Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.
Η «άνοιξη της Αριστεράς» αποδείχθηκε σύντομη και παράδοξη. Αν και ξεκίνησε με την ορμητική εμφάνιση στο προσκήνιο του υποκειμενικού παράγοντα στις 25 Γενάρη, του παράγοντα που υποσχέθηκε την πολιτική υπέρβαση της σιδηράς αναγκαιότητας των «μονόδρομων» της νεοφιλελεύθερης Ευρώπης, η αντικειμενική διαλεκτική των εξελίξεων που παρακολουθήσαμε με κομμένη την ανάσα τους τελευταίους πέντε μήνες φαντάζει εκ των υστέρων αδυσώπητη.
Γράφει ο Κωνσταντίνος Καβουλάκος*
Ένα μικρό ρήγμα στο μονολιθικό οικοδόμημα της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης
Η οδυνηρή ιστορική εμπειρία της ήττας που βιώνουμε ως λαός, η οποία μένει να αφομοιωθεί και να αναλυθεί στο επόμενο διάστημα, υποδεικνύει το τέλος των ευρωπαϊστικών αυταπατών. Τα όριά τους είχαν αποκαλυφθεί ήδη στις 20 Φλεβάρη, όταν διαφάνηκε καθαρά η θέληση της Γερμανίας για γυμνή οικονομική κυριαρχία αντί για την εγκαθίδρυση της πολιτικής ηγεμονίας της σε μια Ευρώπη ίσων εταίρων. Εντούτοις, κανένας δεν μπορούσε να φανταστεί τότε ότι θα φτάναμε τόσο μακριά, στις κλειστές τράπεζες και στον ανοικτό εκβιασμό της Ελλάδας να συμμορφωθεί μπροστά στον επαπειλούμενο οικονομικό αφανισμό της. Τώρα γνωρίζουμε πια: Κανένα ευρωπαϊκό, διαφωτιστικό, ορθολογιστικό, δημοκρατικό, ούτε καν κρατικοδικαιικό ιδεώδες δεν μπορεί να ευδοκιμήσει πάνω στο δηλητηριώδες έδαφος ενός θεσμικού πλαισίου βαθιά εμποτισμένου από το πνεύμα του τεχνοκρατικού νεοφιλελευθερισμού.
Η εκκωφαντική αναντιστοιχία μεταξύ του προγράμματος, με βάση το οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ κατέκτησε την εξουσία, και των αποτελεσμάτων της πολιτικής που άσκησε μπορεί εν πρώτοις να θεωρηθεί ότι αντανακλά την απόσταση μεταξύ των καλών και ειλικρινών προθέσεων της ελληνικής κυβέρνησης και της φανερής σε όλους εξουσιαστικής μανίας της αντίπαλης πλευράς. Όμως στην πολιτική δεν υπάρχει κανένα περιθώριο να μη μαθαίνει κανείς από τις αποτυχίες του. Το δίδαγμα εδώ είναι τόσο σαφές όσο και απομυθοποιητικό: Εάν, παρά τις καλές προθέσεις της κυβέρνησης, το αρχικό σχέδιο για εγκατάλειψη της λιτότητας με παράλληλη διαγραφή τού (μεγαλύτερου μέρους του) χρέους ήταν μοιραίο να συντριβεί στο σημερινό ευρωπαϊκό πλαίσιο, τότε η μόνη δυνατότητα για μια αληθινά εναλλακτική πολιτική θα έπρεπε εξαρχής να είχε αναζητηθεί εκτός αυτού του πλαισίου.
Βέβαια η εξάλειψη των ψευδαισθήσεων δεν αφήνει κανέναν ανέγγιχτο, ούτε τους υποστηρικτές της εξόδου από το ευρώ. Το μέγεθος της πολιτικής ταπείνωσης αλλά και του οικονομικού κόστους που θα κληθούμε να καταβάλουμε για την «αποκοτιά» να θέσουμε σε αμφισβήτηση τα οικονομικά δόγματα της νεοφιλελεύθερης Ευρώπης καθιστούν στον καθένα σαφές το πόση προετοιμασία και πόσο υψηλό επίπεδο συνειδητοποίησης του λαού θα απαιτούσε η χάραξη ενός εναλλακτικού δρόμου – στοιχεία που με κανέναν τρόπο δεν υφίστανται σήμερα, και αυτό όχι μόνο εξαιτίας του κυρίαρχου προσανατολισμού της ευρωπαϊστικής Αριστεράς. Έτσι, η προσδοκία ότι η διάψευση του σχεδίου για κατάργηση της λιτότητας εντός του ευρώ θα μπορούσε να οδηγήσει άμεσα σε πολιτικές εξελίξεις υπέρ της εξόδου από την ευρωζώνη είναι φανερά ανεδαφική. Μεσοπρόθεσμα, όμως, θα πρέπει να αναμένουμε ότι το δίλημμα ευρώ ή δραχμή θα υποκαταστήσει την αντίθεση μνημόνιο – αντιμνημόνιο, η οποία – μετά την εξωτερική και εσωτερική συνθηκολόγηση της κυβέρνησης – θα χάσει πολύ γρήγορα την πολιτική δραστικότητά της.
Ακολουθήστε το topontiki.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν.
Το topontiki.gr σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά υβριστικά σχόλια και διαφημίσεις. Οι χρήστες που παραβιάζουν τους κανόνες συμπεριφοράς θα αποκλείονται. Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των αναγνωστών.