Τα πρώτα συμπεράσματα από τις πρόσφατες εκλογές, συμπεράσματα μη αμφισβητήσιμα και που έχουν να κάνουν με την επικρατούσα πολιτική νοοτροπία, είναι τα ακόλουθα:

• ….αν η Βουλή λειτουργούσε ως Βουλή, δηλαδή ως χώρος βουλευόμενων αντιπροσώπων του λαού και όχι ως χώρος απόλυτης υποταγής της Σκέψης τους στις εντολές του κόμματος, δηλαδή του πρωθυπουργού.

• ….αν δεν διαστρεβλωνόταν η «αρχή της Δεδηλωμένης», που αφορά στην εμπιστοσύνη της πλειονότητας των βουλευτών στο πρόσωπο του πρωθυπουργού. Το να μη ψηφιστεί κάποιος νόμος, όσο κρίσιμος και να είναι, δεν σημαίνει άρση της «Δεδηλωμένης»

• ….αν το κάθε πλειοψηφούν κόμμα δεν καθίστατο απόλυτος κυρίαρχος της χώρας και έτσι η όποια καθυστέρηση αυτοδύναμης επικράτησής του, δηλαδή ανάδειξης νέου πρωθυπουργού, δεν θα σήμαινε και καθυστέρηση στη λειτουργία της χώρας.

• ….αν γινόταν πράξη η προβλεπόμενη από το Σύνταγμα Διάκριση των Εξουσιών. Δηλαδή η Εκτελεστική και η Δικαστική Εξουσία να λειτουργούσαν αυτοδυνάμως, με την ισχύουσα νομοθεσία.

• ….αν καταργείτο η τουλάχιστον παράλογη συνταγματική διάταξη περί μεταβατικής κυβερνήσεως, που αποτελεί Ελληνική επινόηση. Δύσκολο να κατανοηθεί αυτός ο πρόσκαιρος ακρωτηριασμός της χώρας. Μήπως για να πιεστεί ο λαός να αποφασίσει με «το πιστόλι στον κρόταφο»;

• ….αν εμπεδώναμε όλοι την ανάγκη συνεργασίας με τον Άλλον: τελικώς το πολιτικό πρόβλημα είναι πρωτίστως πρόβλημα φιλοσοφικό…

*Ο Νικήτας Χιωτίνης είναι ομότιμος καθηγητής Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής

Διαβάστε επίσης:

Ο ΣΥΡΙΖΑ στον καθρέφτη

Μόνοι τους και όλοι μας! Μόνο ο λαός σώζει το λαό, με ΚΚΕ ακόμα πιο δυνατό!

41% με σύνδρομο της Στοκχόλμης!