Σε ανοιχτή αντιπαράθεση μοιάζει να μετατρέπεται η στάση της κυβέρνησης απέναντι στις τελευταίες παρεμβάσεις του πρώην προέδρου του ΠΑΣΟΚ και πρώην υπουργού, Ευάγγελου Βενιζέλου, ο οποίος εδώ και αρκετούς μήνες μοιάζει να έχει υιοθετήσει μια έντονα κριτική διάθεση απέναντι στα πεπραγμένα της.

Μια μέρα νωρίτερα, στον πρώην πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ είχε απαντήσει και ο ίδιος ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος, μιλώντας στον ΣΚΑΪ, είχε σημειώσει χαρακτηριστικά ότι «ακούω διάφορους σοβαρούς κατά τεκμήριο ανθρώπους να λένε ότι η χώρα έχει πρόβλημα κυβερνησιμότητας, διακυβερνησιμότητας. Όχι. Η αντιπολίτευση έχει πρόβλημα αυτή τη στιγμή διακυβερνησιμότητας. Η χώρα έχει σταθερή κυβέρνηση και αποτελεί εξαίρεση στην Ευρώπη. Έχει μία κυβέρνηση με άνετη κοινοβουλευτική πλειοψηφία, με ισχυρή λαϊκή εντολή, μέχρι την άνοιξη του 2027. […] Μια χαρά κυβερνά η κυβέρνηση, θα πω στον κ. Βενιζέλο. Γιατί, έχει καμία δυσκολία να κυβερνήσει η κυβέρνηση; Να περάσει νομοσχέδια; Να αναλάβει πρωτοβουλίες στην εξωτερική πολιτική; Να ξεδιπλώσει το πρόγραμμά της;».

Μάλιστα, ο πρωθυπουργός πήγε ένα βήμα παραπέρα, καθώς φάνηκε να αφήνει αιχμές και για τον πρώην πρωθυπουργό, Κώστα Καραμανλή, ο οποίος πριν από μερικές ημέρες είχε μιλήσει για κίνδυνο θεσμικής κρίσης: «Αν ο κ. Βενιζέλος έχει τη δυνατότητα να προβλέψει το εκλογικό αποτέλεσμα, μετά τις εκλογές του 2027, μπορεί να έχει δικαίωμα να το κάνει. Ή αν πιστεύει ο κ. Βενιζέλος ή οποιοσδήποτε σχολιαστής ότι πρέπει να αλλάξει ο εκλογικός νόμος, γιατί δεν βγαίνει, να το πει ότι αυτή τη στιγμή δεν υπάρχουν… Εγώ δεν το πιστεύω, αλλά όλοι αυτοί οι οποίοι επικαλούνται δήθεν “θεσμική κρίση”, για ένα ενδεχόμενο το οποίο δεν γνωρίζουμε καν ποιο θα είναι, ας σταθούν λίγο και ας δουν την πραγματικότητα σήμερα», είπε, προσθέτοντας, δε, ότι «όσοι ρίχνουν νερό στον μύλο της αμφισβήτησης της Δικαιοσύνης κάνουν μεγάλο λάθος – και αυτό ισχύει για όλους – για τον απλούστατο λόγο ότι αυτό κινδυνεύει να γίνει μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία».

Βέβαια, χθες το βράδυ, ο Ε. Βενιζέλος απάντησε συνολικά, («είπε ότι ο καθένας δικαιούται να λέει ότι θέλει. Το οποίο με ικανοποιεί. Πράγματι. Θα λέω ό,τι θέλω», σημείωσε απευθυνόμενος στον Π. Μαρινάκη) λέγοντας ότι «δεν έχω πει ότι η χώρα στερείται κυβέρνησης. Προφανώς η χώρα έχει κυβέρνηση κατά το Σύνταγμα, η οποία διαθέτει σταθερή κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Και δεν αποκλείεται παρά τις διαφαινόμενες δημοσκοπικά δυσκολίες, μετά από τις επόμενες εκλογές, τις μεθεπόμενες ή τις τρίτες εκλογές, να αποκτήσουμε μια κυβέρνηση μονοκομματική ή συνεργασίας, η οποία θα έχει τα συνταγματικά προσόντα να ασκεί την εξουσία», ωστόσο υπογράμμισε ότι «υπάρχει μια δυσκολία που απορρέει από τα αδιέξοδα», η οποία μεταφράζεται σε «κρίση δημοκρατίας, ένα πρόβλημα λειτουργίας της δημοκρατίας», προσθέτοντας ότι «τα πολιτικά συστήματα σε όλο τον δυτικό κόσμο δεν εφάπτονται με την κοινωνία τους».

Εν πάση περιπτώσει, η «κόντρα» της κυβέρνησης με τον Ε. Βενιζέλο – και εμμέσως πλην σαφώς και με τον Κώστα Καραμανλή, ο οποίος έχει εκφράσει παρόμοιους προβληματισμούς – είναι ενδεικτική του προβληματισμού που υπάρχει στο Μαξίμου, ότι ακόμα και χωρίς ισχυρό αντίπαλο στην αντιπολίτευση, η ΝΔ κινδυνεύει να «βυθιστεί» σε ένα δημοσκοπικό και – τελικά – εκλογικό τέλμα: ήδη τα ποσοστά των πολιτών που δηλώνουν μη ικανοποιημένοι από την κυβέρνηση είναι τεράστια, ενώ πρόσφατη έρευνα του Ινστιτούτου Χάινριχ Μπελ αποτύπωσε σχεδόν συνολική κατάρρευση της εμπιστοσύνης στους θεσμούς και μια αίσθηση απόλυτης κυριαρχίας της διαφθοράς στη χώρα. Στο πλαίσιο αυτό, οι παρατηρήσεις πολιτικών με «ειδικό βάρος», όπως ο Ε. Βενιζέλος και ο Κ. Καραμανλής, επιτείνουν το πρόβλημα της κυβέρνησης να πείσει ότι μπορεί να δώσει πειστικές απαντήσεις στα μείζονα προβλήματα.

Παράλληλα, εντύπωση έχει προκαλέσει παρέμβαση και της πρώην υπουργού, Ντόρας Μπακογιάννη, η οποία – επικαλούμενη την αδυναμία σύγκλισης του Συμβουλίου των Πολιτικών Αρχηγών, λόγω των εντάσεων στο πολιτικό σκηνικό – ουσιαστικά έκανε παραίνεση στον πρωθυπουργό, Κ. Μητσοτάκή, να συγκαλέσει ένα όργανο αποτελούμενο από τους τέσσερις πρώην πρωθυπουργούς (Κ. Καραμανλή, Γιώργο Παπανδρέου, Αντώνη Σαμαρά και Αλέξη Τσίπρα), ομού μετά του Ε. Βενιζέλου, προκειμένου να χαράξουν την εξωτερική πολιτική της χώρας, στη λογική «να βρούμε ευρύτερες συναινέσεις και προτάσεις, αν θέλει να βγει η Ελλάδα μπροστά και να πάρει πρωτοβουλίες» και, μάλιστα, πρότεινε να κρατηθούν και πρακτικά.

Πέραν του ότι το συγκεκριμένο όργανο που προτείνει η Ντ. Μπακογιάννη δεν έχει κανένα θεσμικό βάρος – σε αντίθεση με το Συμβούλιο των Αρχηγών – πηγές από την κυβέρνηση με τις οποίες επικοινώνησε το topontiki.gr διερωτήθηκαν τι ακριβώς ρόλο θα είχε ένα τέτοιο όργανο, αν οι ίδιοι οι προτεινόμενοι πρώην πρωθυπουργοί θα ήθελαν να συμμετάσχουν σε αυτό, αλλά και γιατί ο ίδιος ο πρωθυπουργός θα θελήσει να προβεί σε μια τέτοια κίνηση.

Διαβάστε επίσης:

Γεραπετρίτης: Δεν νοείται σήμερα αλλαγή συνόρων δια της βίας

«Πόλεμος» Δούκα-Δένδια για τον Άγνωστο Στρατιώτη: «Ο απαιτούμενος σεβασμός στο Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη ακόμα αναζητείται»

Ευάγγελος Βενιζέλος: Η Ελλάδα βιώνει θεσμικό αδιέξοδο – Το καρφί στην κυβέρνηση για τα ελληνοτουρκικά