Τον Αύγουστο του 1955 ο 14χρονος Έμετ Τιλ, ένας Αφροαμερικανός από το Σικάγο, επισκεπτόταν την θεία του, στο χωριό Μάνι του Μισισίπι. Ήταν ένα παιδί που του άρεσαν τα αστεία και οι φάρσες.

Στις 24 Αυγούστου βρισκόταν μαζί με τα ξαδέλφια του και κάποιους φίλους έξω από ένα κατάστημα στο κέντρο του Μάνι και αστειευόμενος τους έλεγε ότι η φίλη του στο Σικάγο ήταν λευκή. Οι φίλοι του δεν τον πίστεψαν και τον προκάλεσαν να αποδείξει την τόλμη του πηγαίνοντας στο κατάστημα για να ζητήσει από την λευκή νεαρή, που βρισκόταν πίσω από το ταμείο, να βγουν μαζί.

Ο Έμετ μπήκε στο μαγαζί, αγόρασε καραμέλες και καθώς έβγαινε τον άκουσαν να λέει «γεια σου μωρό», απευθυνόμενος στη νεαρή κοπέλα. Μέσα στο κατάστημα δεν βρισκόταν κανένας άλλος εκτός από την Κάρολιν Μπράιαντ, που ήταν στο ταμείο.

Το λιντσάρισμα του Έμετ

Ο Ρόι Μπράιαντ, ιδιοκτήτης του καταστήματος και σύζυγος της Κάρολιν που κρατούσε το ταμείο, έλειπε σε επαγγελματικό ταξίδι. Όταν γύρισε, η Κάρολιν του είπε τι είχε γίνει με τον Έμετ και υποστήριξε ότι ο μικρός της είχε σφυρίξει για να την φλερτάρει και προσπάθησε να την αγγίξει, κάτι που απαγορευόταν και δια νόμου, καθώς τότε ίσχυε το ρατσιστικό καθεστώς του διαχωρισμού λευκών και μαύρων.

Ο Ρόι σε έξαλλη κατάσταση, μαζί με τον αδελφό του, πήγε στο σπίτι της θείας του Έμετ τα ξημερώματα της 28ης Αυγούστου. Ζήτησαν να βγει έξω ο μικρός και παρά τα παρακάλια της θείας του, τον έσυραν έξω από το σπίτι και τον έβαλαν στο αυτοκίνητό τους.

Λίγες ώρες αργότερα, στις 28 Αυγούστου του 1955, ο Έμετ βρέθηκε νεκρός. Τον είχαν βασανίσει φρικτά, το πρόσωπό του είχε παραμορφωθεί από τους βασανιστές.

Ο Έμετ πήγαινε σε σχολείο όπου οι λευκοί δεν είχαν καμία επαφή με τους μαύρους, η μητέρα του τον είχε προειδοποιήσει ότι στον αμερικανικό νότο τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα. Αλλά κανένας δεν φανταζόταν τόση βαρβαρότητα…

Η κοινότητα των αφροαμερικανών και οργανώσεις για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων συγκεντρώνουν στοιχεία για το τι συνέβη στον Έμετ. Οι δύο άνδρες που τον απήγαγαν από το σπίτι της θείας του, τον έβαλαν στο αυτοκίνητο και τον γρονθοκοπούσαν μέχρι που έφτασαν σε μία αποθήκη, πίσω από το σπίτι του Μίλαμ, του αδελφού του Ρόι Μπράιαντ.

Εκεί συνέχισαν να τον βασανίζουν. Στη συνέχεια τον υποχρέωσαν να σηκώσει ένα εργαλείο που χρησιμοποιούσαν στις φυτείες του βαμβακιού, έναν τεράστιο ανεμιστήρα βάρους περίπου 40 κιλών και τον διέταξαν να περπατήσει μέχρι την όχθη του ποταμού Ταλαχάτσι. Τον έγδυσαν, συνέχισαν να τον βασανίζουν, του έβγαλαν το ένα μάτι, τον πυροβόλησαν στο κεφάλι, στη συνέχεια έδεσαν το γυμνό σώμα του Έμετ με ατσάλινο αγκαθωτό σύρμα πάνω στο γεωργικό εργαλείο που είχε κουβαλήσει ο μικρός μέχρι εκεί και το πέταξαν στο ποτάμι.

Όταν ανασύρθηκε ο νεκρός Έμετ από το ποτάμι κανένας δεν μπορούσε να πιστέψει πως το παιδί αυτό είχε βασανιστεί τόσο φριχτά. Το πρόσωπό του είχε γίνει μία άμορφη μάζα και ξαφνικά το χωριό Μάνι, μια κοινότητα 600 ανθρώπων που ζούσε από τις φυτείες βαμβακιού, βρέθηκε στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος.

Η υπόθεση ξανανοίγει 67 χρόνια μετά

Εξήντα επτά χρόνια μετά η ιστορία επανέρχεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος για έναν άλλο λόγο.
Η οικογένεια του Έμετ Τιλ ζητά την σύλληψη της λευκής γυναίκας, της Κάρολιν Μπράιαντ, η οποία είναι σήμερα περίπου 80 χρόνων, διότι διαπίστωσε ότι το 1955 είχε εκδοθεί ένταλμα σύλληψής της για απαγωγή, το οποίο ουδέποτε εκτελέστηκε.

Συγγενείς του Έμετ και μέλη του «Ιδρύματος Έμετ Τιλ» έκαναν έρευνα σε αποθήκη του δικαστηρίου του Μισισίπι, ψάχνοντας στοιχεία για την υπόθεση και μέσα σε ένα σωρό από έγγραφα βρήκαν το ένταλμα σύλληψης της Κάρολιν Μπράιαντ.

Η Κάρολιν ήταν 21 χρόνων τότε, όταν κατηγόρησε τον Τιλ για ανάρμοστη συμπεριφορά και προσβλητικά σχόλια εναντίον της, που είχαν ως συνέπεια το λιντσάρισμα του 14χρονου.
Το ένταλμα σύλληψης της γυναίκας είχε εκδοθεί με βάση όσα ακούστηκαν στη δίκη, καθώς ήταν αυτή που κατηγόρησε τον 14χρονο Έμετ.

Το ένταλμα σύλληψης βρέθηκε στα έγγραφα της δικογραφίας, αλλά δεν είχε ληφθεί υπόψη από την αστυνομία. Όπως είπε τότε στους δημοσιογράφους ο σερίφης της κομητείας Λίφλορ, δεν ήθελε «να ενοχλήσει» την γυναίκα, που ήταν ήδη μητέρα δύο παιδιών.

Οι συγγενείς του Έμετ ζητούν την εκτέλεση του εντάλματος σχεδόν επτά δεκαετίες μετά.
«Εκτελέστε το (ένταλμα) και ασκήστε κατηγορίες σε βάρος της», δήλωσε η Τέρι Γουάτς, αδελφή της εξαδέλφης του Έμετ Τιλ.

Το ζήτημα είναι ότι για να εκτελεστεί ένα ένταλμα μετά από τόσα χρόνια πρέπει να προσκομιστούν νέα στοιχεία, όπως δήλωσε ο καθηγητής νομικής του Πανεπιστημίου του Μισισίπι, Ρόναλντ Ρίτσλακ.
Όμως η οικογένεια του Τιλ θεωρεί ότι το ίδιο το ανεκτέλεστο ένταλμα σύλληψης είναι ένα νέο στοιχείο στην υπόθεση.

Η δίκη-φάρσα και η αθώωση των δολοφόνων

Όταν βρέθηκε νεκρός μετά το λιντσάρισμα ο Έμετ, είχαν δικαστεί ως ύποπτοι ο σύζυγος της Κάρολιν Μπράιαντ και ο αδελφός του, οι οποίοι είχαν απαγάγει το παιδί από το σπίτι της θείας του. Αλλά αθωώθηκαν. Όλοι οι δικαστές ήταν λευκοί.

Στην αίθουσα του δικαστηρίου είχαν συγκεντρωθεί τότε όλοι οι λευκοί του χωριού Μάνι, οι οποίοι ζητωκραύγαζαν από ικανοποίηση ακούγοντας την ετυμηγορία του δικαστηρίου. Οι κατηγορούμενοι μόλις άκουσαν την λέξη «αθώοι», άναψαν πούρα.

Το λιντσάρισμα του Έμετ είχε γίνει πρώτο θέμα ακόμα και σε μεγάλης κυκλοφορίας αμερικανικά έντυπα εκείνη την εποχή.

Η τόλμη της μητέρας στην κηδεία του Έμετ

Το περιοδικό Jet είχε φωτογραφήσει την σωρό του Έμετ, κατόπιν πρόσκλησης της μητέρας του, και οι φωτογραφίες που δημοσιεύτηκαν προκάλεσαν σοκ. Το πρόσωπο του παιδιού είχε γίνει μια άμορφη μάζα από τα βασανιστήρια που είχε υποστεί.

Η μητέρα του Έμετ έκανε και κάτι ακόμα, που σοκάρισε, αλλά είχε αποτελέσματα: Αποφάσισε να θάψει το παιδί της μέσα σε ένα φέρετρο με γυάλινο καπάκι, ώστε όσοι πήγαιναν στην κηδεία να έβλεπαν τι είχαν κάνει στο παιδί της οι ρατσιστές βασανιστές του.

Ο ένας στους πέντε ανθρώπους που πέρασε μπροστά από το φέρετρο δεν άντεξε την εικόνα και λιποθύμησε…

Η κηδεία του Έμετ και η τόλμη της μητέρα του ήταν ένα σημείο καμπής στον αγώνα για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Αμερική.

Η εικόνα αυτή συγκλόνισε εκατομμύρια ανθρώπους. Ανάμεσα σε αυτούς και η αγωνίστρια για τα ανθρώπινα δικαιώματα, Ρόζα Παρκς. Η Ρόζα Παρκς είπε κάποτε πως η εικόνα του Έμετ Τιλ ήταν ο καθοριστικός παράγοντας που την έστρεψε σε δυναμικές ενέργειες για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των αφροαμερικανών.

Κι ανάμεσα στις ενέργειες της, ήταν εκείνη που έμεινε στην ιστορία: η άρνησή της να σηκωθεί από μία θέση λεωφορείου που με βάση τον ρατσιστικό νόμο που ίσχυε τότε, προοριζόταν μόνο για λευκούς επιβάτες.

Ο Έμετ Τιλ, το ανέμελο παιδί από το Σικάγο που λιντσαρίστηκε από τους ρατσιστές στο Μισισίπι, έμεινε στην ιστορία ως σύμβολο του αγώνα των αφροαμερικανών για τα δικαιώματά τους και η εικόνα του προσώπου του είναι ισοδύναμη της φρίκης του ρατσισμού.

Διαβάστε επίσης:

Συγγνώμη Άδωνι για «Turkaegean»: Δεν είχα ενημέρωση – Θα κάνω τα πάντα να το αποτρέψω

Σύνοδος ΝΑΤΟ – Μητσοτάκης: «Η Τουρκία δεν έθεσε κανένα θέμα για Ελλάδα» (video)

Tα κέρδη του Ερντογάν από το τούρκικο παζάρι στην σύνοδο του ΝΑΤΟ – Τι ζήτησε και τι πήρε