Ύστερα από λίγες ημέρες κινητοποιήθηκαν και οι αρχές αλλά πουθενά δεν υπήρχε ίχνος της μητέρας και των παιδιών της.

Είχαν μπει βαθιά στη ζούγκλα και επιβίωσαν εκεί επι 34 ολόκληρες ημέρες. Έπιναν μόνο νερό από τα ποτάμια και έτρωγαν καρπούς και φρούτα. Ήταν όλοι τους τυχεροί που δεν συναντήθηκαν με κανένα μεγάλο αρπακτικό ζώο. Κοιμόντουσαν τα βράδια στις ρίζες των δέντρων ενώ ύστερα από λίγες ημέρες τα παπούτσια που φορούσαν διαλύθηκαν και έμειναν ξυπόλητοι.

Τους βρήκε τυχαία στις όχθες ενός μεγάλου ποταμού στη ζούγκλα, ένα περιπολικό πλοιάριο του πολεμικού ναυτικού του Κολομβίας. Η μητέρα και τα τρία παιδιά της ήταν σε άθλια κατάσταση. Βρώμικοι, με σκισμένα ρούχα διψασμένοι και υποσιτισμένοι.

Σύμφωνα με τα τοπικά ΜΜΕ σημαντικό ρόλο στο να βρεθούν ζωντανοί έπαιξαν τα μέλη μιας φυλής ιθαγενών, της φυλής Σεκόγια, που είδαν τη μητέρα να περιφέρεται μακριά από τον καταυλισμό τους και έστειλαν άνθρωπο να ενημερώσει τις τοπικές αρχές. Έτσι άρχισαν να γίνονται έρευνες στη συγκεκριμένη περιοχή.