Μπορεί ο πρωθυπουργός να απόλαυσε την ομιλία του στο Κογκρέσο των ΗΠΑ, όπου οι γερουσιαστές και οι βουλευτές τού χάρισαν πολύ και θερμό χειροκρότημα (περισσότερο απ’ όσο δέχεται στην ελληνική Βουλή, όπως παρατήρησε και ο ίδιος), ωστόσο η επιστροφή στα καθ’ ημάς μοιάζει να επαναφέρει την κυβέρνηση στη σκληρή πραγματικότητα της καθημερινότητας και της ανάγκης διαχείρισής της.

Τα αποτελέσματα του ταξιδιού του Κυριάκου Μητσοτάκη στις ΗΠΑ μπορεί να χρειαστεί χρόνος για να αποσαφηνιστούν. Ωστόσο το «ευχάριστο διάλειμμα» μοιάζει να λαμβάνει τέλος και η κυβέρνηση καλείται για άλλη μια φορά να αντιμετωπίσει πολλά και σκληρά ερωτήματα και διλήμματα που της θέτει η πραγματικότητα, καθώς, σύμφωνα με τον πρωθυπουργό, έχει μπροστά της έναν δύσκολο χρόνο μέχρι τις κάλπες.

Μπορεί η Ελλάδα να έλαβε τα εύσημα από τον «Μπαϊντενόπουλο» (ή «Μπαϊντενάκη», όπως τον αποκάλεσε ο Κ. Μητσοτάκης) για την ξεκάθαρη στάση που έλαβε στο ζήτημα της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία και την άμεση παροχή ανθρωπιστικής και στρατιωτικής βοήθειας, ωστόσο η ωμή πραγματικότητα είναι ότι όσο συνεχίζεται ο πόλεμος τόσο τα προβλήματα για τη χώρα – και όχι μόνο – αυξάνονται και γίνονται όλο και πιο δυσεπίλυτα, με το ενεργειακό να βρίσκεται στην κορυφή της ατζέντας.

Το «μέτωπο» της ενέργειας

Στο «μέτωπο» αυτό η κυβέρνηση, σύμφωνα με όλες τις πληροφορίες, επενδύει πολλά στο «εθνικό σχέδιο» για την αποκλιμάκωση των τιμών της ενέργειας, το οποίο, όπως είναι γνωστό, περιλαμβάνει μεγαλύτερες απ’ όσο ώς τώρα εκπτώσεις / επιδοτήσεις των λογαριασμών ρεύματος για τον Μάιο και τον Ιούνιο και παρεμβάσεις στη χονδρική τιμή από τον Ιούλιο και με ορίζοντα τουλάχιστον έως το τέλος του έτους, οι οποίες ουσιαστικά θα «απενεργοποιήσουν» τη ρήτρα αναπροσαρμογής, που έχει «τσουρουφλίσει» τους καταναλωτές.

Πάντως, και εντός της κυβέρνησης εκφράζονται ανησυχίες ότι το «πακέτο» αυτό δεν θα αποδειχθεί επαρκές, ιδίως για τα πιο αδύναμα κοινωνικά στρώματα, οπότε επανέρχεται στο προσκήνιο η συζήτηση για νέες επιδοματικές πρωτοβουλίες, όπως έγινε το Πάσχα για τους χαμηλοσυνταξιούχους και τα ΑμεΑ. Βέβαια, για την ώρα, τουλάχιστον, το οικονομικό επιτελείο έχει ξεκαθαρίσει ότι δημοσιονομικός χώρος δεν υπάρχει, ωστόσο, αν κριθεί αναγκαία νέα παρέμβαση και υπό την προϋπόθεση ότι η εκτέλεση του προϋπολογισμού πάει καλά, τότε ο χώρος αυτός αναμένεται ότι θα… βρεθεί.

Από την άλλη, πλησιάζει και η σύνοδος κορυφής της Ε.Ε. στο τέλος Μαΐου, οπότε θα συζητηθεί το ενεργειακό σε επίπεδο αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων και – ίσως – μπορεί να προκύψουν και θετικά νέα που θα λύνουν τα χέρια της κυβέρνησης για νέες παρεμβάσεις.

Βέβαια, αν κάποιος λάβει υπόψη του την αδυναμία της Ένωσης να συμφωνήσει ακόμα και για εμπάργκο στο ρωσικό πετρέλαιο, η εκτίμηση ότι θα πρέπει η Ελλάδα να κρατά μικρό καλάθι σχετικά με τη σύνοδο κορυφής θεωρείται ως η πλέον ρεαλιστική στην παρούσα φάση.

Το «φάσμα» του πληθωρισμού

Αν, όμως, τα ενεργειακά παραμένουν στην κορυφή των προβλημάτων που η κυβέρνηση καλείται να αντιμετωπίσει, ο πληθωρισμός και η γενικότερη ακρίβεια αποτελούν έναν διαρκή και διαρκώς επιδεινούμενο «πονοκέφαλο», καθώς, εκτός από το εισόδημα των πολιτών, «ροκανίζουν» και την υπομονή και ανοχή του εκλογικού σώματος προς την κυβέρνηση, κάτι που γίνεται καταφανές σε όλες τις μετρήσεις της κοινής γνώμης, έστω κι αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν καταφέρνει ακόμα να «εισπράξει» τη δυσαρέσκεια αυτή.

Άλλωστε ο φόβος της κυβέρνησης είναι ότι, αν δεν υπάρξει εμφανής βελτίωση της κατάστασης, η εικόνα αυτή μπορεί και να αντιστραφεί.

Με την Κομισιόν να «πετσοκόβει» την ανάπτυξη για το 2022 στο 3,1% και να προβλέπει μέσο πληθωρισμό στο 6,7%, αλλά και με στελέχη του οικονομικού επιτελείου να εκτιμούν ότι ο δείκτης τιμών καταναλωτή θα παραμείνει σε διψήφιο ποσοστό –αυξημένο, μάλιστα, από το 10,2% του περασμένου Απριλίου –, προφανώς οι προοπτικές δεν δείχνουν ιδιαίτερα ευοίωνες.

Πόσο μάλλον, όταν οι τιμές των καυσίμων πραγματοποιούν πραγματικό ράλι και, πλέον, εκφράζονται φόβοι ότι η αμόλυβδη μπορεί να πλησιάσει ακόμα και τα τρία ευρώ το λίτρο (ήδη βρίσκεται κοντά στα 2,5 ευρώ).

Ένα τέτοιο ενδεχόμενο αποτελεί πραγματικό «σενάριο τρόμου» για την κυβέρνηση, η οποία, εκτός των άλλων και παρά τις κατά καιρούς δηλώσεις αρμόδιων στελεχών της για μηδενική ανοχή, δεν δείχνει ότι μπορεί να τιθασεύσει – τουλάχιστον σε επαρκή βαθμό – φαινόμενα αισχροκέρδειας και κερδοσκοπίας που παρατηρούνται σε διάφορους τομείς της οικονομίας το τελευταίο διάστημα.

Μάλιστα, ο υπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων Άδωνις Γεωργιάδης, μιλώντας στον ΣΚΑΪ, δήλωσε ότι «αυτή την εβδομάδα θα ανακοινωθούν πρόστιμα σε πρατήρια καυσίμων για αισχροκέρδεια», προσθέτοντας ότι όποιος επιχειρήσει να βγάλει παραπάνω χρήματα, «θα του πάρουμε το κέρδος επί δύο».

Αναμένοντας την αντιπολίτευση

Φυσικά, η κατάσταση έτσι όπως διαμορφώνεται υποχρεώνει την κυβέρνηση να περάσει στην «άμυνα» μπροστά στο διαρκές σφυροκόπημα της αντιπολίτευσης.

Το τέλος των συνεδριακών διαδικασιών στον ΣΥΡΙΖΑ και το επερχόμενο προγραμματικό συνέδριο του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛΛ αναμένεται να «απελευθερώσουν» τα κόμματα της αντιπολίτευσης, τα οποία εκτιμάται ότι θα σκληρύνουν ακόμα περισσότερο τη στάση τους έναντι της κυβέρνησης και θα πολλαπλασιάσουν την κριτική τους προσωπικά κατά του Μητσοτάκη, σε μια προσπάθεια να φθείρουν το – για την ώρα ισχυρό – προφίλ του πρωθυπουργού και το «γκελ» που έχει στους πολίτες.

Η αρχή της «επίθεσης» θα πραγματοποιηθεί μετά την επιστροφή του πρωθυπουργού στην Ελλάδα, καθώς ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛΛ ξεκαθάρισαν ότι θα τοποθετηθούν συνολικά σχετικά με την επίσκεψη στις ΗΠΑ μετά το τέλος της.

Στο πλαίσιο αυτό η κυβέρνηση μοιάζει να «χτίζει άμυνες», στηριζόμενη στη γενικά θετική εικόνα που το ταξίδι εξέπεμψε, αλλά και στις «καθαρές» τοποθετήσεις του Μητσοτάκη για το Κυπριακό και τα ελληνοτουρκικά, ενώ σε δεύτερο επίπεδο αναμένεται να επιχειρήσει να κεφαλαιοποιήσει το ζήτημα της συμφωνίας για αγορά των μαχητικών 5ης γενιάς F-35.

Βέβαια, όπως είναι ήδη γνωστό, αν η συμφωνία με τις ΗΠΑ προχωρήσει, η χώρα δεν πρόκειται να δει F-35 στον στόλο της Πολεμικής Αεροπορίας πριν από το 2028 στην καλύτερη περίπτωση, ενώ, όπως επίσης είναι ήδη γνωστό, τα συγκεκριμένα αεροσκάφη (αν και ο πιο δόκιμος όρος είναι «πλατφόρμες οπλικών συστημάτων»…) σε καμία περίπτωση δεν ενδείκνυται να χρησιμοποιούνται όπως τα F-16 της Αεροπορίας, δηλαδή για αναχαιτίσεις τουρκικών μαχητικών ή για επιχειρήσεις «αστυνόμευσης» [για τα τυπικά, το επίσημο όνομα του προγράμματος ανάπτυξης των F-35 είναι «Joint Strike Fighter», δηλαδή Ενιαίο (σ.σ.: για όλα τα σώματα, Αεροπορία, Ναυτικό και Πεζοναύτες) Μαχητικό Κρούσης].

Και εσωτερικές «κόντρες»

Το ενδιαφέρον είναι ότι, εκτός από τις «εξωτερικές» πιέσεις που η κυβέρνηση δέχεται από την αντιπολίτευση, πλέον καλείται να αντιμετωπίσει και «εσωτερικά» ζητήματα, όπως τη συνεχιζόμενη «κόντρα» του δημάρχου Αθηναίων Κώστα Μπακογιάννη με τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη Τάκη Θεοδωρικάκο με «αιχμή του δόρατος» το ζήτημα της ασφάλειας στην πρωτεύουσα.

Την αρχή έκανε ο Μπακογιάννης, ο οποίος με τη φράση «Τάκη, δεν πάμε καλά» ζήτησε περισσότερη αστυνόμευση στο κέντρο. Το υπουργείο απάντησε με μια «επιχείρηση – σκούπα» που έλαβε μεγάλη δημοσιότητα, ωστόσο ο δήμαρχος επανήλθε λέγοντας ότι «το ραντεβού με τον κ. Θεοδωρικάκο το περιμένω».

Το ζήτημα της αστυνόμευσης και της ασφάλειας των πολιτών αποτελεί «αγκάθι» για την κυβέρνηση, η οποία εξελέγη με ένα από τα κεντρικά της συνθήματα να είναι «νόμος και τάξη» και κεντρικό στόχο την πάταξη της ανομίας σε διάφορες περιοχές της Αθήνας και άλλων μεγάλων αστικών κέντρων.

Στο πλαίσιο αυτό, οι αναφορές Μπακογιάννη σε «μαύρο χάρτη της παραβατικότητας και της εγκληματικότητας» στην πρωτεύουσα και η πίεσή του για συστηματικότερη αστυνόμευση με τακτικές περιπολίες προκαλούν προφανώς «πονοκεφάλους» στο κυβερνητικό στρατόπεδο, ιδίως όταν αυτοί έρχονται στη διάρκεια παρατεταμένης προεκλογικής περιόδου.

Το μεγάλο ερώτημα

Ωστόσο, στο πίσω μέρος όλων αυτών που αναφέρονται πιο πάνω παραμένει ένα μεγάλο ερώτημα: αν, τελικά, ο Μητσοτάκης θα επιμείνει στην απόφασή του για εκλογές στο τέλος της τετραετίας (ο ίδιος τις προσδιορίζει την άνοιξη του 2023) ή αν, υπό το βάρος των εξελίξεων και με στόχο τη διατήρηση του πλεονεκτήματος που οι δημοσκοπήσεις ακόμα δίνουν στη Ν.Δ., προχωρήσει στην προκήρυξη πρόωρων εκλογών.

Αν υπερισχύσει το δεύτερο σενάριο, τότε μιλάμε για κάλπες το φθινόπωρο του 2022 και σίγουρα πριν η κυβέρνηση κληθεί να καταθέσει τον προϋπολογισμό για το 2023.

Για την ώρα το Μαξίμου απορρίπτει μετά… βδελυγμίας το ενδεχόμενο αυτό, ωστόσο το σενάριο των εκλογών στο τέλος της τετραετίας προκαλεί άλλα προβλήματα, ιδίως δε στη λειτουργία της κυβέρνησης, κάτι που παρατήρησε και ο ίδιος ο πρωθυπουργός, στη διάρκεια του τελευταίου Υπουργικού Συμβουλίου, όταν είπε ότι θα μπορούσε να απαλλάξει από τα καθήκοντά τους υπουργούς που θέλουν να αφοσιωθούν στην προεκλογική τους εκστρατεία.

Μπορεί ο ίδιος να είπε ότι αστειευόταν, ωστόσο οι πληροφορίες λένε ότι σε κάποια υπουργεία τα… μολύβια έχουν κατέβει και ο μεταρρυθμιστικός «οίστρος» της κυβέρνησης έχει πέσει σε πολύ χαμηλά επίπεδα.

Η «προειδοποίηση» Μητσοτάκη

Στο πλαίσιο αυτό, πάντως, τα σενάρια του ανασχηματισμού της κυβέρνησης, με στόχο να πάει όσο πιο «δυνατά» γίνεται ώς το τέλος της τετραετίας, επανέρχονται στο προσκήνιο, αν και ο ίδιος ο Μητσοτάκης έχει δηλώσει κατ’ επανάληψη ότι δεν του αρέσουν οι «δομικοί» ανασχηματισμοί και ότι προτιμά να προβαίνει σε «σημειακές» παρεμβάσεις σε τομείς που κρίνει ότι δεν πηγαίνουν καλά ή χρειάζονται ενίσχυση.

Ούτως ή άλλως, πάντως, οι πληροφορίες αναφέρουν ότι παρά την «προειδοποίηση» Μητσοτάκη στο Υπουργικό, ακόμα και σήμερα παρατηρούνται διάφορες δυσλειτουργίες σε κάποια χαρτοφυλάκια, γεγονός που προκαλεί προβληματισμό.

Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν, πάντως, ότι στην παρούσα φάση το ενδεχόμενο ανασχηματισμού της κυβέρνησης δεν είναι πολύ πιθανό, κυρίως διότι το Μαξίμου δίνει μεγάλη έμφαση σε μια καλή τουριστική περίοδο και, ταυτόχρονα, δεν θέλει να στείλει το μήνυμα ότι υποκύπτει σε πιέσεις, π.χ., της αντιπολίτευσης, για την αλλαγή προσώπων σε υπουργεία αιχμής.

Διαβάστε επίσης:

Μου-Λου, δηλαδή μαρξιστής – λιμπιντιστής – Με αφορμή τα δύο χρόνια από τον θάνατο του Περικλή Κοροβέση

Η ακροβασία του Μπάιντεν

Συνέδριο για χάραξη κυβερνητικού προγράμματος