Θα μπορούσε να πει κανείς πως όσο σκληρή κι αν είναι η σύγκρουση στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, είναι εφικτό να βρεθεί μία λυτρωτική λύση. Είτε με μία ψηφοφορία στην κεντρική επιτροπή, που θα προσδιορίσει συσχετισμούς και θα εγκρίνει πολιτικά σχέδια, είτε με ένα συνέδριο, καταστατικό ή άλλο, που θα διαμορφώσει τα επόμενα βήματα. Ακόμα και μία προσφυγή στη βάση με εκλογή προέδρου είναι στη φαρέτρα ενός κόμματος για να λύνει τα προβλήματά του – όπως ζητούν τώρα 99 μέλη της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ.

Αλλά το πρόβλημα πιθανόν να μην είναι αυτό. Για την ακρίβεια, ίσως το ζητούμενο στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ να μην είναι κατ’ ορισμένους η λύση του προβλήματος του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ.
Στο πώς θα κινηθούν οι αντιμαχόμενες πλευρές στο πεδίο της μετωπικής πλέον σύγκρουσης έχει σημασία να διαγνωστεί τι ακριβώς θέλει η κάθε μία.

Η Ζανέτ Τσίπρα, αδελφή του ιστορικού ηγέτη και πρώην πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, έγραφε προ ημερών τα εξής: «Αυτό το πολιτικό μόρφωμα που λέγεται ΣΥΡΙΖΑ τελείωσε. Ό,τι είχε να δώσει, το έδωσε. Η αλήθεια είναι ότι με την προεδρία του παρόντος πάμε από το κακό στο χειρότερο. Χρειάζεται αναμόρφωση και αναδιάρθρωση όλου του προοδευτικού χώρου. Χωρίς σηπτικές δεξαμενές».

Η κυρία Τσίπρα υπογράφει το κείμενο των 99 μελών της κεντρικής επιτροπής με το οποίο ζητείται να προκηρύξει ο Στέφανος Κασσελάκης εκλογές για την ανάδειξη προέδρου.

Εκλογές για πρόεδρο σε ποιο κόμμα όμως; Στον ΣΥΡΙΖΑ «που τελείωσε» και το χαρακτηρίζει «πολιτικό μόρφωμα»;

Αυτή η άποψη είναι μόνο της κυρίας Τσίπρα ή και άλλων εκ των αμφισβητιών του κ. Κασσελάκη;

Ο Χρήστος Σπίρτζης για παράδειγμα που θεωρούσε από το καλοκαίρι του 2023 ότι πρέπει να δημιουργηθεί μία ενιαία παράταξη στον προοδευτικό (προφανώς δια της ρευστοποίησης και διάλυσης του ΣΥΡΙΖΑ) είναι μάλλον στο ίδιο μήκος κύματος – ενδεχομένως λέει και χειρότερα.

Τα σενάρια της κεντρικής επιτροπής

Εάν εμφιλοχωρούν τέτοιου είδους απόψεις στο σώμα της κεντρικής επιτροπής πιθανόν να μην έχει καμία σημασία για πολλά στελέχη της αμφισβήτησης, τι θα πράξει ο κ. Κασσελάκης και αν θα γίνουν ή όχι εκλογές, όπως του ζητούν:

Διότι υπάρχει τα εξής ενδεχόμενα και μόνον αυτά:

• Ο κ. Κασσελάκης προκηρύσσει εκλογές όπως του λένε, η βάση δεν τον εκλέγει κι όλα καλά – για τους διαφωνούντες. Αναλαμβάνουν το κόμμα μέσα από ένα βαθύ διχασμό και προσπαθούν να το ρευστοποιήσουν σε μία «μεγάλη δημοκρατική παράταξη».
• Ο κ. Κασσελάκης προκηρύσσει εκλογές και τις κερδίζει. Τότε οι περισσότεροι (πιθανότατα οι συντριπτικά περισσότεροι) θα αποχωρήσουν. Κάποιοι το λένε ανοιχτά. Κάποιοι μέσα από τα δόντια, τύπου «θα το εξετάσουν, θα το δουν».
• Ο κ. Κασσελάκης δεν προκηρύσσει εκλογές όπως του ζητούν, αλλά ζητά ο ίδιος από τους αμφισβητίες να καταθέσουν πρόταση μομφής. Καταθέτουν πρόταση μομφής και την κερδίζουν (ισχύουν τα σημεία 1 και 2). Ή τη χάνουν. Που είναι και το πιθανότερο, καθώς οι συσχετισμοί στην ΚΕ δεν τους ευνοούν. Πιστεύει κανείς ότι μπορούν να δεσμευτούν οι αμφισβητίες ότι δεν θα συνεχίσουν τις δημόσιες δηλώσεις με κριτική επί παντός του επιστητού; Ότι δεν θα συνεχίσουν τον πόλεμο φθοράς ώστε να επιβεβαιωθεί η Ζανέτειος ρήση «αυτό το πολιτικό μόρφωμα που λέγεται ΣΥΡΙΖΑ τελείωσε. Ό,τι είχε να δώσει, το έδωσε… χρειάζεται αναμόρφωση και αναδιάρθρωση όλου του προοδευτικού χώρου»;
• Ο κ. Κασσελάκης δεν προκηρύσσει εκλογές όπως του ζητούν, αλλά ζητά ο ίδιος από τους αμφισβητίες να καταθέσουν πρόταση μομφής. Οι αμφισβητίες βρίσκουν πρόφαση, καθώς οι συσχετισμοί είναι εναντίον τους, ότι θα απαιτείται μυστική ψηφοφορία (η οποία πάντως δεν προβλέπεται από το καταστατικό), επικαλούνται ίσως προς τούτο ότι πρόκειται για «ψηφοφορία επί προσώπου» (άσχετο πεδίο στο καταστατικό) ή ότι στη Βουλή στήνονται κάλπες σε ανάλογες περιπτώσεις – στην πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης η ψηφοφορία είναι ονομαστική παρεμπιπτόντως. Και αποχωρούν προκαλώντας μπάχαλο στην κεντρική επιτροπή – όπως έκαναν παλαιότερα η Ομπρέλα και οι «6+6».
  Στην πραγματικότητα είναι πολύ πιθανό, πέρα από την ρευστοποίηση που ονειρεύονται κάποιοι διαφωνούντες για τον ΣΥΡΙΖΑ, να σχεδιάζουν ως πρώτο βήμα την μπαχαλοποίηση.

Η στάση του Κασσελάκη

Για να ξεκαθαριστεί το πεδίο και να έχει νόημα κάθε συζήτηση για την προσπάθεια εξεύρεσης κοινής λύσης, πρέπει και ο Στέφανος Κασσελάκης να αναλάβει τις ευθύνες του. Να κάνει γενναία αυτοκριτική, αναγνωρίζοντας τα πολλά και σοβαρά λάθη που έχει κάνει.

Όλα αυτά έχουν προϋποθέσεις, που αφορούν και την ηγεσία.

• Να αναλάβει για παράδειγμα ο πρόεδρος συγκεκριμένες δεσμεύσεις ότι θα επιδιώξει τη σύνθεση και την αξιοποίηση στελεχών, χωρίς ενοχοποίηση της διαφορετικής άποψης (άποψης, όχι πολεμικής).
• Να αντιληφθεί ότι δεν μπορεί να ανοίγει εσωτερικά μέτωπα με την πρώτη ευκαιρία, ακόμα κι αν του δίδονται κάποιες αφορμές, αλλά εκείνος έχει πρώτος απ’ όλους καθήκον να συνθέτει.
• Να διαβεβαιώσει με συγκεκριμένους ότι θα δρα συλλογικά. Να καταλάβει ότι το κόμμα είναι εθελοντική ένωση και πέρα απ’ όλα τα άλλα η ηγεσία οφείλει να εμπνέει.
• Να διασφαλίσει μία συντεταγμένη πορεία. Ίσως και προς κάλπες. Αλλά αν είναι να πάει σε κάλπες, αυτό δεν πρέπει να γίνει με τρόπο βιαστικό, όπως έκαναν το καλοκαίρι του 2023 οι σημερινοί αμφισβητίες του, που θεωρούσαν τότε ότι αφού έχουν βρει την επόμενη αρχηγό (Αχτσιόγλου) δεν έχει καμία σημασία η όποια συζήτηση στα συλλογικά όργανα για τα αίτια της εκλογικής κατάρρευσης και για τη διαμόρφωση ενός σαφούς πολιτικού σχεδίου. Επέλεξαν τότε διαδικασία fast track προσβάλλοντας εντελώς και τα στελέχη (που τα είδαν σαν κουκιά) και τη βάση (που απλώς την ήθελαν κομπάρσο στη νέα κατανομή ρόλων). Άλλωστε ποτέ δεν ήθελαν εκλογή αρχηγού από τη βάση και ο Αλέξης Τσίπρας ίδρωσε να περάσει τη συγκεκριμένη διάταξη το 2022.

Ο κ. Κασσελάκης οφείλει να λειτουργήσει θεσμικά, με βάση το καταστατικό και να πάρει υπόψη του ότι ένα κομμάτι του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ δεν τον θέλει. Όχι βέβαια για να υποταχθεί σε όσους ήδη έχουν… αναχωρήσει από το κόμμα (Ζανέτ Τσίπρα, Σπίρτζη κ.α), αλλά να περιφρουρήσει τη θεσμική λειτουργία, το πλαίσιο των συλλογικών δράσεων, την ανάγκη για ουσιαστική συζήτηση με τη συμμετοχή του κομματικού σώματος, των στελεχών και των μελών, και αν το κρίνει και επιβάλλεται, ακόμα και προσφυγή στις κάλπες.

Είναι εντελώς αβέβαιο τι ακριβώς θα γίνει. Αλλά έχει σημασία απ’ όλη αυτή τη διαδικασία ο ΣΥΡΙΖΑ να βγει (όσος βγει) ως κανονικό κόμμα που να μπορεί να ανταποκριθεί στο ρόλο που του έχει αναθέσει ο ελληνικός λαός. Έχει σημασία ακόμα και πώς θα γίνει μία διάσπαση.

Το οφείλουν όλοι στο ταλαιπωρημένο προοδευτικό κόσμο.

Διαβάστε επίσης:

ΣΥΡΙΖΑ: 99 μέλη της Κεντρικής Επιτροπής καλούν τον Κασσελάκη να προκηρύξει εκλογές για πρόεδρο

Προετοιμάζεται για τη ΔΕΘ το ΚΚΕ

ΠΑΣΟΚ: Ξαφνικά… «φωτιά» για τα διαδικαστικά – Κόντρες για καταστατικό, κάλπες και υπογραφές