Η επικείμενη σύνοδος κορυφής για το μέλλον του πλανήτη συγκαλείται σε μία κρίσιμη στιγμή, ύστερα από ένα καλοκαίρι με θερμοκρασίες-ρεκόρ και μια σειρά από πρωτοφανείς καταστροφές.

Όπως εκτιμούν οι επιστήμονες μπορεί να είμαστε μόλις έξι χρόνια πριν σπάσει το όριο της αύξησης της θερμοκρασίας κατά 1,5 βαθμό Κελσίου, που είχε τεθεί από την Συμφωνία του Παρισιού, κάτι που θα σημάνει περισσότερα προβλήματα για τον πλανήτη.  Κι όμως, οι κυβερνήσεις προχωρούν με πολύ αργά βήματα στην κατεύθυνση για την αντιμετώπιση του προβλήματος.

Στη φετινή σύνοδο COP28, που συγκαλείται στο Ντουμπάι στις 30 Νοεμβρίου, οι σύνεδροι θα κληθούν να κάνουν την πρώτη εκτίμηση για το τι έχει επιτευχθεί μετά την σύνοδο του Παρισιού, το 2015. Εκτιμάται ότι θα διαπιστώσουν κάποια πρόοδο, αλλά όχι αρκετή.

Για να αντιληφθούμε ποιο είναι το διακύβευμα, το Politico παραθέτει δέκα κρίσιμους αριθμούς, περιγράφοντας  την κατάσταση που επικρατεί σήμερα.

1,3 βαθμοί Κελσίου

Τόσο έχει ανέβει η μέση θερμοκρασία του πλανήτη σε σχέση με την προβιομηχανική περίοδο. Οι εκπομπές επιβλαβών αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου έχουν οδηγήσει σε ραγδαία αύξηση της θερμοκρασίας σε σχέση με τον 19^ο αιώνα, όταν άρχισε η μαζική καύση ορυκτών καυσίμων. Τα τελευταία 50 χρόνια οι έρευνες δείχνουν ότι η θερμοκρασία έχει ανέβει πιο γρήγορα απ΄ό,τι τα τελευταία 2.000 χρόνια. Αν η αύξηση αυτή υπερβεί τους 2 βαθμούς Κελσίου οι αλλαγές που θα επέλθουν θα είναι καταστροφικές, όπως προειδοποιούν οι επιστήμονες.

4,3 τρισεκατομμύρια δολάρια

Είναι το ποσό στο οποίο ανέρχονται οι οικονομικές απώλειες διεθνώς εξαιτίας καταστροφών που έχουν προκληθεί από την κλιματική κρίση μετά το 1970. ΟΙ καταστροφές αυτές γίνονται ολοένα και χειρότερες καθώς ανεβαίνει η θερμοκρασία και εντείνονται τα κύματα καύσωνα, ενισχύονται οι τροπικοί κυκλώνες, οι πλημμύρες και οι ξηρασίες και γίνονται πιο καταστροφικές οι δασικές πυρκαγιές.

Τις τελευταίες 5 δεκαετίες έχουν καταγραφεί 12.000 καταστροφές που σχετίζονται με την κλιματική αλλαγή σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Μετεωρολογίας, που έχουν προκαλέσει ζημιές ύψους πολλών τρισεκατομμυρίων και τον θάνατο τουλάχιστον 2 εκατομμυρίων ανθρώπων.

4,4 χιλιοστά

Τόσο ανεβαίνει η στάθμη των θαλασσών κάθε χρόνο επειδή λιώνουν οι πάγοι και υπερθερμαίνονται οι ωκεανοί. Οι επιστήμονες επισημαίνουν ότι το φαινόμενο αυτό γίνεται ολοένα και πιο επικίνδυνο, καθώς οι παγετώνες χάνουν 1,2 τρισεκατομμύρια τόνους πάγου κάθε χρόνο. Οι απώλειες σε αυτόν τον τομέα επιταχύνονται και από την δεκαετία του 1990 ως σήμερα αυξήθηκαν τουλάχιστον κατά 57%.

Λιγότερα από 6 χρόνια

Τόσο χρόνο έχουμε πριν σπάσουμε το φράγμα της ανόδου της μέσης θερμοκρασίας κατά 1,5 βαθμό Κελσίου. Αυτό σημαίνει ότι η ανθρωπότητα μπορεί να εκπέμψει άλλα 250 δισεκατομμύρια μετρικούς τόνους διοξειδίου του άνθρακα για να μην υπερβούμε αυτόν τον στόχο. Σήμερα εκτιμάται ότι οι άνθρωποι εκπέμπουν περίπου 40 δισεκατομμύρια τόνους διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα κάθε χρόνο.

43%

Κατ΄ αυτό το ποσοστό πρέπει να μειωθούν οι εκπομπές επιβλαβών αερίων στην ατμόσφαιρα μέχρι το 2030 για να φτάσουμε στον στόχο που έχει τεθεί ώστε να μην γίνει μη αντιστρέψιμη η σημερινή κρίση.. Αλλά αυτό σημαίνει ότι πρέπει να γίνουν σημαντικές αλλαγές. Ο επόμενος στόχος θα είναι η μείωση κατά 60% των εκπομπών επιβλαβών αερίων μέχρι το 2035, για να φτάσουμε σε μηδενικές εκπομπές στα μέσα του αιώνα, όπως αναφέρει έκθεση του ΟΗΕ που δημοσιεύθηκε τον Σεπτέμβριο και αναφέρεται στην πρόοδο που έχει επιτευχθεί μετά την σύνοδο του Παρισιού.

1 τρισεκατομμύριο δολάρια

Κάθε χρόνο η χρηματοδότηση των αναπτυσσόμενων χωρών για να επιτύχουν τους περιβαλλοντικούς στόχους απαιτεί το ποσό του 1 τρισεκατομμυρίου δολαρίων. Σε μεγάλο βαθμό οι σύνοδοι του ΟΗΕ για το κλίμα επικεντρώνονται στη χρηματοδότηση των κρίσιμων προγραμμάτων. Η μείωση της μόλυνσης από το διοξείδιο του άνθρακα, η προστασία των κοινοτήτων από τα ακραία καιρικά φαινόμενα, η ανοικοδόμηση μετά από καταστροφές- όλα κοστίζουν χρήματα. Και οι αναπτυσσόμενες χώρες δεν έχουν τη δυνατότητα να αντεπεξέλθουν. Άρα οι πιο πλούσιες χώρες πρέπει να τις υποστηρίξουν. Μόνο που παρατηρείται σημαντική επιβράδυνση της χρηματοδότησης των αναπτυσσόμενων χωρών από τις πιο πλούσιες, παρόλο που η κλιματική κρίση είναι εδώ.

7 τρισεκατομμύρια δολάρια

Σε πλήρη αντίθεση με την χρηματοδότηση των προγραμμάτων για την προστασία του πλανήτη, οι επιδοτήσεις ορυκτών καυσίμων έχουν αυξηθεί ραγδαία τα τελευταία χρόνια. Το 2022 οι συνολικές δαπάνες για επιδοτήσεις των εταιριών πετρελαίου, φυσικού αερίου και άνθρακα έφτασαν το ποσό των 7 τρισεκατομμυρίων δολαρίων, σύμφωνα με στοιχεία του ΔΝΤ.  Δηλαδή οι κυβερνήσεις δεν αξιώνουν από τις εταιρίες να πληρώσουν τις τις ζημιές που προκαλούν στη δημόσια υγεία και στο περιβάλλον με τα προϊόντα τους, αλλά τις επιδοτούν επιπλέον. Το 2020 οι επιδοτήσεις ήταν 5 τρισεκατομμύρια και το 2022 αυξήθηκαν κατά 2 τρισεκατομμύρια!

66.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα

Τόσες ήταν οι δασικές εκτάσεις που αποψιλώθηκαν το 2022 σε όλο τον πλανήτη. Στην σύνοδο του  COP26, πριν από δύο χρόνια, στη Γλασκώβη, τα κράτη δεσμεύτηκαν να σταματήσουν την αποψίλωση των δασών μέχρι το 2030. Συνολικά 145 χώρες υπέγραψαν την Διακήρυξη της Γλασκώβης για την Αποψίλωση. Αλλά ο στόχος είναι πολύ μακριά από το να επιτευχθεί. Τον περασμένο χρόνο εκτιμάται ότι ο πλανήτης έχασε δάση συνολικής έκτασης 66.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων- τα περισσότερα από αυτά τα δάση ήταν τροπικά.

Σχεδόν 1 δισεκατομμύρια τόνους

Αυτό είναι το κενό που δημιουργείται ετησίως ως προς τους στόχους και την πραγματικότητα σχετικά με την μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα. Ο ρυθμός μείωσης της ρύπανσης από τα αέρια του θερμοκηπίου είναι εξαιρετικά αργός και οι επιστήμονες επισημαίνουν ότι δεν υπάρχει πλέον χρόνος. Η τεχνολογία για να επιτευχθούν οι στόχοι υπάρχει, αλλά είναι ακριβή. Για να μειωθεί δραστικά η εκπομπή επιβλαβών αερίων πρέπει να χρηματοδοτηθούν οι τεχνολογίες που εκτιμάται ότι θα βρεθούν στο επίκεντρο της προσοχής στην επικείμενη σύνοδο του COP28, αφού τα δάση που έχουν απομείνει στον πλανήτη και απομειώνουν τις βλάβες από τις εκπομπές διοξειδίου δεν μπορούν να καλύψουν το κενό μεταξύ του στόχου και της σημερινής πραγματικότητας.

1.000 γιγαβάτ

Τόση πρέπει να είναι η ετήσια αύξηση της δυνατότητας παραγωγής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές μέχρι το 2030, για να επιτευχθεί ο στόχος της διατήρησης της ανόδου της θερμοκρασίας στον πλανήτη στον 1,5 βαθμό Κελσίου. Η μετάβαση από τα ορυκτά καύσιμα στις ανανεώσιμες πηγές είναι σε εξέλιξη, αλλά γίνεται με πολύ αργό ρυθμό για να επιτευχθούν οι στόχοι της Συνόδου του Παρισιού. Σύμφωνα με την τελευταία έκθεση της Παγκόσμιας Ενεργειακής Μετάβασης τον περασμένο χρόνο προστέθηκαν περίπου 300 γιγαβάτ από ανανεώσιμες πηγές ενέργειες, δηλαδή το ένα τρίτου της παραγωγής που θα έπρεπε να έχουμε επιτύχει.

Διαβάστε επίσης:

Champagne: Η γαλλική επαρχία, η σαμπάνια, το… ξίφος και ο Jay Z

Πατέρας Σάνι Λουκ: «Τους σταμάτησαν οι τρομοκράτες και την πυροβόλησαν – Κανείς δεν θέλει τον πόλεμο» (video)

Νέος πρόεδρος της Αργεντινής: Πήγε στην όπερα και τον γιουχάρανε – Η ορχήστρα έπαιζε τον ύμνο των Περονιστών (videos)