Η πρώτη γαλλόφωνη ταινία του Ιρανού Ασγκάρ Φαραντί, που τράβηξε διεθνώς την προσοχή με το «Τι απέγινε η Έλλυ» και κυρίως το «Ένας χωρισμός», είναι πριν απ’ οτιδήποτε άλλο μια ειλικρινής απόπειρα προσέγγισης της γαλλική κουλτούρας. 

 
Σκηνοθεσία: Ασγκάρ Φαραντί
Πρωταγωνιστούν: Μπερενίς Μπεζό, Ταχάρ Ραχίμ, Αλί Μοσάφα
 
Η πρώτη γαλλόφωνη ταινία του Ιρανού Ασγκάρ Φαραντί, που τράβηξε διεθνώς την προσοχή με το «Τι απέγινε η Έλλυ» και κυρίως το «Ένας χωρισμός», είναι πριν απ’ οτιδήποτε άλλο μια ειλικρινής απόπειρα προσέγγισης της γαλλική κουλτούρας. Ο Φαραντί προσπαθεί με σεβασμό και χωρίς έτοιμες ιδέες να κατανοήσει μια πραγματικότητα όπου η αποσύνθεση και ανασύνθεση των οικογενειών είναι καθημερινό φαινόμενο και το παρόν προσπαθεί με κάθε τρόπο να επιβληθεί σε ένα παρελθόν που γίνεται όλο και πιο σύνθετο. Η επιφάνεια μιας τέτοιας ιστορίας μπορεί να μοιάζει σαπουνοπερική, γι’ αυτό απαιτείται ευλαβική προσήλωση ώστε η αλήθεια των ηρώων να ακουστεί πέρα από τα μπανάλ σχήματα.
 
Για να τα καταφέρει, ο Φαραντί πρέπει να χειριστεί μια πολυπρόσωπη οικογενειακή ίντριγκα, που στα χαρτιά περιέχει μπόλικες δόσεις μελό και αστυνομικού μυστηρίου. Η Μαρί ετοιμάζεται να πάρει διαγύζιο με τον Ιρανό σύζυγό της Αχμάντ, ώστε να μπορέσει να παντρευτεί με τον Σαμίρ, στον τρίτο της γάμο. Μόνο που η μεγάλη κόρη της Μαρί από τον πρώτο της γάμο έχει έντονες αντιρρήσεις για τον Σαμίρ, που ετοιμάζεται για το επόμενο βήμα στη ζωή του ενώ η γυναίκα του βρίσκεται σε κώμα έπειτα από μια αποτυχημένη απόπειρα αυτοκτονίας.
 
Εάν όλα τα παραπάνω μοιάζουν αφόρητα μπερδεμένα, ο Φαραντί τα αφήνει να ξετυλιχθούν (αλλά όχι απαραίτητα να λυθούν) με αξιοθαύμαστη απλότητα, υπομονή κι εμπιστοσύνη. Χωρίς να τρέχει λαχανιασμένο πίσω από τις θεαματικές συγκρούσεις και τις γαργαλιστικές αποκαλύψεις, το «Παρελθόν» δίνει χρόνο στους πρωταγωνιστές, μεταβαίνοντας νηφάλια μαζί τους από τις συναισθηματικές εξάρσεις στις στιγμές αμηχανίας. Ο Φαραντί επεξεργάζεται ένα στιλ που θυμίζει Πιαλά στην ατμόσφαιρα των σκηνών και στην καθοδήγηση των ηθοποιών, για να ανακαλύψει ξανά έναν ρεαλισμό ρέοντα και ποιητικό, που δεν εκβιάζει το δραματικό εφέ της φυσικότητας. Κι αν οι χειρισμοί των απανωτών ανατροπών δεν είναι πάντοτε αψεγάδιαστοι, ο Φαραντί μας έχει ήδη αποζημιώσει με ένα έξοχο πρωταγωνιστικό τρίο (το βραβείο ερμηνείας στις Κάννες για την Μπερενίς Μπεζό δεν μοιάζει καθόλου παράλογο), αλλά και με ένα από τα πιο όμορφα τελικά πλάνα που έχουμε δει εδώ και πολύ καιρό.

Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.