέλου – Παπακωνσταντίνου) – με τον οποίο κυρώνεται η κατάρτιση και υλοποίηση της Εκτελεστικής Συμφωνίας μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου, των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά (ΕΝΑΕ), των γερμανικών αναδόχων εταιρειών HDW και ThyssenKrupp Marine Systems AG και την Abu Dhabi MarLLC (ADM) – όχι μόνο δεν ανατρέπει τις αδυναμίες των δύο κύριων συμβάσεων (του 2000 και του 2002) προμήθειας των υποβρυχίων αλλά τις μετατρέπει και σε νόμο του κράτους, χωρίς να εξασφαλίζει την βιωσιμότητα των ναυπηγείων και την παραλαβή των υποβρυχίων.
 
Τα μελανά σημεία της σύμβασης του 2010
 
Σύμφωνα με την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ με τον παραπάνω νόμο, τα βασικά μελανά σημεία του νόμου από τον οποίο προκύπτουν τεράστιες ζημίες για το Ελληνικό Δημόσιο, το Πολεμικό Ναυτικό, τα ναυπηγεία και τους φορολογούμενους, είναι τα εξής:
 
1. Όχι μόνο δεν επιβάλλονται κυρώσεις στις γερμανικές εταιρείες για την μέχρι το 2009 ασυνέπειά τους στην εκτέλεση των συμβάσεων κι ενώ έπαιρναν τις προκαταβολές, αλλά ανανεώνεται η συμφωνία και προστίθεται μια νέα παραγγελία ύψους 1 δις ευρώ περίπου (δύο υποβρύχια τυπου S214 για τα οποία δόθηκε προκαταβολή ύψους 130 εκ. ευρώ αν και όπως αναφέρεται στην έκθεση του ΣΥΡΙΖΑ «δεν υπάρχουν ούτε στα χαρτιά»)
 
2. Την ίδια ώρα προκύπτει ότι «οι πληρωμές δεν συνδέθηκαν ποτέ με την πρόοδο των εργασιών». Αντιθέτως, το Ελληνικό Δημόσιο, «εφτασε στο σημείο να έχει καταβάλει το 96% του τιμήματος ενός προγράμαμτος ναυπήγησης τεσσάρων υποβρυχίων αλλά να έχει παραλάβει μόνο το «Παπανικολής»». Επίσης, «καταβλήθηκαν 132.250.000 ευρώ για την ναυπήγηση δύο νέων υποβρυχίων τύπου 214 χωρίς έστω οι εργασίες να έχουν ξεκινήσει, και 107 εκατ. ευρώ για ‘’πρόσθετα υλικά’’ τα οποία δεν παραλήφθηκαν ποτέ, ενώ, ακόμη και εάν παραληφθούν, η χρησιμότητά τους είναι αμφίβολη».
 
3. Το Ελληνικό Δημόσιο επιστρέφει στους γερμανούς κατασκευαστές και πρώην ιδιοκτήτες των ναυπηγείων (HDW) τις εγγυητικές επιστολές καλής εκτέλεσης της σύμβασης, παραιτούμενο έτσι από τις νόμιμες απαιτήσεις του σε βάρος τους.
 
4. Επίσης, παραιτείται των αντισταθμιστικών ωφελημάτων (ΑΩ) απαλλάσσοντας τους γερμανούς από υποχρεώσεις ύψους 250 εκ. Ευρώ, αν και φαίνεται πως οι μίζες που «είθισται» να τα συνοδεύουν έρευσαν κανονικά.
 
5. Σήμερα, και ύστερα από τη μεταβίβαση των ναυπηγείων στην Privinvest του Ισκαντάρ Σάφα, με την συμπληρωματική διάταξη σε νόμο του υπουργείου Υγείας (3892/2010), τα ναυπηγεία, στα χέρια του «επενδυτή» τους έχουν σταματήσει κάθε παραγωγική διαδικασία, ενώ ο Σάφα έχει προσφύγει στο Διεθνές Εμπορικό Δικαστήριο ζητώντας από το Ελληνικό Δημόσιο 1 δις ευρώ.
 
Τι απαντά η πλευρά Βενιζέλου
 
Για όλα τα παραπάνω και πολλά ακόμη το ΠΑΣΟΚ, ουσιαστικά ο Βενιζέλος δηλαδή, απαντάει ότι η συμφωνία του 2010 ήταν η πλέον διαφανής, μόνο και μόνο επειδή ψηφίστηκε από την κυβερνητική πλειοψηφία του ΠΑΣΟΚ και το ΛΑΟΣ.
 
Το απολαυστικό είναι ότι στην πολυσέλιδη ανακοίνωση του ΠΑΣΟΚ, αφού λέγονται διάφορα σε βάρος του ΣΥΡΙΖΑ, ότι δηλαδή με την πρότασή του «τα μαζεύει», πάει για «βατερλό», βρίσκεται σε στρατηγικό αδιέξοδο, ότι επιχειρεί να στοχοποιήσει προσωπικά τον Βενιζέλο κ.λπ. καθώς και ότι ο Τσίπρας και το επιτελείο του εξυπηρετούν διάφορα επιχειρηματικά συμφέροντα που θέλουν τον έλεγχο ή τη διάλυση του Σκαραμαγκά, ο Βενιζέλος, φροντίζει να κατονομάσει όλους όσους θεωρεί συναρμόδιους ή συνυπεύθυνους για τη σύμβαση του 2010:
 

• Το ΠΑΣΟΚ και το ΛΑΟΣ με τις ψήφους των οποίων κυρώθηκε ο σχετικός νόμος.

• Τα αρμόδια όργανα που ενέκριναν το πλαίσιο συμφωνίας με την HDW δηλαδή το Ανώτατο Ναυτικό Συμβούλιο, το Συμβούλιο Αρχηγών Γενικών Επιτελείων, το Συμβούλιο Άμυνας, το ΚΥΣΕΑ, τη Διυπουργική Επιτροπή Αποκρατικοποιήσεων, το Υπουργικό Συμβούλιο.

• Τη ΝΔ της οποίας η αντίρρηση περιοριζόταν , όπως λέει, στον τύπο των υποβρυχίων της νέας παραγγελίας, ενώ αναφέρει ότι οι ρυθμίσεις του νόμου 3885/2010 γίνονται αποδεκτές και από τον Αβραμόπουλο με την ανάληψη των καθηκόντων του ως ΥΠΕΘΑ, αλλά και από τον εκπρόσωπο τότε της ΝΔ στην κοινοβουλευτική επιτροπή εξοπλισμών. 

• Βάζει στο κάδρο «όψιμους φίλους και συνοδοιπόρους» του ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή τη Λούκα Κατσέλη που συνυπέγραψε το νόμο ως Υπουργός Ανάπτυξης, «που ενέκρινε τη λύση ως μέλος του ΚΥΣΕΑ και της ΔΕΑΑ, που  διαπραγματεύθηκε με τον κ. Σάφα εκκρεμότητες των εργαζομένων στα ναυπηγεία, που επισκέφθηκε το Άμπου Ντάμπι για μια πρώτη επαφή με τον κ. Σάφα ως επικεφαλής κυβερνητικού κλιμακίου χωρίς τη γνώση και τη συμμετοχή του ΥΠΕΘΑ και πριν το ΥΠΕΘΑ θέσει το αυστηρό  διαδικαστικό πλαίσιο των διαπραγματεύσεων υπό τον συνεχή και πλήρη έλεγχο της Βουλής».

• Παράλληλα, φαίνεται να ασκεί προκαταβολικά πίεση στη ΔΗΜΑΡ καθώς όπως λέει ως μέλος της συγκυβέρνησης αποδέχτηκε τον παραπάνω νόμο ως πλαίσιο και βάση πολιτικής για τα ναυπηγεία «στο  μοντέλο του οποίου κινήθηκε και η νομοθετική παρέμβαση στην Ελευσίνα με θετικη ψήφο της ΔΗΜΑΡ και  «παρόντα» το ΣΥΡΙΖΑ».