Η πολιτική, ειδικά μετά την δύσκολη δεκαετία που προηγήθηκε, έχει χάσει την αξιοπιστία της, την έμπνευση που μας δημιουργούσε κάποτε η ενεργή συμμετοχή για την βελτίωση της κοινωνικής και οικονομικής πραγματικότητας.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη 2019-2023 έδωσε όμως νέα χαρακτηριστικά σε αυτήν την πραγματικότητα. Γνωρίζοντας πολύ καλά, ότι το κύριο χαρακτηριστικό της κοινωνίας ήταν η στροφή προς την ατομικότητα σε όλα τα επίπεδα και η ανάγκη σταθερής βελτίωσης των οικονομικών πόρων, άφησε μεγάλα περιθώρια στην μικροδιαπλοκή σχετιζόμενη με το δημόσιο χρήμα, την ώρα που στρατηγικά και μεθοδικά υποδαύλιζε όλα τα δημόσια αγαθά και κάθε πρόνοια κοινωνικού κράτους ενώ ταυτόχρονα επιχειρηματικοί κολοσσοί πολλαπλασίαζαν τα κέρδη τους χωρίς να αποδώσουν όσα όφειλαν στα κρατικά ταμεία.

Πατώντας διαρκώς πάνω στα λάθη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ, κατάφερε το φαινομενικά ακατόρθωτο, να αναγκάσει την αντιπολίτευση να δρα ως ενεργός κυβερνητικός εταίρος, αλλιώς να φαίνεται ως αναξιόπιστη. Στην παγίδα αυτή, έπεσαν πολλές φορές, ακόμα και πεπειραμένα και άριστα καταρτισμένα στελέχη του ευρύτερου προοδευτικού κόσμου.

Η ανανέωση της θητείας της ΝΔ δεν φαίνεται, να κυλά -προς το παρόν- σε τόσο ήσυχα νερά. Η κοινωνική κόπωση από την διαρκώς εντεινόμενη ακρίβεια, την δυσφορία διαβίωσης ειδικά στην Αττική, την αργή έως ανύπαρκτη αύξηση του βιοτικού επιπέδου, την επιδείνωση της εργασιακής πραγματικότητας και ειδικά των ωραρίων εργασίας αλλά και την ανασφάλεια που προκαλούν οι συνεχείς εγκλείσεις προς το κράτος δικαίου, φαίνεται ότι αρχίζει να επηρεάζει την εικόνα της άτρωτης επικοινωνιακά κυβέρνησης της Δεξιάς. Ωστόσο, το μεγάλο δημοσκοπικό χάσμα, μεταξύ της ΝΔ και των κομμάτων της προοδευτικής αντιπολίτευσης, δίνει αέρα στην κυβέρνηση και κυρίως συρρικνώνει τις ελπίδες συλλογικής διεκδίκησης ή αλλιώς μειώνει δραστικά την ελπίδα για μια υπαρκτή, κυβερνητική, προοδευτική, δημοκρατική Αλλαγή.

Η πρωτοβουλία της Εφημερίδας των Συντακτών να δώσει βήμα στις δυνάμεις των ευρύτερων (εντός κοινοβουλίου) Αριστερών να συνομιλήσουν ανοιχτά μπροστά και με τον κόσμο που αγωνιά για την επόμενη μέρα, έπεσε σαν κρότος και ως τέτοιος δημιούργησε αρχικά μεγάλο δισταγμό και αρνητικότητα. Θεωρήθηκε από τις ηγεσίες των δυο πιο μεγάλων κομμάτων, ως κίνηση προσωπικών τακτικών και άκαιρη, καθώς μπροστά μας έχουμε μια σημαντική εκλογική μάχη. Ίσως, κάτι τέτοιο να ίσχυε σε άλλον ιστορικό χρόνο και τόπο, όταν ακόμα ο κόσμος της δημοκρατικής παράταξης ήταν πιο «αθώος» και δεν είχε απορρίψει συλλήβδην κάθε μικρό ή μεγάλο «ηγετίσκο» που δρα με γνώμονα τον προσωπικό του δρόμο προς την εξουσία.

Ωστόσο, την εποχή των πολλαπλών κρίσεων, τώρα που οι μάσκες έπεσαν και πολλές αυταπάτες (μας) διαλύθηκαν, είναι η ώρα της πιο μεγάλης ευθύνης, είναι η ώρα της επιστροφής της πολιτικής. Και η Ιστορία δεν κάνει στάσεις, ούτε περιμένει, για την ακρίβεια όσο εμείς καθυστερούμε τόσο εκείνη τρέχει/καλπάζει υπερ των ισχυρών. Όσο η πρωτοκαθεδρία των κινήσεων βρίσκεται στην κυβέρνηση της ΝΔ, τόσο η κοινωνία θα κλείνετε στην ανασφάλεια των ατομικών λύσεων.

Και για να είμαστε, πιο ακριβείς, η συζήτηση μεταξύ των κομμάτων του προοδευτικού τόξου, έχει ανοίξει εδώ και καιρό, στα πάνελ των συζητήσεων για το Δημόσιο Πανεπιστήμιο, στα μπλόκα των αγροτών, στην νικηφόρα μάχη του Δήμου Αθηναίων, στα πολιτικά και οικονομικά πάνελ με αφορμή βιβλία και έρευνες, καμία παρθενογένεση δεν επιχειρήθηκε την Τρίτη το απόγευμα. Αντίθετα, από την χθεσινή συζήτηση στο θέατρο Άλφα, κερδισμένη βγήκε η μεγάλη δημοκρατική παράταξη, που μπορεί να απαντήσει με όρους ιστορικότητας, ταξικής σύγκλισης, ευρωπαϊκής στρατηγικής, κοινωνικής συνοχής και τεχνοκρατικής επάρκειας τα μεγάλα ερωτήματα της εποχής. Ας μην φοβηθούμε, αντίθετα να εμβαθύνουμε στις προκλήσεις της εποχής.

Η Μαριζέτα Αντωνοπούλου είναι Διδάσκουσα στο Τμήμα Κοινωνιολογίας, ΕΚΠΑ και μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής Ανανεωτικής Αριστεράς

Διαβάστε επίσης:

Το δημογραφικό δεν θέλει ασπιρίνες, απαιτεί ισχυρή χρηματοδότηση σε βάθος χρόνου και ισχυρή πολιτική βούληση

Ο YouTuber της ξεφτίλας και οι φαν του εξευτελισμού

Αυξάνονται οι τιμές λόγω των αδειών παραμονής και των βραχυχρόνιων μισθώσεων