Συντριπτική νίκη επέτυχε ο εθνικιστής πρωθυπουργός της Ουγγαρίας εξασφαλίζοντας τέταρτη θητεία στις γενικές εκλογές.

Ο Βίκτορ Όρμπαν, με καταμετρημένο σχεδόν το σύνολο των ψήφων παίρνει ποσοστό 53% έναντι του 35% της συμμαχίας των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Και στον επινίκιο λόγο του ο Βίκτορ Όρμπαν έστειλε ένα μήνυμα που προκάλεσε χειρότερο πονοκέφαλο σε πολλούς από τους ευρωπαίους εταίρους του.

Ο Βίκτορ Όρμπαν αντί να ασχοληθεί με τα του οίκου του μετά τις γενικές εκλογές έστρεψε τα βέλη στις Βρυξέλλες και Κίεβο, επικρίνοντας τους «γραφειοκράτες των Βρυξελλών» και χαρακτηρίζοντας «αντίπαλο» τον πρόεδρο της Ουκρανίας, Βολοντίμιρ Ζελένσκι.

Παρότι ο Ούγγρος πρωθυπουργός έχει καταδικάσει την ρωσική εισβολή και έχει υποδεχτεί μισό εκατομμύριο Ουκρανούς πρόσφυγες, αρνείται την χορήγηση και την διέλευση στρατιωτικής βοήθειας προς την Ουκρανία (με την οποία η Ουγγαρία έχει κοινά σύνορα) και γι αυτό δέχεται επιθέσεις από τον Ουκρανό πρόεδρο, Ζελένσκι.

«Ποτέ δεν είχαμε τόσο πολλούς αντιπάλους», δήλωσε ο Βίκτορ Όρμπαν, εξηγώντας ότι αναφέρεται στους «γραφειοκράτες των Βρυξελλών, στα διεθνή κυρίαρχα Μέσα Ενημέρωσης και στο Ουκρανό πρόεδρο». Ο κύριος Όρμπαν πρόσθεσε ότι το κόμμα του πέτυχε «έναν τεράστιο θρίαμβο», που είναι ορατός «από το φεγγάρι και οπωσδήποτε από τις Βρυξέλλες».

Γιατί πονοκεφαλιάζουν στις Βρυξέλλες

Η νίκη Όρμπαν είναι ένας πονοκέφαλος για τους Ευρωπαίους, εκτιμά η Κάτια Άλμπερ, του BBC, σημειώνοντας ότι χθες το βράδυ μπορούσες από το Λονδίνο να ακούσεις το συλλογικό χτυποκάρδι των Ευρωπαίων ηγετών, την ώρα που άκουσαν την επινίκια ομιλία του Όρμπαν.

Ο Όρμπαν έχει έλθει κατ΄ επανάληψη σε ανοικτή αντιπαράθεση με τους εταίρους του στην ΕΕ για θέματα δικαίου και ελευθερίας του λόγου, για τα ανθρώπινα δικαιώματα και το μεταναστευτικό και εσχάτως για το ουκρανικό.

Αυτός ο ιδιόρρυθμος «ανελεύθερος δημοκράτης», όπως τον χαρακτηρίζει το BBC, διατηρεί πολύ στενές σχέσεις με τον Ρώσο πρόεδρο, Βλαντίμιρ Πούτιν, αγοράζει πετρέλαιο και φυσικό αέριο από την Μόσχα (όπως κάνουν και πολλοί άλλοι Ευρωπαίοι) και δεν κρύβει την συμπάθειά του προς τον ηγέτη του Κρεμλίνου.

Το δίλημμα που δεν έπεισε

Η ουγγρική αντιπολίτευση προσπάθησε να αλλάξει την τάση του εκλογικού σώματος με αφίσες στις οποίες ο Όρμπαν ήταν δίπλα στον Πούτιν, θέτοντας το δίλημμα :  «Ούγγρος Πούτιν ή Ευρώπη». Δεν τα κατάφερε. Το αποτέλεσμα της κάλπης δεν αφήνει καμία απορία.

«Ανησυχώ για τον φίλο μας στην Βουδαπέστη», έλεγε στην Κάτια Άλμπερ του BBC ένας Ευρωπαίος υπουργός Εξωτερικών πριν από την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία.

Τα κρατικά ΜΜΕ στην Ουγγαρία υιοθετούν χωρίς δεύτερη σκέψη τις θέσεις της Μόσχας στο ουκρανικό, κάτι που δεν εκπλήσσει αν σκεφτούμε ότι στα 12 χρόνια της κυριαρχίας του ο Βίκτορ Όρμπαν έχει δημιουργήσει ένα ευρύ και ισχυρό δίκτυο υποστηρικτών των θέσεών του σε όλα τα Μέσα- δημόσια και ιδιωτικά.

Οι άνθρωποι του Όρμπαν ελέγχουν τα πάντα- ΜΜΕ, οικονομία, επιχειρήσεις, την ακαδημαϊκή κοινότητα, ακόμα και τις ΜΚΟ. Το σύστημα πατροναρίσματος του Όρμπαν έχει δημιουργήσει μια νέα ελίτ πλούσιων συντηρητικών μεγιστάνων, τους οποίους η αντιπολίτευση αποκαλεί «ολιγάρχες». Κάπου παραπέμπει αυτή η λέξη.

Όμως ο Βίκτορ Όρμπαν δεν είναι ούτε ο Ιταλός Σαλβίνι, ούτε η Γαλλίδα Μαρίν Λε Πεν. Είναι ηγέτης μιας χώρας μέλους της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, ο μακροβιότερος Ευρωπαίος ηγέτης που συμμετέχει στα συμβούλια κορυφής και μάλιστα σε μία  περίοδο που το ΝΑΤΟ και η ΕΕ βρίσκονται στα χαρακώματα με αντίπαλο  τη ν Ρωσία του Πούτιν.

 «Υπάρχει ένα όργιο παραπληροφόρησης για το Ουκρανικό», λέει στο BBC ο πολιτικός αναλυτής Πίτερ Κρέκο, σε βαθμό που πολλοί Ούγγροι πιστεύουν ότι ο πόλεμος προκλήθηκε από το Κίεβο. Ο Όρμπαν επιρρίπτει ευθέως τις ευθύνες στον Ζελένσκι και μάλιστα υποστηρίζει ότι ο Ουκρανός πρόεδρος συμμάχησε με την αντιπολίτευση για να σύρει Ούγγρους στρατιώτες στον πόλεμο κατά της Ρωσίας.

Ο «πολιτικός πραγματισμός» και ο κυνισμός

Ο Όρμπαν θεωρεί εαυτός «πολιτικό πραγματιστή». Ένας φανατικός αντικομμουνιστής και νοσταλγός του εθνικιστικού συντηρητισμού των προηγούμενων αιώνων, αρέσκεται να βρίσκεται σε αντιπαράθεση με τους υπόλοιπους Ευρωπαίους, να σπρώχνει τα πράγματα στα άκρα. Οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι θεωρούν ότι το έχουν απομονώσει, αλλά κανένας στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ δεν σκέφτεται τον εξοστρακισμό του Όρμπαν. Κι εκείνος προωθεί με κυνισμό την δική του ατζέντα σε ένα κλαμπ κρατών, όπου υποτίθεται πως θα έπρεπε να επικρατεί κατ΄ ελάχιστον το κράτος του δικαίου…

Όμως καθώς η σύγκρουση Ρωσίας-Δύσης κλιμακώνεται,  ο Όρμπαν  είναι ο απρόβλεπτος παράγοντας που βρίσκεται στην ευρωπαϊκή «οικογένεια» και διακηρύσσει ότι η Ευρώπη δέχεται εισβολή. Αλλά όχι από τον Βλαντίμιρ Πούτιν…

Ο Όρμπαν παρουσιάζεται ως φρουρός της σταθερότητας εν μέσω κρίσης, εκτός από τον Ζελένσκι θεωρεί αντίπαλό του και τον Τζορτζ Σόρος, εκτιμά τον Ντόναλντ Τραμπ (και τους ομοϊδεάτες του ανά τον κόσμο), προφανώς θέλει να εμπνεύσει πολιτικούς και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Το ζήτημα είναι πως οι Ευρωπαίοι ηγέτες και οι –κατά τον Όρμπαν- «γραφειοκράτες των Βρυξελλών» δεν τολμούν να πουν τα πράγματα με το όνομά τους για να μην χαλάσουν την εικόνα του ενιαίου αντιρωσικού μετώπου. Ό,τι κάνει και το ΝΑΤΟ, που προσποιείται ότι δεν βλέπει το παιχνίδι του Τούρκου προέδρου, Ρετσέπ Ταγίπ Ερντογάν.

Έτσι κέρδισε ο  «πολιτικός πραγματισμός» του Όρμπαν.

Διαβάστε επίσης:

Εκλογές Ουγγαρίας: Ξεκάθαρο το προβάδισμα του Όρμπαν

Ουκρανία: Πτώματα στους δρόμους και ομαδικοί τάφοι μετά τη σφαγή στην Μπούτσα – Εικόνες φρίκης από δορυφόρο (photos)

Η Μπριζίτ στα πόδια του Εμανουέλ Μακρόν – Viral η τρυφερή στιγμή του προεδρικού ζεύγους (photos)