Μια από τις σημαντικότερες προσωπικότητες του γαλλικού κινηματογράφου και θεάτρου, ο ηθοποιός Ζαν-Λουί Τρεντινιάν, πέθανε σήμερα σε ηλικία 91 ετών, ανακοίνωσε η σύζυγός του, η Μαριάν, μέσω του ατζέντη του.

Ο πρωταγωνιστής του «Ζ», του «Και ο Θεός έπλασε τη γυναίκα» και της «Αγάπης», άφησε την τελευταία του πνοή σήμερα το πρωί, λόγω γήρατος, στο σπίτι του στο Γκαρ, «περιστοιχισμένος από τους οικείους του», ανέφερε η χήρα του.

Ο Τρεντινιάν (Jean-Louis Xavier Trintignant) γεννήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 1930 και ήταν Γάλλος ηθοποιός, σκηνοθέτης και οδηγός αγώνων. 

Έκανε το ντεμπούτο του στο θέατρο το 1951 και θεωρείται ένας από τους πιο προικισμένους Γάλλους δραματικούς ηθοποιούς της μεταπολεμικής εποχής, γνωστός για τους πρωταγωνιστικούς του ρόλους σε πολλές κλασικές ταινίες του ευρωπαϊκού κινηματογράφου.

Έγινε γνωστός κατά την περίοδο του γαλλικού Νέου Κύματος, κάνοντας μια κριτική και εμπορική επιτυχία στο «Και ο Θεός έπλασε τη γυναίκα» (1956), ακολουθούμενη από μια εντυπωσιακή ρομαντική στροφή στο A Man and a Woman (1966). Κέρδισε την Αργυρή Άρκτο Α’ Ανδρικού Ρόλου στο Διεθνές Φεστιβάλ Βερολίνου το 1968 για την ερμηνεία του στο The Man Who Lies και το Βραβείο Καλύτερου Ηθοποιού στο Φεστιβάλ Καννών του 1969 για τον Ζ . Κέρδισε το Βραβείο Σεζάρ Καλύτερου Ηθοποιού το 2013 για τον ρόλο του στο «Αγάπη» (Amour).

Έχει συνεργαστεί με πολλούς εξέχοντες σκηνοθέτες δημιουργούς , συμπεριλαμβανομένων των Costa-Gavras , Claude Lelouch , Claude Chabrol , Bernardo Bertolucci , Éric Rohmer , François Truffaut , Krzysztof Kieślowski και Michael Haneke.

Αυτός ο τελειομανής και συνεσταλμένος άνδρας ήταν επίσης ένα ανήσυχο πνεύμα που αποκάλυψε ότι κάποια στιγμή είχε αυτοκτονικές τάσεις: «Παραδέχομαι ότι ποτέ δεν ήμουν πολύ χαρούμενος», είχε δηλώσει ο ίδιος.

Αυτή η απαισιοδοξία τον συνόδευε για πολλά χρόνια πριν από τον θάνατο της κόρης του, της Μαρί, με την οποία διατηρούσε στενή σχέση. Η Μαρί έπεσε νεκρή το 2003, δολοφονημένη από το χέρι του συντρόφου της, του τραγουδιστή Μπερτράν Καντά. Λίγους μήνες νωρίτερα, πατέρας και κόρη είχαν ερμηνεύσει μαζί στη σκηνή τα «Ποιήματα στη Λου» του Γκιγιόμ Απολινέρ.

Η τραγωδία της Μαρί τον στοίχειωσε για πάντα. «Θα μπορούσα να έχω σταματήσει τη ζωή μου εκείνη τη στιγμή», είχε δηλώσει. Με την προτροπή της οικογένειάς του, ανέβηκε ξανά στη σκηνή και βρήκε μια «θεραπεία» στην ποίηση και το θέατρο. Το θεατρικό σανίδι ήταν «το αληθινό επάγγελμά του», όπως είπε κάποτε στο Γαλλικό Πρακτορείο. «Κάνουμε κινηματογράφο λίγο από ματαιοδοξία».

Διαβάστε επίσης:

Γαλλική υπηκοότητα στον Ασάνζ υπόσχεται ο Μελανσόν αν γίνει πρωθυπουργός

Πούτιν: Πάνω από 400 δισ. δολάρια θα κοστίσουν στην ΕΕ οι κυρώσεις που επιβάλλει

Φυσικό αέριο: Στα χαρακώματα Ρωσία και Ευρώπη – To «όπλο» του Πούτιν «απογειώνει» τις τιμές