Κύπρος (99,1%), Αυστρία, Μάλτα, Ελλάδα (95,7%) και Κροατία, σύμφωνα με στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η Κομισιόν.

Ωστόσο 294 ή 1,3% των περιοχών των υδάτων κολύμβησης στην ΕΕ αποδείχτηκαν κακής ποιότητας. Ενώ το μερίδιο των περιοχών κακής ποιότητας μειώθηκε ελαφρά από το 2013, τα προβλήματα παραμένουν στα ύδατα κολύμβησης κακής ποιότητας ή στα ύδατα κολύμβησης που συχνά επηρεάζονται από τη βραχυπρόθεσμη ρύπανση.

Σε έξι ευρωπαϊκές χώρες, το 3% ή περισσότερο των υδάτων κολύμβησης ήταν κακής ποιότητας. Τα ηνία κρατά η Αλβανία (5,9%) και έπονται Εσθονία (5,6%), Ουγγαρία (3,9%), Ιρλανδία (3,4%), Κάτω Χώρες (3,3%) και Σλοβακία (3,1%).

Σύμφωνα με την οδηγία για τα ύδατα κολύμβησης, το μπάνιο πρέπει να απαγορεύεται οριστικά ή να υπάρχει μόνιμη συμβουλή κατά της κολύμβησης σε τοποθεσίες υδάτων κολύμβησης που έχουν χαρακτηριστεί ως ανεπαρκείς για πέντε συνεχόμενα χρόνια ή περισσότερο.

Το 2019, αυτό ίσχυε για 55 περιοχές κολύμβησης: 36 στην Ιταλία, οκτώ στην Ισπανία, τέσσερα στο Ηνωμένο Βασίλειο, δύο στη Γαλλία και από μια στην Τσεχία, τη Δανία, την Ιρλανδία, τις Κάτω Χώρες και τη Σουηδία αντίστοιχα.