Καλημέρα σας

Μεγάλη μέρα η σημερινή. Και η νύχτα θαρρώ. Διότι έχουμε τη συζήτηση και την ψηφοφορία στη Βουλή επί των προτάσεων για προανακριτική επιτροπή για τα Τέμπη.

Αυτή τη διαδικασία, να ψηφίζουν μεν κατά προτεινόμενο πρόσωπο για παραπομπή σε προανακριτική, αλλά όχι κατά κατηγορία δεν την κατάλαβαν κάποιοι. Δεν έχει ιδιαίτερη σημασία βέβαια, καθώς η απόφαση ελήφθη και με βάση αυτή θα γίνει η ψηφοφορία σήμερα στη Βουλή, αλλά είναι ένα από τα ερωτήματα.

Θα ψηφίσουν λέει ανά πρόσωπο, αλλά όχι ανά κατηγορία, παρά μόνο με βάση το σύνολο της σχετικής κομματικής πρότασης για το πρόσωπο. Εάν η πρόταση δηλαδή λέει παραπομπή ενός προσώπου για τρεις κατηγορίες, οι βουλευτές δεν έχουν τη δυνατότητα να επιλέξουν τη μία ή την άλλη κατηγορία, αλλά θα ψηφίσουν πακέτο και για τις τρεις – να παραπεμφθεί και για τις τρεις ή να απαλλαγεί και για τις τρεις.

Το μπέρδεμα είναι μεγάλο και ίσως μείνει ουσιαστικά αναπάντητο – αλλά έτσι, λέει, έχει συμβεί και στις αντίστοιχες διαδικασίες του παρελθόντος.

Τι συμπέρασμα βγάζω; Ότι όσο οι βουλευτές, με βάση το Σύνταγμα, είναι μέρος της δικαστικής εξουσίας, τόσο τα προβλήματα θα παραμένουν. Η επόμενη αναθεώρηση οφείλει να το λύσει αυτό. Να λυθεί με την αναθεώρηση όμως, όχι με ντε φάκτο ενέργειες.

Η αποχή ΣΥΡΙΖΑ και κάποιοι πραγματικοί λόγοι

Ο ΣΥΡΙΖΑ επέλεξε να απέχει από τη σημερινή ψηφοφορία στη Βουλή για τη σύσταση προανακριτικής επιτροπής για τα Τέμπη.

Διαμαρτυρήθηκε για τη διαδικασία, αλλά μάλλον το πρόβλημα ήταν ότι υπάρχουν διαφορετικές απόψεις για την υπόθεση. Πιθανόν εκτιμήθηκε ο κίνδυνος να βγουν στην επιφάνεια – έστω και μέσω μυστικής ψηφοφορίας – οι διχογνωμίες για το εάν έπρεπε να κατηγορηθεί ο Μητσοτάκης, αλλά και για την περίπτωση Σπίρτζη για την οποία έγινε ένας κακός χαμός στο συνέδριο.

Επίσης φαίνεται ως σοβαρή αιτία της αποχής, η πίκρα από το άδειασμα Κασσελάκη στην πρόταση που είχε ετοιμάσει η Κουμουνδούρου. Ε, όχι και να ψηφίσουν την πρόταση των συγγενών – που υπογράφει και ο Κασσελάκης – μετά από εκείνη την κασκαρίκα…

Το χαμένο στοίχημα της σοβαρότητας

Το ΠΑΣΟΚ έχει πρόβλημα με τη σημερινή διαδικασία – επί της ουσίας είναι το πρόβλημά του: Ενώ θέλει να εμφανιστεί «σοβαρό» και «θεσμικό». Και γι’ αυτό δεν έβαλε στην πρότασή του τον Μητσοτάκη, όπως λέει. Έλα όμως που έβαλε τη… Χρυσοβελώνη, τον… Μαυραγάνη και τον… Μωραΐτη! Και να θες να την πεις σοβαρή, θα δυσκολευτείς πολύ. Εδώ δυσκολεύονται ακόμα και βουλευτές του…

Το… αντάρτικο του Νίκου Παππά

Η παρουσία του Νίκου Παππά στη συνέντευξη του Κασσελάκη, Καρυστιανού και συγγενών θυμάτων στις Βρυξέλλες χθες, αιφνιδίασε πολλούς, κυρίως στον ΣΥΡΙΖΑ.

Αλλά δεν θα έπρεπε. Ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ δεν κινείται έτσι κι αλλιώς σε αυστηρά κομματικά πλαίσια. Πιστεύει κάτι; Το κάνει! Αυτή δε την ανταγωνιστική διάθεση μετά κομμάτων δεν τη συμμερίζεται φαίνεται. Και προτάσσει τη σημασία κάθε υπόθεσης – προφανώς θεωρεί ότι προέχει η προβολή των θεμάτων που θέτουν οι συγγενείς. Έτσι ήταν και στο μπάσκετ: Σπάνια ακολουθούσε τα συστήματα του προπονητή.

–      Βέβαια ο Κασσελάκης περίμενε να εμφανιστεί στη συνέντευξη και η Έλενα Κουντουρά για την οποία εξέδωσε πρόσφατα ανακοίνωση στήριξης έναντι δημοσιευμάτων, αλλά φευ!

Ο έλεγχος της κεντρικής επιτροπής

Και αφού βρισκόμαστε στον… ευρύτερο χώρο του ΣΥΡΙΖΑ, να σημειώσω τη σημασία που αποδίδουν κάποιοι στη σημασία των συσχετισμών που θα προκύψουν στην επόμενη κεντρική επιτροπή.

Υπό την έννοια ότι αυτή η κεντρική επιτροπή πιθανόν θα κληθεί να αποφασίσει τι θα κάνει απέναντι στο… κόμμα Τσίπρα – εάν και όταν υπάρξει αυτό το κόμμα.

Θα έχει σημασία λοιπόν τι επιρροές θα έχουν στους συσχετισμούς, στελέχη όπως ο Παύλος Πολάκης, ο Νίκος Παππάς και άλλοι – προφανώς στόχος τους είναι να το ελέγχουν το νέο όργανο των 250 μελών. Και βεβαίως εάν την ΚΕ θα την ελέγχει ή ο όχι ο… Σωκράτης Φάμελλος…

Η επιστράτευση των… πρώην

Ωραίες ιδέες κατεβάζει ο Παύλος Γερουλάνος. Δεν ξέρω αν τις εννοεί βέβαια, αλλά θα είχε γούστο να γίνουν αποδεκτές.

Είχε καιρό να κάνει κάποια δημόσια παρέμβαση επί κεντρικών θεμάτων ο Παύλος κι έτσι αιφνιδίασε με την πρότασή του να φωνάξει ο Μητσοτάκης τους πρώην πρωθυπουργούς για να τους αναθέσει, λέει, ρόλους για την επίλυση του μεσανατολικού.

Να φωνάξει δηλαδή ο Μητσοτάκης τον… Σαμαρά (μεγάλη αγάπη), τον Καραμανλή (που τρέχει η όρεξη από τα μπατζάκια του), τον Τσίπρα (αλίμονο αν δεν συνεργαστεί με τον Αλέξη) και τον Παπανδρέου (ο Γιώργος τον Κυριάκο περιμένει τόσο καιρό) και να τους ζητήσει να αξιοποιήσουν τις επαφές τους στις εμπλεκόμενες χώρες!!! Ποιες επαφές αλήθεια; Και τι να τους πουν; «Άνθρωπε αγάπα τη φωτιά σταμάτα»;

Και εκεί που όσοι τον άκουγαν νόμιζαν ότι δεν έχει άλλο, ο Παύλος πρόσθεσε και την ιδέα να επιστρατεύσει ο Μητσοτάκης τον… Σταύρο Λαμπρινίδη – Εκπρόσωπος, λέει, της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα Ηνωμένα Έθνη και πρώην ΥΠΕΞ επί Γιώργου Παπανδρέου. Εδώ δεν θυμάται ο ίδιος ο Λαμπρινίδης τι είναι, το θυμήθηκε ο Γερουλάνος.

Φράγκο – φράγκο (ελβετικό) το μετράνε…

Κάθε τόσο, η κυβέρνηση υπόσχεται «λύση» για τα περιβόητα δάνεια σε ελβετικό φράγκο. Το έχουμε ξαναδεί το έργο. Το έλεγε πριν λίγο καιρό και ο Κωστής Χατζηδάκης – τότε από το υπουργείο Οικονομικών – με τη γνωστή του αποφασιστικότητα του τύπου «το βλέπουμε σοβαρά». Μετά ανέλαβε άλλο πόστο, και η λύση… έμεινε να περιφέρεται στα συρτάρια.

Τώρα τη σκυτάλη πήρε ο Κυριάκος Πιερρακάκης. Τεχνοκράτης, συστηματικός, μιλάει πιο στρογγυλά, πιο «ψηφιακά». Βγήκε στον ΣΚΑΪ και είπε ότι το ελβετικό είναι «πολυπαραμετρικό πρόβλημα». Θέλει προσοχή, μέθοδο, και όχι αποφάσεις στο γόνατο. Μέσα στο πακέτο έβαλε τον Εξωδικαστικό Μηχανισμό, το πρόγραμμα «Ηρακλής», την ισοτιμία του ευρώ, ακόμα και τους συνεπείς δανειολήπτες που πλήρωσαν κανονικά — μη τυχόν και δυσαρεστηθούν αυτοί που στάθηκαν «καλοί μαθητές».

Το γενικό πνεύμα; Ναι μεν θα κάνουμε κάτι, αλλά ας μη βιαζόμαστε. Μελετάμε, σταθμίζουμε, αξιολογούμε, και «σύντομα» θα πούμε περισσότερα. Το «σύντομα», βέβαια, το έχουμε ακούσει τόσες φορές. Είναι σαν εκείνο το «έλα να τα πούμε καμιά μέρα για καφέ».

Και στο τέλος της ημέρας – ή μάλλον της συνέντευξης – απομένει η ουσία: κούρεμα στα δάνεια δεν προβλέπεται. Ούτε τώρα, ούτε… σύντομα. Μπορεί να έρθει κάποια διευκόλυνση, κάποια ρύθμιση, ίσως και ένας αλγόριθμος που θα λύνει το πρόβλημα σε βάθος δεκαετίας. Αλλά για το «κούρεμα» που ζητούν οι δανειολήπτες εδώ και χρόνια; Ούτε λόγος. Το ψαλίδι μένει στο ντουλάπι.

Διαβάστε επισης:

Η απροθυμία για ομιλίες στην προανακριτική, ο πράσινος μύλος στην Αρκαδία, η αδιαφορία των Συριζαίων για την ΚΕ και το μέτρημα του Μουζάλα

Η απειλή εκλογών για την προανακριτική, η δια βοής (!) εκλογή Σκρέκα, συνέδριο (του ΣΥΡΙΖΑ) ήταν και πάει (ο ΣΥΡΙΖΑ), ο Γεραπετρίτης στον… πόλεμο Ισραήλ – Ιράν και η Γκιλφόιλ

Η απροθυμία για ομιλίες στη συζήτηση της προανακριτικής, το βιβλίο του Τσίπρα, ο προκλητικός Τερεζάκης ελέω Κυρανάκη και η ατάκα του Πέτρου Κόκκαλη