Γεννήθηκε το 1925 στην Κωνσταντινούπολη, και συγκεκριμένα στην Πρίγκηπο, το πανέμορφο νησί στη θάλασσα του Μαρμαρά. Ο πατέρας του (Χριστοφής) ήταν ψαράς και η μητέρα του (Αργυρώ) ήταν μια ψυχωμένη νοικοκυρά που έφερνε βόλτα το σπιτικό και τα έντεκα κουτσούβελά τους. Η οικογένεια Αντωνιάδη ήταν ανάμεσα στους 100.000 Έλληνες που τελικά παρέμειναν στην Πόλη μετά την ανταλλαγή των πληθυσμών του 1927.

Τότε οι φίλαθλοι της Πόλης του έδωσαν το παρωνύμιο «Κιουτσούκ» (Μικρός), επειδή ήταν βραχύσωμος αλλά πολύ ταλαντούχος και ιδιαίτερα δραστήριος μέσα στο γήπεδο.

Το ποδοσφαιρικό ταλέντο του Λευτέρη ξεπέρασε τα σύνορα του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου και ο Έλληνας παίχτης σύντομα πήρε μεταγραφή και φόρεσε την «κίτρινη-μπλε» φανέλα της Φενέρμπαχτσέ, με την οποία και συνέδεσε το όνομά του στον αιώνα τον άπαντα. Ο Λευτέρης «Κιουτσούκ» Αντωνιάδης, στην ένδοξη θητεία του με τα χρώματα της Φενέρμπαχτσέ σημείωσε 323 τέρματα, ενώ είχε και καμιά σαρανταριά συμμετοχές στην Εθνική Τουρκίας, πολύ συχνά ως αρχηγός. Ήταν επίσης ο πρώτος ποδοσφαιριστής από την Τουρκία που αγωνίστηκε σε επιφανείς ομάδες του εξωτερικού (πράγμα σπάνιο για την εποχή εκείνη), και συγκεκριμένα στη Φιορεντίνα (Φλωρεντία) και στη γαλλική Νις (Νίκαια).

Στην Τουρκία «Έλληνας» και στην Ελλάδα «Τούρκος»

Δυστυχώς ο Λευτέρης (ή Λεφτέρ), δεν ξέφυγε από τον κανόνα του ετεροπροσδιορισμού. Έτσι, ενώ λατρευόταν από τους φιλάθλους και τον απλό κόσμο της Κωνσταντινούπολης (για το ταλέντο του και τον εξαιρετικό χαρακτήρα του) βίωσε τον απόλυτο τρόμο στη διάρκεια του πογκρόμ κατά των Ελλήνων που ξέσπασε στις 6 Σεπτεμβρίου του 1955 στις γειτονιές της Κωνσταντινούπολης. Το σπίτι του Λευτέρη έγινε στόχος βίαιων επιθέσεων και χρειάστηκε η παρέμβαση κάποιων φανατικών οπαδών της ομάδας του, οι οποίοι με αυτοθυσία έκαναν κλοιό γύρω από το οίκημα για να σώσουν τη ζωή του.

Και στην Ελλάδα όμως αντιμετώπισε την ίδια εχθρότητα: η εφημερίδα «Αθλητική Ηχώ» τον είχε αποκαλέσει «γενίτσαρο» όταν είχε έρθει να παίξει με την Εθνική Τουρκίας. «Η επίσκεψίς του προεκάλεσε γενικήν αγανάκτησιν και η εμφάνισίς του εις ελληνικόν γήπεδον προκάλεσε αποτροπιασμόν», έγραφε τότε η εμπρηστική εφημερίδα.

Τα πράγματα αμβλύνθηκαν κάπως όταν ο Λευτέρης «Κιουτσούκ» Αντωνιάδης ήρθε να κλείσει την καριέρα του φορώντας τη «μαυροκίτρινη» φανέλα της  ΑΕΚ, το 1964, σε ηλικία 39 ετών. Ο Λευτέρης έπαιξε ένα χρόνο στην ΑΕΚ, και την επόμενη χρονιά άρχισε την προπονητική του καριέρα στο Αιγάλεω, ενώ στη συνέχεια προπόνησε ελληνικές και τουρκικές ομάδες μέχρι το 1972, όπου έκλεισε την καριέρα του σαν προπονητής στην ομάδα Σαμσούνσπορ (Σαμψούντα).

Ο Λευτέρης «Κιουτσούκ» Αντωνιάδης έφυγε από τη ζωή πλήρης ημερών, στις 13 Ιανουαρίου του 2012. Όμως οι φίλαθλοι της Φενέρμπαχτσέ δεν τον ξέχασαν ποτέ. Το σύνθημα που κάποτε συνόδευε τις θρυλικές ποδοσφαιρικές επελάσεις του, «Ver Lefter’e yaz deftere» (Δώσε μπάλα στον Λευτέρη, για να γράψει στο τεφτέρι), δόνησε για τελευταία φορά τις κερκίδες του σταδίου «Σουκρού Σαράτσογλου» όταν το φέρετρο του ελληνικής καταγωγής άσσου μπήκε για τελευταία φορά στο γήπεδο της Φενέρμπαχτσέ, έξω από το οποίο βρίσκεται πλέον σήμερα και το επιβλητικό μπρούτζινο άγαλμά του.

Το παρωνύμιο «Κιουτσούκ», ήταν τόσο δημοφιλές στην Τουρκία τη δεκαετία του 1950, ώστε τελικά προσαρτήθηκε στο επώνυμο της οικογένειας Αντωνιάδη. Όταν, όμως, ο Λευτέρης σταμάτησε το ποδόσφαιρο, οι φίλαθλοι της Τουρκίας κάνοντας μια συνολική αποτίμηση της αθλητικής προσφοράς και του ποδοσφαιρικού ταλέντου του, του έδωσαν τελικά τον τίτλο «Καθηγητής».

Έτσι, πριν λίγες μέρες έκανε πρεμιέρα στο Netflix η τουρκική βιογραφική ταινία «Λεφτέρ: Η ιστορία του καθηγητή» («Lefter: The story of the ordinarius»).

Διαβάστε επίσης:

«Καυτοί» διάλογοι Μερτς, Μακρόν, Ζελένσκι – Πώς οι Ευρωπαίοι ηγέτες υπονομεύουν το ειρηνευτικό σχέδιο

Η Ρωσία απειλεί με αντίποινα αν η ΕΕ αγγίξει τα «παγωμένα» περιουσιακά της στοιχεία

Ο πλανήτης έχει περισσότερους δισεκατομμυριούχους από ποτέ – 2.900 άτομα ελέγχουν 15,8 τρισ. δολάρια!