Πολλοί θυμόμαστε λέξη-λέξη μία από τις καλύτερες σκηνές, όταν ο Σάκης Μπουλάς εξιστορεί στους Γιάννη Ζουγανέλη και Αργύρη Μπακιρτζή, την ιστορία του «κινήματος της Βόλβης».

Τι ακριβώς είχε γίνει, θυμίζει ένα παλαιότερο δημοσίευμα του topontiki.gr, που επαναφέρουμε λόγω της… επετείου.

Το 1979, στη Χαλκιδική γίνεται το 1ο Συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας. Οι 200 εκλεγμένοι σύνεδροι έχουν καταλύσει στο Athos Palace, όπου λαμβάνει χώρα και το συνέδριο. Ένα βράδυ, ένας ψηλός νεαρός με μουστάκι προσεγγίζει –σύμφωνα με τον θρύλο- μια από τις καθαρίστριες του ξενοδοχείου της παραδίδει ένα φάκελο με προκηρύξεις και την ενημερώνει ότι είναι εντολή του Κωνσταντίνου Καραμανλή, να μοιραστούν στα δωμάτια των συνέδρων.

Η καθαρίστρια προφανώς με δέος που μετατρέπεται σε εντολοδόχο του λεγόμενου «Εθνάρχη» πραγματοποιεί τα όσα της ζήτησε ο ψηλός μυστακοφόρος νεαρός. Το επόμενο πρωί οι σύνεδροι, μεταξύ των οποίων και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, θα ξυπνήσουν για να βρουν κάτω από την πόρτα τους, την προκήρυξη του «Κινήματος της Βόλβης» με την σκληρή κριτική στο κυβερνητικό κόμμα, το οποίο η φράξια εντός της Νέας Δημοκρατίας, απαιτεί να μετατραπεί «από αρχηγικό κόμμα, σε κόμμα αρχών».

Η «Κίνηση της Βόλβης» διαγράφηκε σχεδόν σύσσωμη από το κόμμα, με προσωπική απόφαση του Κωνσταντίνου Καραμανλή, για να επιστρέψουν λίγο-λίγο αργότερα επί αρχηγίας Γεωργίου Ράλλη και Ευάγγελου Αβέρωφ. Ο ψηλός με το μουστάκι, βεβαίως, δεν είναι άλλος, από τον μετέπειτα Πρόεδρο της Βουλής και για λίγο Πρόεδρο και της Νέας Δημοκρατίας.

Αν έχετε το κουράγιο, μπορείτε να πάρετε μια γεύση από την κριτική που έκανε η «Κίνηση της Βόλβης» στη Νέα Δημοκρατία, από την εισήγηση που σώζεται από το Α’ Πανελλαδικό Συνέδριο της φράξιας και την οποία παρουσιάζει ο Ντίνος Φούντζηλας

Αν το κουράγιο σας, δεν σας έχει εγκαταλείψει ακόμα, μπορείτε να ακούσετε και την εισηγητική ομιλία, του τότε πρωθυπουργού, ιδρυτή και προέδρου της Νέας Δημοκρατίας, Κωνσταντίνου Καραμανλή στο 1ο Συνέδριο του κόμματος το 1979, λίγες ώρες μετά την διανομή της προκήρυξης της «Κίνησης της Βόλβης». Στην οργισμένη ομιλία του, μπορεί κανείς να αλιεύσει την απάντηση σε όσους τον αμφισβητούσαν ως εκ τούτου και στους νεολαίους της φράξιας.