Ο Τζέιμς Γουάιτ, ηλεκτρολόγος από τη Μασαχουσέτη, βρέθηκε στο απόλυτο αδιέξοδο όταν οι γιατροί του ανακοίνωσαν ότι το μόλις 7 μηνών αγοράκι του γεννήθηκε με πρόβλημα στην καρδιά και χρειαζόταν να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση. Και βρέθηκε στο απόλυτο αδιέξοδο γιατί ο Τζέιμς δεν είχε τα χρήματα που του ζητούσαν οι γιατροί.
Τη λύση έδωσε το διαδίκτυο και οι ειδικές ιστοσελίδες που έχουν δημιουργηθεί στις ΗΠΑ – και όχι μόνον – για την συγκέντρωση χρημάτων για χειρουργικές επεμβάσεις και πάσης φύσεως πολυδάπανες ιατρικές θεραπείες.
Ιστοσελίδες όπως το gofundme.com, στο οποίο χιλιάδες πολίτες αποκλεισμένοι λόγω χρημάτων από το σύστημα υγείας, εκθέτουν το ιατρικό τους πρόβλημα, αναρτούν φωτογραφίες των άρρωστων παιδιών τους και ζητούν από τους πολίτες να συνεισφέρουν από το υστέρημά τους προκειμένου να συγκεντρώσουν χρήματα για το αυτονόητο. Την πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας.
Για να φτάσουν αυτοί οι άνθρωποι στο σημείο να ζητούν χρήματα μέσω διαδικτύου, αποκαλύπτοντας τα σοβαρά ιατρικά αλλά και οικονομικά τους προβλήματα δεν ήταν μια εύκολη υπόθεση. Δεν το έκαναν χωρίς πόνο και κόστος. Απλώς, ήταν η τελευταία τους ελπίδα, ο πιο προσιτός τρόπος για να εξασφαλίσουν το αναφαίρετο δικαίωμα στη ζωή.
Το θέμα, που παρουσίασε στο τεύχος Δεκεμβρίου το περιοδικό TIME, είναι μια προβολή του μέλλοντός μας αφού στην Ελλάδα του μνημονίου ο τομέας της υγείας επιστρέφει πολλές δεκαετίες πίσω. Και μην σκεφτείτε ότι αυτά συμβαίνουν μόνον στα «αμερικανάκια». Σύμφωνα με έρευνα της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας (ΕΣΔΥ), 6 στους 10 πολίτες έχουν περιορίσει τις δαπάνες περίθαλψης ενώ πάνω από το μισό των 1,2 εκατομμυρίων μακροχρόνια ανέργων στη χώρα μας δεν έχουν σήμερα ασφάλιση.
Το πότε θα «περάσουν» τον Ατλαντικό οι διαδικτυακοί έρανοι είναι μόνον θέμα χρόνου. Και τότε δεν θα υπάρχει επιστροφή.
 
Υ.Γ
 
Οι διαδικτυακές πλατφόρμες για τη συγκέντρωση χρημάτων παίρνουν το 5% του ποσού που συγκεντρώνεται και έχουν, λένε, αυστηρή πολιτική προκειμένου να μην γίνεται εκμετάλλευση της φιλανθρωπίας από επιτήδειους.