Ο μεγάλος φιλόσοφος και μαθηματικός Βέρνερ Χάιζενμπεργκ είχε πει: «Η θητεία μου στην αρχαία Ελληνική γλώσσα υπήρξε η σπουδαιότερη πνευματική μου άσκηση. Στην γλώσσα αυτή υπάρχει η πληρέστερη αντιστοιχία ανάμεσα στην λέξη και στο εννοιολογικό της περιεχόμενο.»

Το 2018, το ελληνικό κράτος ζητούσε από τις υπηρεσίες του να μη χρησιμοποιείται ο όρος λαθρομετανάστης, αλλά οι όροι «παράτυπα εισερχόμενος στη χώρα», «πρόσφυγας», «μετανάστης», «οικονομικός μετανάστης», «αιτών άσυλο», με δικαιολογία την αποτροπή χρήσης μειωτικών για την προσωπικότητα όρων και την αποφυγή φαινομένων ξενοφοβίας και ρατσισμού.

Η πρώτη αντίδραση στην απόφαση του Αρείου Πάγου να διαγραφεί η λέξη λαθρομετανάστης ήταν αν ποινικοποιείται η χρήση της γλώσσας, και κατά συνέπεια αν απαγορεύεται εν μέρει ή εν συνόλω η άσκηση της ελεύθερης σκέψης και έκφρασης. Τι σήμαινε άραγε μια τέτοια απόφαση;

Ότι θα γυρίσουμε, πάντα υπό την ηθική κάλυψη μιας ανώτερης (ευαίσθητης) ιδέας, στον ολοκληρωτισμό των ιδεολογιών του Μεσοπόλεμου, που απαγορευόταν ότι δεν υπαγορευόταν από το καθεστώς; Ήδη η νέα θρησκεία της πολιτικής ορθότητας είχε επιβάλει μια σειρά πρωτοφανών απαγορεύσεων σε συμπεριφορές, στη χρήση λέξεων και εκφράσεων, υπαγόρευσε υποχρεωτικούς κανόνες για την συγγραφή βιβλίων και την παραγωγή ταινιών, συνέταξε λίστες απαγορευμένων βιβλίων, ταινιών και έργων τέχνης τα όποια περιέχουν «προσβλητικό περιεχόμενο» ή υποκινούν τον ρατσισμό, την ξενοφοβία και τις φυλετικές διακρίσεις. Όσον αφορά την περίπτωσή μας, για τις επιτρεπόμενες και ελευθέρας βοσκής λέξεις, ο σονετογράφος Λορέντζος Μαβίλης είχε πει πολύ πριν από την έκρηξη της πολιτικής ορθότητας ότι «Χυδαία γλώσσα δεν υπάρχει. Υπάρχουσι χυδαίοι άνθρωποι».

Για να καταλάβουμε εμείς οι ανενδοίαστοι χρήστες της λέξης λαθρομετανάστης: επιτρέπεται η χρήση της λέξης ηλίθιος; Ή μήπως δεν είναι μειωτική και δεν φέρει αρνητικό φορτίο ή δεν συνιστά προσβολή; Μήπως θα ήταν πιο «κινηματικό» να χρησιμοποιήσουμε το «υστερών νοητικά»; Για τον πανηλίθιο, μάλιστα, υποθέτουμε ότι πιο ταιριαστό θα ήταν το «πολύ υστερών νοητικά»; Αν ναι, να μας κοινοποιήσουν το Λεξικό Των Απαγορευμένων Λέξεων. Να μάθουμε να μιλάμε – μη μας παρεξηγήσουν…

Ένα από τα πρώτα «επιτεύγματα» αυτό του φρικαλέου απολυταρχισμού της πολιτικής ορθότητας υπήρξε η κατάργηση της διδασκαλίας των αρχαίων ελληνικών κείμενων σε ορισμένα πανεπιστήμια αλλά και η κωμική αποκαθήλωση του Μπάρμπα Μπεν από τις συσκευασίες του ρυζιού! Τέλος πάντων, φαιδροί ποιούν φαιδρότητες. Οι κοινωνίες και οι άνθρωποι που δεν διαθέτουν την αίσθηση του γελοίου, είναι επικίνδυνοι πολλαπλώς.

Με δυο λόγια, το αλήστου μνήμης 2018 τέθηκε το βασικό ερώτημα αν σε ένα καφενείο, σε μια δημόσια συζήτηση, σε ένα άρθρο ή σε ένα λογοτεχνικό κείμενο μπορεί να γίνεται ελεύθερα η χρήση της λέξης λαθρομετανάστης ή αν αυτό συνιστά αδίκημα… Και μόνο το ερώτημα προκαλεί πολιτισμικό σοκ!

Υποθέτω πώς ο Άρειος Πάγος, έκτος αν έχει συμβεί κάποια ανεπανόρθωτη παρεξήγηση, δεν δραστηριοποιείται στην επιστήμη της Ετυμολογίας που αποτελεί κλάδο της Γλωσσολογίας και έχει ως αντικείμενο την ιστορία, την αρχική μορφή και την αρχική σημασία των λέξεων. Η λέξη λαθρομετανάστης όπως επισημαίνει η απόφαση του Αρείου Πάγου είναι πολύ πρόσφατη, φανερώνει «ηθική απαξίωση» κτλ.

Βέβαια, το πρώτο συνθετικό της λέξης δεν είναι και τόσο νέο καθώς η λέξη λαθραίος προέρχεται από το λανθάνω που σημαίνει κρύβομαι και είναι σε συνεχή και αδιάλειπτη χρήση πάνω από τρεις χιλιάδες χρόνια.

Από την άλλη, μπρος στην αιωνιότητα τι είναι τρεις χιλιάδες χρόνια; Αυτό όμως θα το συζητήσουμε μιαν άλλη φορά. Για να τελειώσουμε με αυτό το θέμα, η απόφαση του Αρείου Πάγου σχετικά με την χρήση της λέξης λαθρομετανάστης αφορά αποκλειστικά τη νομική της χρήση και τις αποφάσεις των δικαστηρίων. Άρα καλό είναι πριν μάθουμε να γράφουμε, να μάθουμε πρώτα να διαβάζουμε σωστά, κι όχι «με φόρα»!

Η φασαρία -για να βρισκόμαστε σε δουλειά και να κολλάμε προοδευτικά ένσημα- γίνεται για το υποτιθέμενο μειωτικό νόημα λαθρομετανάστης. Έκτος από το λαθρομετανάστη, έχουμε και τον λαθρέμπορο, και τον λαθροκυνηγό. Πρέπει όλες αυτές οι λέξεις να διαγραφούν γιατί προφανώς φέρουν μειωτικό περιεχόμενο; Δηλαδή, προσβάλλουν την προσωπικότητα του λαθρέμπορου ναρκωτικών; Πώς να ονομάσουμε τον Εσκομπάρ αν όχι λαθρέμπορο; «Διακινητή των τεχνιτών παραδείσων» που θα έλεγε και ο Μπωντλαίρ;

Στα «Ηθικά» του Πλουτάρχου, μνημονεύεται η ρήση του Επίκουρου  «Ει καλώς είρηται το λάθε βιώσας» που σημαίνει ζήσε κρυφά, ζήσε εν κρυπτώ ή στην αφάνεια. Κατ’ επέκταση, ζήσε απαρατήρητος, μακριά από τη δημοσιότητα και χωρίς να προβάλλεσαι. Μήπως κι αυτή η ρήση εμπεριέχει κάποιον κρυφό ρατσιστικό υπαινιγμό; Οι ευσεβείς θεράποντες των ανθρωπίνων δικαιωμάτων οφείλουν ως συνεπείς «Διάκοι και Ευταξίες» να βρίσκονται σε εγρήγορση! Για όσους δεν το γνωρίζουν, ο Τάκης Διάκος υπήρξε δημοσιογράφος λογοκριτής της δικτατορίας του Μεταξά, όπως και ο Σταύρος Ευταξίας της κατοχικής κυβέρνησης.

Με δυο λόγια, για όσους γνωρίζουν ελληνικά, λαθρομετανάστης σημαίνει αυτός που εισέρχεται σε μια χώρα δίχως να γίνεται αντιληπτός, δηλαδή κρυφά. Ποιόν ακριβώς ρατσισμό υποκρύπτει η λέξη; Το αντίθετο μάλιστα συμβαίνει από αυτό που της καταμαρτυρούν οι ορθοπολιτικοί πραιτοριανοί. Η σωστή ερμηνεία της λέξης δεν υποκρύπτει ούτε καν υπονοεί μειωτικό υπαινιγμό. Είναι περιγραφική. Ας την κάνουμε εικόνα: μια ομάδα αλλοδαπών περνά τα σύνορα μιας χώρας κρυφά. Το παράνομος, παράτυπος ή ότι απίθανο προτείνεται έκτος από ευθέως μειωτικό, εμπεριέχει και ποινική απειλή! Ωστόσο, στην περίπτωσή μας είναι σαφώς πιο ακριβείς και σωστές λέξεις στην απόδοση του νοήματος καθώς αυτοί οι άνθρωποι (λαθρομετάναστες) εισβάλλουν στα σύνορα ενός κράτους παρανόμως και παρατύπως μη διαθέτοντες τα απαραίτητα έγγραφα.

Έκτος αν κάποια ανθρωπιστική ΜΚΟ ή συλλογικότητα με ιδιαίτερη ευαισθησία στα θέματα της γλώσσας, επιθυμεί να απαλυνθεί το λαθραίος για να ανοίξει ένα «παράθυρο στο κόσμο», να γίνει ένα πρώτο βήμα νομιμοποίησης της παράνομης μετανάστευσης.

Θυμίζουμε ότι η γλώσσα, ως γνωστόν, είναι ζωντανός οργανισμός και εξελίσσεται περιγράφοντας τον σύγχρονο κόσμο σε αντίθεση με την αγλωσσία της πολιτικής ορθότητας που βασική της μέριμνα αποτελεί η κατάργηση της ιστορικής μνήμης – άρα και του παρόντος.

Ο αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος Αντισθένης υποστήριζε ότι «Αρχή σοφίας η των ονομάτων επίσκεψις». Επομένως, αντί να στέλνουμε τις λέξεις στον Άρειο Πάγο επειδή έχουμε … «μεγάλη καρδιά», πρώτα θα πρέπει να μάθουμε ελληνικά και μετά να γράφουμε τη γνώμη μας.

Διαβάστε επίσης:

Πολιτική προστασία: Αφηρημένη έννοια ή πραγματική υπηρεσία για τον πολίτη;

Εργασιακά: Καταστροφικά τα Zero-hour contract και miniJobs που προωθεί η κυβέρνηση

Οικολογία και Τοπική Αυτοδιοίκηση