Τι κι αν ολόκληρη η Ευρώπη καταδικάζει με συντριπτικές πλειοψηφίες τα εγκλήματα του κομμουνισμού, οι Έλληνες εκπρόσωποι όλων των κομμάτων δεν τολμούν να συνταχθούν με την ευρωπαϊκή πλειοψηφία μην και παρεξηγηθούν οι σύντροφοι του Περισσού! Ωστόσο, το πρόβλημα  δεν είναι αν ψηφίζουν ή όχι την καταδίκη του κομμουνισμού οι Έλληνες ευρωβουλευτές. Δικαίωμά τους είναι να εξευτελίζονται. Το πρόβλημα είναι -και είναι τεράστιο- ότι στο ελληνικό κοινοβούλιο υπάρχει ένα κόμμα το οποίο έχει επιβάλλει άτυπα το πρωτοφανές να είναι εκτός ελέγχου και υπεράνω των νόμων που ισχύουν για όλους. 

Ποιος ακριβώς θα μας απαντήσει τι σημαίνει ότι το ΚΚΕ απαγορεύει τον έλεγχο των οικονομικών του και κυρίως γιατί αυτό γίνεται αποδεκτό από όλα τα υπόλοιπα κόμματα που ελέγχονται; Υπάρχει κάποια ειδική συνταγματική εξαίρεση, που μας διαφεύγει για το κόμμα που θεμελιώδης στόχος του είναι η κατάργηση του συντάγματος και η κατάλυση της δημοκρατίας; 

Τελευταία όλο και περισσότερο κάνουν την εμφάνισή τους συντεταγμένα τάγματα ροπαλοφόρων συνεπικουρούμενα και από «ψιλούς οπλίτες» της επανάστασης που καταλαμβάνουν υπουργεία, εργασιακούς χώρους παρεμποδίζοντας την συντριπτική πλειονότητα των εργαζομένων να εργαστεί  στο όνομα του …«δίκιου του εργάτη», το οποίο γνωρίζουν οι μισθοφόροι κι όχι οι εργαζόμενοι. Παραβιάζουν ατιμώρητα δικαστικές αποφάσεις που κρίνουν τις απεργίες παράνομες, στελέχη του δέρνουν ανηλεώς αστυνομικούς προκαλώντας το δημόσιο αίσθημα – και βγαίνει η ηγεσία του ΚΚΕ  να μας κατηχήσει ότι πρόκειται για πράξη αντίστασης, προφανώς εναντίον των κατασταλτικών δυνάμεων του φασιστικού αστικού κράτους. Όλη αυτή η έκνομη συμπεριφορά εκ μέρους ενός (δηλωμένων προθέσεων) σταλινικού κόμματος, θεωρείται αυτονόητη και κυρίως αγωνιστικό δικαίωμα του ΚΚΕ που κανένας «σάπιος» αστικός νόμος δεν τολμά να αγγίξει. Αν αυτό δεν αποτελεί απόλυτη ύβρη απέναντι στο ελληνικό κράτος που ανέχεται αδιαμαρτύρητα -και συνένοχα- την ύπαρξη αυτής της σοβιετικής νησίδας που δρα υπεράνω των νόμων, τότε δεν μπορούμε να κάνουμε λόγο για κράτος δικαίου όπου εφαρμόζεται στοιχειωδώς η ισονομία.