Ένα κείμενο με τον απροσδόκητο τίτλο «Η πέμπτη φάλαγγα της τρόικας στην Αθήνα», το οποίο δημοσιεύθηκε την 1η Δεκεμβρίου στο «Έθνος», μιλάει για «στρατιές ξένων που ειδικεύονται στο λόμπινγκ προς τα κέντρα των πολιτικών αποφάσεων»

Ένα κείμενο με τον απροσδόκητο τίτλο «Η πέμπτη φάλαγγα της τρόικας στην Αθήνα», το οποίο δημοσιεύθηκε την 1η Δεκεμβρίου στο «Έθνος», μιλάει για «στρατιές ξένων που ειδικεύονται στο λόμπινγκ προς τα κέντρα των πολιτικών αποφάσεων», «εκπροσώπους εταιρειών που αναλαμβάνουν εργολαβικά την αποδόμηση δημοσίων προσώπων κατά την αγγλοσαξονική πρακτική», «ξένους δημοσιογράφους που λειτουργούν σε διατεταγμένη υπηρεσία μεγάλων πολυεθνικών» και «αντιπροσώπους διεθνών οίκων που πιέζουν τις τράπεζες να αγοράσουν κοψοχρονιά δάνεια για να βγάλουν στο σφυρί επιχειρήσεις που βρέθηκαν σε δυσχερή θέση εξαιτίας της ύφεσης».

Τι κάνουν όλοι αυτοί; Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, «κατακλύζουν τους τελευταίους μήνες την Αθήνα». Και γιατί, δηλαδή, έρχονται όλοι αυτοί οι μουστερήδες στην ελληνική πρωτεύουσα;

«Στόχος της συγκεκριμένης εκστρατείας, που οργανώνουν ξένα επιχειρηματικά συμφέροντα, είναι να επηρεάσουν δραστικά τις αποφάσεις στην Ελλάδα, να χειραγωγήσουν την ελληνική κυβέρνηση αλλά και το πολιτικό σύστημα συνολικά, να συκοφαντήσουν την εγχώρια επιχειρηματική τάξη και σταδιακά να περάσουν τις μεγάλες ελληνικές επιχειρήσεις και τα φιλέτα της εγχώριας οικονομικής δραστηριότητας σε ξένα χέρια, έναντι εξευτελιστικού τιμήματος».

Λίγες μέρες πριν, στις 18 Νοεμβρίου, πρωτοσέλιδο του «Βήματος της Κυριακής» κατήγγελλε ότι «Η τρόικα κάνει μπίζνες» κάνοντας λόγο για «ασφυκτική εποπτεία στις τράπεζες, που απειλεί με αφελληνισμό», σημειώνοντας ότι «Εννέα στις δέκα επιχειρήσεις θα πτωχεύσουν ή θα πουληθούν αναγκαστικά σε ξένους».
Δεκάδες είναι επιπλέον τα… «αντιμνημονιακά» άρθρα και ρεπορτάζ της τελευταίας περιόδου σε κατ’ εξοχήν… «μνημονιακά» έντυπα, τα οποία σηκώνουν μπαϊράκι απέναντι στους κακούς ξένους. Τι έγινε λοιπόν; Μύγα τους τσίμπησε; Μάλλον όχι.
Σωστά ο «Ελεύθερος Τύπος» χθες είχε πρωτοσέλιδο κύριο τίτλο «Άγριος πόλεμος συμφερόντων με πρωταγωνιστή την τρόικα» με υπέρτιτλο «Στην αρένα βιομήχανοι, τραπεζίτες και εκδότες», ενώ σε έναν από τους υποτίτλους ανέφερε: «Η ευρωπαϊκή εποπτεία στις τράπεζες και τις χορηγήσεις φέρνει σε θέση αδυναμίας τους εγχώριους ομίλους».

Στρίβουν άτσαλα

Τα μεγάλα ΜΜΕ, προφανώς, δεν απηχούν μόνο τις απόψεις των ιδιοκτητών τους, αλλά το γενικότερο κλίμα στον επιχειρηματικό κόσμο, ο οποίος, μαζί με τα μιντιακά συγκροτήματα, το πολιτικό προσωπικό και τη διανόηση, αποτελεί την ελίτ της (κάθε) χώρας. Όλοι αυτοί, παραδοσιακά, συνδέονται με άρρηκτους δεσμούς χρήματος.

Οι περισσότεροι, μπροστά στη χρεοκοπία της Ελλάδας, επέλεξαν να ρίξουν στην πυρά ολόκληρη τη χώρα και τον ελληνικό λαό προκειμένου να σώσουν τα τομάρια τους. Υποδέχτηκαν έτσι την τρόικα ως θεό (τους) και σωτήρα (τους), πιστεύοντας ότι η συμμαχία μαζί της θα διασφάλιζε τα συμφέροντά τους.

Έτσι, μέσα από τα ΜΜΕ της ιδιοκτησίας ή της «φιλικής» επιρροής τους, επί τρία χρόνια:

◆ Εκθείαζαν τους δανειστές και την τρόικά τους.

◆ Συκοφαντούσαν όλων των ειδών και κατηγοριών εργαζομένους, συνταξιούχους, μικροεπιχειρηματίες, που την ίδια ώρα έβλεπαν τα εισοδήματά τους να εξανεμίζονται, τις επιχειρήσεις τους να πτωχεύουν, σπρώχνονταν στην ανεργία, την ακραία φτώχεια και την κατάθλιψη.

◆ Προέβαλλαν ως σωτηρία για τη χώρα το ξεπούλημά της μέσω των δανειακών συμβάσεων και των μνημονίων.

◆ Εκβίαζαν τον ελληνικό λαό με τον μπαμπούλα της δραχμής.

◆ Ελεεινολογούσαν ως… «κόμμα της δραχμής» όποιον τολμούσε, είτε πολιτικό κόμμα είτε δημοσιογράφο είτε αναλυτή, να πει δημοσίως για το έγκλημα που συντελείται στη χώρα επί μία τριετία.

Γκρεμισμένα όνειρα

Όλο αυτό το σύστημα εξουσίας, το οποίο συγκροτούσε η νεοελληνική… ελιτεία, ακριβώς επειδή την εποχή της ευφορίας είχε ελεύθερη και άκρατη πρόσβαση σε φθηνό δανεισμό, δημιουργούσε τερατώδη χρέη, των οποίων η εξυπηρέτηση περνούσε μέσα και από πολιτικά ή άλλα κανάλια αλληλοεξυπηρέτησης.

Όταν έγινε εμφανές αυτό για το οποίο το «Ποντίκι» φώναζε από την αρχή της κρίσης, ότι δηλαδή και το τραπεζικό σύστημα θα περάσει στα χέρια της τρόικας, αντελήφθησαν ότι η σωτηρία τους θα εξαρτιόταν πλέον όχι από τους παλαιούς φίλους τους, αλλά από άτεγκτους χαρτογιακάδες, των οποίων η δουλειά είναι να εισπράττουν δανεικά και να κατάσχουν περιουσιακά στοιχεία. Μεταξύ των οποίων και αυτά των καταχρεωμένων κορυφαίων της διαπλοκής.

Επιπλέον τα όνειρά τους για συμμετοχή στο πλιάτσικο της δημόσιας περιουσίας κατέρρευσαν. Πολλοί ήταν αυτοί που πίστευαν ότι, σε αντάλλαγμα για τις υπηρεσίες τους προς τους… αξιότιμους δανειστές μας, θα βάλουν χέρι και πόδι σε τομείς όπως η ενέργεια, ο τζόγος, τα δημόσια κτήρια και η γη, τα ξενοδοχεία και άλλων τύπων περιουσία και υποδομές που βγαίνουν ή θα βγουν στο σφυρί προκειμένου να αποπληρωθούν τα δυσθεώρητα χρέη.

Τώρα διαπιστώνουν ότι όλα τα φιλέτα θα περάσουν σε εξωχώριους ιδιοκτήτες και οι ίδιοι θα μείνουν «στον άσο».

Άλλοι, οι οποίοι πουλούν κατασκευαστική τεχνογνωσία ή υπηρεσίες, πίστευαν ότι η δραματική πτώση του μεροκάματου, η ιδιωτικοποίηση και η εξαφάνιση του κοινωνικού κράτους θα μπορούσε να τους διασφαλίσει τη συντήρηση ή την αύξηση των κερδών τους εν μέσω κρίσης ή και να τους ανοίξει νέες δουλειές.

Τώρα ανακαλύπτουν ότι σε μια νεκρή οικονομία και ένα ξεπουλημένο κράτος με ξένους ιδιοκτήτες θα βρεθούν και οι ίδιοι αντιμέτωποι με τη χρεοκοπία ή θα επιβιώσουν ως ελεγχόμενοι υπεργολάβοι. Γι’ αυτό… σκούζουν. Όμως, επειδή όλοι ξέρουν πώς λειτούργησαν αυτοί οι παλικαράδες την τελευταία τριετία, δεν τους λυπάται κανείς…

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.