Ένας μετά τον άλλο καταρρίπτονται όλοι οι μύθοι της πολιτικής ζωής της χώρας, μύθοι που εξέθρεψαν γενιές και γενιές, μύθοι στους οποίους αποδίδονται όλες οι αιτίες για ό,τι κακό συνέβη στην πατρίδα μας τα τελευταία 50 χρόνια τουλάχιστον.

Ένας μετά τον άλλο καταρρίπτονται όλοι οι μύθοι της πολιτικής ζωής της χώρας, μύθοι που εξέθρεψαν γενιές και γενιές, μύθοι στους οποίους αποδίδονται όλες οι αιτίες για ό,τι κακό συνέβη στην πατρίδα μας τα τελευταία 50 χρόνια τουλάχιστον. Ένα από τα κυρίαρχα αιτήματα της Αριστεράς ήταν (και είναι;) η καθιέρωση του εκλογικού συστήματος της απλής αναλογικής. Τι μας λένε χρόνια τώρα: Η μη καθιέρωση της απλής αναλογικής έχει ως αποτέλεσμα να κυβερνάται η χώρα από μονοκομματικές κυβερνήσεις, κυβερνήσεις που, συνεπαρμένες από την αλαζονεία της εξουσίας, εφορμούσαν ως κατακτητές στον κρατικό μηχανισμό, καταλάμβαναν όλες τις θέσεις της Δημόσιας Διοίκησης, επικρατούσε παντού η αδιαφάνεια, η ρουσφετολογία, η διαφθορά.
Μας έλεγαν ότι με την απλή αναλογική θα επιβάλλονταν αναγκαστικά η «κουλτούρα της συνεργασίας», του διαλόγου και η Δημόσια Διοίκηση απαλλαγμένη από τα δεσμά του κομματικού μηχανισμού θα βάδιζε στον δρόμο της αξιοκρατίας και της ανάδειξης των πλέον ικανών στελεχών, με τελικό στόχο και σκοπό τον πλήρη εκσυγχρονισμό του κράτους
Σήμερα, έτσι το έφερε η μοίρα, δυο χρόνια τώρα η χώρα κυβερνάται από συμμαχικές κυβερνήσεις που υποστηρίζονται από τρία κόμματα. Το πάγιο αίτημα ικανοποιήθηκε! Όλοι ανέμεναν ότι τουλάχιστον το θέμα της διαφάνειας και της απελευθέρωσης της Δημόσιας Διοίκησης θα ήταν γεγονός. Όμως η προσγείωση στην «ελληνική πραγματικότητα» ήταν το λιγότερο ανώμαλη. Εδώ έχουμε ένα ξεδιάντροπο μοίρασμα της λείας που λέγεται κυβερνητική μηχανή. Συμφώνησαν, λέει, ότι το κράτος, η Δημόσια Διοίκηση, τους ανήκει αναλογικά με αναλογία 4-2-1 και έτσι τοποθετούν τα στελέχη τους στους διαφόρους οργανισμούς και τα νομικά πρόσωπα.
Τέτοιας μορφής κομματισμός δεν υπήρχε ούτε στις πιο μαύρες εποχές των μονοκομματικών κυβερνήσεων. Εκεί πότε – πότε, έτσι για ξεκάρφωμα, τοποθετούσαν και κάποιους αντίθετους κομματικά σε θέσεις ευθύνης!
Στις μέρες μας είναι σε εξέλιξη η «κρίση» για τους νέους διοικητές και αναπληρωτές διοικητές στα νοσοκομεία.
Τα κομματικά γραφεία έχουν πάρει φωτιά. Έχουν, λένε, μοιράσει τα νοσοκομεία σε γαλάζια, πράσινα, ροζ με τη γνωστή αναλογία 4-2-1 και ο αξιότιμος κος υπουργός της Υγείας αναμένει τους κομματικούς εκλεκτούς για να ανακοινώσει τις νέες διοικήσεις…
Έφτασε μάλιστα ο εκπρόσωπος της ΔΗΜΑΡ να προτείνει στους κομματικούς φίλους του να στείλουν τα βιογραφικά τους και στα γραφεία του κόμματος!
Κανέναν δεν απασχολεί αν ο προτεινόμενος έχει τα ανάλογα προσόντα για να αναλάβει τις τύχες ενός νοσοκομείου. Μας αρκεί η κομματική του ταυτότητα!
Για σκεφτείτε το λίγο: Ας υποθέσουμε ότι υποβάλλει αίτηση για να αναλάβει ως διοικητής του «Ευαγγελισμού» ο πλέον πετυχημένος και δοκιμασμένος υποψήφιος, ειδικός στη Διοίκηση Μονάδων Υγείας, ο οποίος όμως έχει την «ατυχία» να μην διαθέτει κομματικά διαπιστευτήρια, ή να μην είναι «κολλητός» του κυρίου Χ της ΔΗΜΑΡ, στην οποία έχει ανατεθεί ο «Ευαγγελισμός». Αυτός λοιπόν δεν έχει καμία τύχη! Θα προτιμηθεί ο «ΔΗΜΑΡίτης» φίλος ή μέλος αρκεί να έχει πτυχίο ΑΕΙ ή ΑΤΕΙ (έστω και ιχθυοκαλλιέργειας ή δασοπονίας…) και να διαθέτει λευκό ποινικό μητρώο. Σε ποιον θα αναφέρεται ο συγκεκριμένος διοικητής; Στον προϊστάμενο υπουργό ή στον πολιτικό καθοδηγητή; Μήπως έχουμε και διαφορετικές πολιτικές στα νοσοκομεία ανάλογα με την κομματική προέλευση του διοικητή;
Η αποθέωση της υποκρισίας είναι ότι συγκρότησαν και «ανεξάρτητη» επιτροπή αξιολόγησης και αιτήσεων των υποψήφιων διοικητών.
Όμως κανένας μέχρι σήμερα (δυο μήνες μετά) δεν γνωρίζει αν συνεδριάζει, πότε συνεδριάζει και με τι κριτήρια θα προτείνει τους πλέον «κατάλληλους». Εν τω μεταξύ στα νοσοκομεία επικρατεί, εν όψει αλλαγών, πλήρης απραξία.
Λεβέντες της τρικομματικής, μια παλιά παροιμία λέει: «Όταν συμφωνούν η γάτα και τα ποντίκια καταστρέφεται ο μπακάλης…».
Εσείς μπορεί να συμφωνείτε στη διανομή των λάφυρων της εξουσίας, αλλά κανένας δεν σας εξουσιοδότησε γι’ αυτό. Για άλλα (σπουδαία και μεγάλα) υποτίθεται ότι έχετε αναλάβει τα καθήκοντα της διακυβέρνησης της χώρας και όχι να μοιράζετε, με τη λογική του Καραγκιόζη, τη Δημόσια Διοίκηση.
Κάποιος από τους «κακούς» ξένους είπε ότι η Ελλάδα είναι «μη μεταρρυθμίσιμη χώρα». Με αυτά τα τερτίπια επιβεβαιώνεται καθημερινά..