Μετά την προ ημερησίας συζήτηση στη Βουλή η κυβέρνηση θεωρεί πως προς το παρόν μπήκαν τα πράγματα στη θέση τους σχετικά με το ποιος είναι πραγματικά απολογούμενος για φαινόμενα διαπλοκής και διαφθοράς και απαντήθηκε επιτυχώς η προσπάθεια της αξιωματικής αντιπολίτευσης, σε συμμαχία με το μιντιακό κατεστημένο, να εντάξει τον ΣΥΡΙΖΑ στο κάδρο με αφορμή την «Καλογριτσιάδα».

Πλέον μπορεί να επικεντρώσει στη διαπραγμάτευση για το κλείσιμο της β’ αξιολόγησης, η οποία συνεχίζεται από τη Δευτέρα που επιστρέφουν στην Αθήνα οι εκπρόσωποι των δανειστών. 

Και πάνω απ’ όλα να επικεντρώσει στο κυνήγι της ρύθμισης του χρέους, στοιχείο το οποίο κατά την κυβέρνηση αποτελεί το κλειδί για την έξοδο στις αγορές και κατ’ επέκταση από την κρίση. 

Την περασμένη εβδομάδα και λίγο πριν έρθουν στη δημοσιότητα οι εσωτερικές διαφωνίες στο ΔΝΤ και η εισήγηση Τόμσεν για πλήρη αποχώρηση του Ταμείου από το πρόγραμμα, η κυβέρνηση μετέδιδε κλίμα αισιοδοξίας για το χρέος, παρά τις ήδη γνωστές διαφωνίες μεταξύ Λαγκάρντ και Σόιμπλε, που αναζωπυρώθηκαν δημόσια στη σύνοδο του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας.

 

Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα με βάση το οποίο κινείται η κυβέρνηση, ώς το τέλος του χρόνου θα υπάρξει μια σημαντική εξέλιξη στο θέμα του χρέους, το οποίο θα ξεκλειδώσει την ένταξη της χώρας στην ποσοτική χαλάρωση (QE). Η τελευταία με τη σειρά της θα στείλει μήνυμα οικονομικής σταθεροποίησης της χώρας και θα επιτρέψει την έξοδο στις αγορές (έστω και δοκιμαστικά, όπως εκτιμούν ορισμένοι) και επομένως θα ανοίξει ο δρόμος για την προσέλκυση επενδύσεων, κατ’ επέκταση θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας, θα πέσουν οι δείκτες της ανεργίας κ.ο.κ. 

 

Με άλλα λόγια, το θέμα του χρέους για την κυβέρνηση είναι κρίσιμο γιατί μαζί με την καλή πορεία των φορολογικών εσόδων που έχει ενισχύσει την κυβερνητική αισιοδοξία ότι δεν θα ενεργοποιηθεί ο «κόφτης» την άνοιξη του 2017, θα βοηθήσει την αντιστροφή της καθοδικής πορείας της οικονομίας και θα αποτελέσει το εφαλτήριο για την ανάκαμψη και την ανάπτυξη.

 

Σε αυτή την αλληλουχία σταδίων ποντάρει λοιπόν η κυβέρνηση εκτιμώντας ότι με τη ρύθμιση του χρέους δημιουργούνται οι προϋποθέσεις το 2017 να είναι η χρονιά που θα ανατραπεί το κλίμα στην οικονομία και την κοινωνία και η ίδια θα πατήσει στα πόδια της. Αυτή η οπτική, λένε πηγές του Μαξίμου, δεν έχει αλλάξει παρά την κλιμάκωση της αντιπαράθεσης ΔΝΤ – Σόιμπλε τις τελευταίες μέρες, που δημιουργεί ερωτήματα και προκαλεί ανησυχία για το πώς θα επιδράσει όχι μόνο στο θέμα του χρέους αλλά και στην ίδια την αξιολόγηση. 

 

Το Μαξίμου εκτιμά πως παρά το γεγονός ότι ο Σόιμπλε εμφανίζεται εκ νέου σκληρός εξαιτίας των γερμανικών εκλογών και παρά το ότι το βασικό παιχνίδι παίζεται μεταξύ του Γερμανού ΥΠΟΙΚ και του ΔΝΤ, υπάρχουν περιθώρια η κυβέρνηση να «παίξει» με τις «αντιθέσεις» και σε τελική ανάλυση είναι λανθασμένη η εντύπωση πως γίνεται ό,τι θέλει ο Σόιμπλε.

 

Έτσι ο Αλέξης Τσίπρας στην εισηγητική ομιλία του απόψε, με την οποία θα ανοίξει το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, μεταξύ άλλων θα τονίσει πως η κυβέρνηση θα καταβάλει κάθε προσπάθεια προκειμένου να ενεργοποιηθούν και να αξιοποιηθούν όλα τα «ρήγματα» που υπάρχουν στο στρατόπεδο των δανειστών. Σύμφωνα με πληροφορίες, θα υπάρξουν και επαφές του πρωθυπουργού σε ανώτατο επίπεδο, όπως με τον Γάλλο πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ και τον επίτροπο Μοσκοβισί, με στόχο να αποσπαστούν δηλώσεις θετικές ως προς τις ελληνικές θέσεις, καθώς εκτιμά ότι οι Γάλλοι όπως και η Κομισιόν είναι σε άλλη γραμμή.

 

Επίσης, από το κυβερνητικό επιτελείο παραπέμπουν στις χθεσινές δηλώσεις στο Ευρωκοινοβούλιο του Μπενουά Κερέ, μέλους της ΕΚΤ, ο οποίος σημείωσε πως όλοι οι εμπλεκόμενοι στο ελληνικό πρόγραμμα καταλαβαίνουν ότι υπάρχουν σοβαρές ανησυχίες για τη βιωσιμότητα του χρέους. Παραδέχτηκε επίσης ότι στο Eurogroup γίνεται συζήτηση για τα βραχυπρόθεσμα, μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα μέτρα που θα εξασφαλίσουν τη βιωσιμότητά του. Όσον αφορά τα μέτρα, ο υπουργός Ανάπτυξης Γιώργος Σταθάκης χθες εκτίμησε ότι θα υπάρξει άμεσα αναχρηματοδότηση μέρους του ελληνικού χρέους προς το EFSF και το ESM με μείωση επιτοκίων. Μεσοπρόθεσμα μπορεί να γίνει αναδιάρθρωση μέσω του κλειδώματος των επιτοκίων που είναι σήμερα κυμαινόμενα, ενώ η μακροπρόθεσμη λύση θα μπορούσε να είναι μια μακρά επιμήκυνση του χρέους.