Τζούμπα Λαχίρι, Τσανγκρί Λι, Χούνοτ Ντίας, Μοσίν Χαμίντ: Μερικά από τα ονόματα συγγραφέων τα οποία εμφανίζονται όλο και συχνότερα στις διάφορες λίστες με τα αμερικανικά «ευπώλητα».

Μια διαδήλωση – γιορτή
Κυριακή μεσημέρι, χίλιοι διακόσιοι καλλιτέχνες της όπερας ένωσαν τις φωνές τους στην πλατεία Ανεξαρτησίας της Μαδρίτης και οι γύρω κεντρικότατοι δρόμοι πλημμύρισαν από τη μουσική του Βέρντι. Ερμηνεύοντας όλοι μαζί το «Τραγούδι των Σκλάβων» από τον «Ναμπούκο», συμμετείχαν στη μεγαλύτερη διαδήλωση με θέμα τον πολιτισμό, αλλά και σε μια από τις εντυπωσιακότερες καλλιτεχνικές εκδηλώσεις. Το κέντρο της ισπανικής πρωτεύουσας είχε πλημμυρίσει από κόσμο και στα «πασέο» και τις πλατείες από τα ξημερώματα είχαν στηθεί μουσικά όργανα και μικρές θεατρικές σκηνές. Αλλού μπορούσες να παρακολουθήσεις ομιλίες πανεπιστημιακών, αλλού χιουμοριστικά σκετσάκια, αλλού να ακούσεις ροκ, αλλού να δεις αρχαιολόγους να θάβουν συμβολικά εκτυπώσεις του νόμου για την προστασία της πνευματικής κληρονομιάς της χώρας. Τριγύρω πανό που έγραφαν «Όλοι είμαστε πολιτισμός». Ενενήντα καλλιτεχνικά σωματεία συμμετείχαν στην τεράστια αυτή γιορτή διαμαρτυρίας για την περικοπή των χρημάτων που δίνονται για θέματα πολιτισμού και την αύξηση του ΦΠΑ σε πολιτιστικά αγαθά. «Η αξιοπρέπεια και η ελευθερία μας κινδυνεύουν» έγραφαν τα πλακάτ. Αυτό που συμβαίνει σήμερα δεν έχει ξανασυμβεί, τόνιζαν οι ομιλητές, αδιαφορούν και καταστρέφουν ό,τι δεν λειτουργεί μόνο με εμπορικούς όρους. Πενήντα χιλιάδες άνθρωποι τους άκουγαν προσεκτικά και ταυτόχρονα απολάμβαναν μια ολοζώντανη πόλη και αγαθά που καμιά «σοφή αγορά» δεν σκέφτεται καν να τους προσφέρει.

Λογοκρισία και καράτε
«Δεν αντέχουμε άλλο να ζούμε μέσα στον φόβο»: Ακόμα και ο Τζάκι Τσαν, ήρωας σε τόσες ταινίες καράτε, το βροντοφώναξε αυτό σε πρόσφατο συνέδριο Κινέζων κινηματογραφιστών και ηθοποιών στο Πεκίνο. «Νιώθουμε να περπατάμε σε τεντωμένο σχοινί κάθε φορά που τελειώνουμε μια ταινία και πρέπει να περάσει από την έγκριση κρατικών αξιωματούχων. Μα είναι όλοι αυτοί οι γραφειοκράτες καταλληλότεροι από εμάς να κρίνουν ή πιο πατριώτες; Έτσι δεν θα αποκτήσουμε ποτέ σινεμά» είπαν οι συγκεντρωθέντες. «Και δεν θα κερδίσουμε ποτέ τόσα χρήματα όσα οι Αμερικάνοι» συμπλήρωσε ο πονηρός Τσαν, που γνωρίζει καλά πως οι περισσότεροι κρατικοί αξιωματούχοι ενδιαφέρονται μόνο για τα χρήματα.