Έχω χάσει τρεις σημαντικές φωτογραφίες.

Η πρώτη ήταν τρία σκυλιά του δρόμου που λόγω ψοφόκρυου είχαν μπει στη ζεστή αίθουσα αναχωρήσεων του παλιού Δυτικού Αεροδρομίου, στο Ελληνικό. Δίπλα τους πέρναγαν πολλοί και διάφοροι, με σιρίτια και επίσημες αμφιέσεις, με αστυνομικές και αεροπορικές στολές. Όμως κανένας τους δεν έδειχνε ενοχλημένος από την παρουσία τους, οπότε αυτά κάθονταν σε στάσεις πλήρους αράγματος, κατευχαριστημένα. Κι εγώ αισθανόμουν σχεδόν υπερήφανος για το πόσο πονόψυχοι μπορεί κάποτε να είναι οι άνθρωποι αυτής της χώρας…

Οι άλλες δύο φωτογραφίες ήταν επίσης σημαντικές, αλλά η ανάκλησή τους στη μνήμη μου είναι πιο δύσκολη. Η πρώτη είχε σαν θέμα την ταμπέλα ενός φαγάδικου στο Καρπενήσι – ήταν περίπου ένα «Ό,τι γουστάρετε», δηλαδή ήταν μια κανονική ηθική αυτουργία για την εκδήλωση κυριαρχικών αισθημάτων, του είδους αυτού που εξωτερίκευσε ο Βούλγαρης στο επεισόδιο «Βιετνάμ» από το έργο «Όλα είναι δρόμος»: Με έναν θαμώνα νυχτερινού κέντρου να πληρώνει, να σπάει και εν τέλει να καίει το σύμπαν σκυλάδικο…

Η δεύτερη αφορούσε μια διαφήμιση μπουζί ιταλικής εταιρείας – στην οποία το στενόμακρο ανταλλακτικό πλαισιωνόταν από μια μισόγυμνη κοπέλα με μισοξεσκισμένα ρούχα και υπότιτλο «Όπως σας αρέσει». Το ερώτημα ήταν αρσενικό και απολύτως εύλογο: Το μπουζί ή το κορμί;

Και για να το παίξω και λίγο Αλέξανδρος Δουμάς ο πρεσβύτερος, που έβαζε τίτλο «Τρεις σωματοφύλακες» εννοώντας τέσσερις, υπάρχει και μια τέταρτη φωτογραφία, που έχω αλλά και δεν έχω, επειδή είναι από εκείνα τα κυλιόμενα ηλεκτρονικά άλμπουμ. Θέμα της είναι κάποια σερβιτόρα της Τσεχίας που σερβίρει γυμνή τους πελάτες. Τι αίσχος, αυτή η εκχώρηση προσωπικού δικαιώματος (γυμνότητα) για τη δημιουργία σικάτης και φωτογραφίσιμης κατάστασης!

Διαβάστε επίσης:

Η τέχνη πρέπει να είναι κατανοητή

Ημέρες του αυτοκινήτου

Περιστατικό στην οδό Αθηνάς